دانشجویان معماری ساعات زیادی درطی روز در آتلیه ها هستند. از این رو بهره گیری از نور طبیعی دارای اهمیت است. این نورها، اگر از حدی بیشتر شوند، باعث ایجاد مزاحمت می شوند که اصطلاحا به آن خیرگی می گویند و یکی از راهکارهای برطرَف کردن آن استفاده ازرَف نوری یا طاقچه نوری است. این رَف ها در اشکال مختلفی اجرا می شوند. هدف از این مقاله بررسی تأثیر زاویه در رَف های (خارجی) در اقلیم تهران در کاهش خیرگی است. روش تحقیق مقاله کاربردی و از آنجایی که پاسخ به خیرگی به دو دسته پویا و ایستا انجام می شود، برای پاسخ منطقی به پرسش از روش ایستا، از شبیه سازی دیزاین بیلدر استفاده شده است. در محیط شبیه سازی کلاس مکعبی با ابعاد 8 در 6 با 30 درصد پنجره در نمای جنوبی شبیه سازی شده است و سطح کار متناسب با ارتفاع میزها 1 متر، آسمان در سطح خورشیدی در نظر گرَفته شده است. در این شبیه سازی UDI ، ASE، UDA ،DF درچهارحالت (بدون رَف نوری، رَف نوری بازاویه های 180 درجه و 60 >X> 30 درجه (بیرونی ، درونی)) اجرا شده است. بعد از شبیه سازی، مشاهده شد که رَف نوری در دو حالت زاویه دار عملکرد بهتری نسبت به رَف نوری 180 درجه دارد. DF در حالت زاویه دار به سمت درون عملکرد بهتری دارد و UDI در حالت زاویه دار به سمت بیرون نزدیک به 100 لوکس نور طبیعی دریافت می کند که در وضعیت روشنی قرار دارد. پارامتر SDA در دو حالت زاویه دار مناسب است. ASE میزان نور سالیانه در حالت ماکزیمم بیشتر از 60 درصد نور طبیعی دریافت می کند که مطلوب است. تفاصيل المقالة