آگاهی از خطرات زمینشناسی، نقش مهمی در انتخاب سامانه نگهداری مناسب برای سازههای زیرزمینی دارد. تونل انتقال آب گلاب با طول حدود 11 کیلومتر و قطر حفاری 2/4 متر، بخشی از طرح آبرسانی از سد زایندهرود به شهرهای کاشان و اصفهان است. با توجه به عبور تونل از نواحی مرتفع و کوهستانی و وجود توده سنگهای آهکی و نسبتاً ناپایدار و سست در مسیر، بررسی خطرات زمینشناسی از جمله مچالهشوندگی و انفجارسنگ به منظور انتخاب سامانه نگهداری مناسب، ضروری می باشد. در این تحقیق، ابتدا با استفاده از برداشت های زمین شناسی و مطالعه گمانه های حفاری شده، مسیر تونل تقسیم بندی شد. و سپس شدت مچالهشوندگی و انفجارسنگ در هر بخش بررسی گردید. در نهایت، با توجه به شدت انفجارسنگ و مچاله شوندگی، مسیر تونل تقسیم بندی شده و به کمک روش عددی تفاضل محدود (نرم افزار FLAC)، نگهداری اولیه تونل در هر بخش بررسی گردید. با توجه به بررسیهای انجام شده، تودهسنگهای مسیر تونل به سه بخش، A (کیلومتر 105 تا 4970 ) با مچاله شوندگی متوسط، B (کیلومتر 4970 تا 6440 ) با پتانسیل مچالهشوندگی شدید تا انفجارسنگ ضعیف و C (کیلومتر 6440 تا 10160 ) با پتانسیل مچاله شوندگی ضعیف تا متوسط تفکیک شدند. نگهداری اولیه تونل با بهرهگیری از نرمافزار عددی FLAC2D به اندازه 5 سانتیمتر شاتکریت برای بخش های A و C و 7 سانتیمتر شاتکریت برای بخش B تعیین گردید. تفاصيل المقالة