در این تحقیق 30 سر خرگوش نر با میانگین وزنی 900 - 1000 گرم به طور تصادفی به 6 گروه (کنترل مثبت؛ کنترل منفی و تیمار) تقسیم شدند. بعد از اعمال بیهوشی عمومی با استفاده از تزریق مخلوط کتامینmg/kg 50 و زایلازین mg/kg 5 به صورت داخل صفاقی، توسط پانچ مدور 10 میلی‌متری زخم جلدی روی پشت ایجاد شد. قطر ناحیه زخم با کمک کاغذهای میلی‌متری در روزهای اول، سوم، ششم، نهم، دوازدهم، پانزدهم، هیجدهم و بیست و یکم بعد از عمل مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. سپس در روز 21 از ناحیه زخم نمونه گیری شد و مورد مطالعات هیستوپاتولوژیک قرار گرفت.بر اساس نتایج به دست آمده بین گروه‌ کنترل و گروه T1 تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<P)؛ اما بین گروه کنترل و گروه T2، T3، T4، T5 تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P) و بیشترین اختلاف بین گروه کنترل و T5 می‎باشد. عصاره متانولی هل با دوزاژ 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم موضعی و تغذیه با پلت فراوری شده با پودر هل نسبت به تمام گروه‎ها بیشتر تأثیر گذار بوده است. همچنین میزان مهاجرت بافت پوششی و کاهش قطر زخم در گروه T5 در روزهای 15 تا 21 بیشتر از گروه‎های دیگر بود. همچنین پودر هل به عنوان پلیت غذایی در روز آخر باعث کاهش معنی‌دار گلوکز در گروه های تحت تیمار دیابتی گردید (05/0>P). هل با داشتن آنتی‎اکسیدان‎هایی نظیر ترکیبات فلانوییدی باعث کاهش قند خون می‎گردد. طبق نتایج حاصله عصاره هل قابلیت بالایی در ترمیم زخم‎های تمام ضخامت پوستی و التیام آن‎ها در مقایسه با داروهای شیمیایی دارد. تفاصيل المقالة