امروزه شناخت رویکردهای مطلعه‌ی دانش آموزان و وجود ابزارهای مناسب به منظور اندازه گیری آن به یک امر مهم در هر نظام آموزشی مبدل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی پرسشنامه ی رویکردها و مهارت های مطالعه (ASSIST) اینتویستل (2000) با استفاده از رویکرد تحلیل عاملی تأییدی انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است. نمونه‌ی تحقیق 312 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دبیرستان های شهرستان بانه در سال تحصیلی 93-1392 بودند که با توجه به گستردگی حجم جامعه با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان مقاطع دوم، سوم و چهارم انتخاب شدند. به منظور ارزیابی کفایت مدل با استفاده از نرم افزار AMOS 18 از شاخص برازش تطبیقی، شاخص توکر-لویس، شاخص برازش هنجار شده ی مقتصد، شاخص برازش تطبیقی مقتصد، ریشه ی میانگین مربعات خطای برآورد، شاخص نیکویی برازش، شاخص نیکویی برازش اصلاح شده و Chi-Square استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، نشان دهنده ی این است که الگوی سه عاملی برازش قابل قبولی با خرده مقیاس های پرسشنامه دارد. ضرایب آلفای کرونباخ نیز نشان داد که ASSIST از پایایی نسبتاً قابل قبولی برخوردار است. در مجموع، نتایج این پژوهش به تقویت این ایده کمک کرد که مقیاس ASSIST اینتویستل (2000) ابزاری روا و پایا در پیش بینی رویکردهای مطالعه ی دانش آموزان دوره‌ی متوسطه می باشد. تفاصيل المقالة