هدف پژوهش حاضر بررسی این موضوع که آیا تغییر از نظام بودجه ریزی برنامه ای به نظام بودجه­ریزی مبتنی بر عملکرد می تواند بر پیشبرد هدف­های سازمانی مؤثر باشد و نظام پاسخ گویی را محقق سازد؟ و آیا این اقدام می­تواند دارای صرفه اقتصادی مناسبی باشد؟ از اهداف این پژوهش است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و روش مطالعه تطبیقی عمدتا توصیفی از نوع تحلیلی تلقی می‌شود. اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و توزیع پرسشنامه گردآوری شد. بنابراین از طریق نظرخواهی از 15 نفر از خبرگان همراه با به کارگیری روش دلفی اجماع نظر عمومی آنها کسب شد. پس از آن به منظور تعیین رتبه‌بندی شاخص‌های مورد تأیید خبرگان از آزمون فریدمن با نرم افزار Spss استفاده گردید. با توجه به معنی­داری حداقل چند زیر مولفه، هیچ یک از مولفه ها برای ابعاد توانایی، اختیار، پذیرش، صرفه های اقتصادی، اهداف، کارایی و اثر بخشی، پاسخگویی عملیاتی و گزارشگری عملیاتی از مدل حذف نگردید. الگوی به دست آمده از نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد توانایی (مولفه­های توانايي ارزيابي عملكرد، توانايي انساني، توانايي فني)، اختيار (اختيار رويه­اي، اختيار سازماني)، پذیرش (مولفه­های پذيرش مديريتي، پذيرش انگيزشي)، صرفه اقتصادی، اهداف عملیاتی و پاسخگویی عملیاتی، مهمترین عوامل جهت شفافیت بودجه­ریزی مبتنی بر عملکرد در نظام سلامت کشور می­باشند. الگوی به دست آمده از نتایج پژوهش نشان داد که بعد و مولفه اهداف عملیاتی، همچنین شاخص­های « تدوین استانداردهای حسابرسی مصوب توسط نظام سلامت کشور» ، « انجام حسابرسی عملکرد توسط نظام سلامت کشور » و « پیاده سازی استانداردهای مصوب در امور محوله به نظام سلامت کشور » مهمترین عوامل جهت شفافیت بودجه­ریزی مبتنی بر عملکرد در نظام سلامت کشور می­باشند. نتایج این مطالعه نشان داد که اجرای پاسخگویی عمومی و پاسخ فعالانه به خواسته های شهروندان موجب موفقیت عملکرد آنها در پیاده سازی بودجه ریزی بر مبنای عملکرد خواهد شد.