هدف پژوهش حاضر بررسی سطح فعالیت بدنی، سلامت عمومی و کیفیت زندگی دانش آموزان دختر متوسطه اول در دوران قبل و بعد از کرونا است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان ماسال در سال تحصیلی 1400- 1401 بودند. روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بوده و براساس جدول مورگان، تعداد 250 نفر مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق شامل پرسش‌نامه سلامت عمومی گلدبرگ، پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) و پرسش‌نامه فعالیت بدنی بک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون t همبسته در سطح معناداری 05/0 صورت گرفت که برای این منظور از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات سطح فعالیت بدنی دانش‌آموزان در مرحله بعد از شروع کرونا، در مقایسه با دوران قبل از کرونا، کاهش یافته است (01/0p<). همچنین میانگین سلامت عمومی و مؤلفه های آن (علائم جسمانی، اختلال در کارکردهای اجتماعی، اضطراب و افسردگی) و میانگین کیفیت زندگی و مؤلفه های آن (سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی، سلامت محیط) در دانش‌آموزان، در مرحله بعد از شروع کرونا کاهش یافته است (05/0p<؛ 01/0p<). نتایج به دست آمده بر اهمیت توجه به سطح فعالیت بدنی، سلامت عمومی و کیفیت زندگی در دانش‌آموزان، بعد از دوران کرونا تاکید دارد. تفاصيل المقالة

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین ورزشی و توصیه های تغذیه ای در شبکه شاد بر ترکیب بدن، سطح فعالیت بدنی و هزینه انرژی روزانه دانش آموزان دوره ابتدایی در دوران کرونا بود. نمونه آماری تعداد 350 نفر از دانش آموزان 7 تا 12 سال مقطع ابتدایی بودندکه به صورت در دسترس از بین جامعه آماری انتخاب شدند شاخص توده بدن (BMI) محاسبه گردید. پرسشنامه سطح فعالیت بدنی توسط آزمودنی تکمیل گردید و هزینه انرژی روزانه محاسبه شد . سپس به مدت هشت هفته فایل فیلم تمرینات ورزشی و توصیه های تغذیه ای در شبکه شاد برای دانش آموزان بارگزاری شد و از آن ها خواسته شد که تمرینات را به مدت 8 هفته انجام دهند . در پایان دوره متغیرهای مورد نظر مجددا تحت شرایط مشابه مورد ارزیابی قرار گرفت . از آزمون t همبسته و ویلکاکسون استفاده شد . یافته ها نشان داد وزن در پایه های دوم، چهارم، پنجم و ششم (05/0p<) کاهش معنی داری یافت اما تغییر بارزی در پایه های اول و سوم دیده نشد (05/0p>). همچنین سطح فعالیت بدنی افزایش و به عبارتی بهبود معنی دار سطح فعالیت بدنی در پایه های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم بود (05/0p<) اما تغییر بارزی در پایه اول دیده نشد (05/0p>).انجام تمرینات ورزشی و توصیه های تغذیه ای از طریق شبکه شاد می تواند باعث افزایش سطح فعالیت بدنی و هزینه انرژی روزانه شود. افزایش سطح فعالیت بدنی و هزینه انرژی روزانه برکاهش شاخص توده بدن، وزن و درصد چربی موثر است . تفاصيل المقالة

مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات هیپوکسی اینتروال بر اشباع اکسیژن شریانی، هموگلوبین، هماتوکریت و ضربان قلب استراحت کوهنوردان نیمه حرفه ای مبتلا بر بیماری حاد کوهستان بود. روش ها: نمونة آماری این تحقیق را 30 نفر از کوهنورادن نیمه حرفه‌ای استان گیلان (سن 05/2±66/27 سال، شاخص توده بدن 51/1±18/25 کیلوگرم بر مترمربع) تشکیل دادند. افراد مورد تحقیق در دو گروه تجربی (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات هیپوکسی اینتروال را انجام دادند و گروه کنترل هیچ برنامه تمرینی نداشتند. در تمرین هیپوکسی اینتروال ،آزمودنیها از طریق کنترل تنفس بطور آگاهانه و هدفمند به گونه ای تمرین کردند که دچار هیپوکسی در سلولها شدند. خون‌گیری از افراد برای تعیین هموگلوبین و هماتوکریت به‌عمل آمد. ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی با دستگاه پالس اکسی متر انگشتی و بیماری حاد کوهستان با پرسشنامه لیک لوئیس اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از t همبسته و t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال اختلاف معنی‌داری در افزایش اشباع اکسیژن خون سرخرگی (000/0=p)، هموگلوبین (000/0=p)، هماتوکریت (000/0=p) و کاهش معنی‌داری در ضربان قلب استراحتی (000/0=p) و علاتم بیماری حاد کوهستان کوهنوردان آماتور گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل دارد (05/0>p).نتیجه گیری: تمرینات هیپوکسی اینتروال در سطح دریا تمرینی کارآمد جهت آماده سازی کوهنوردان نیمه حرفه‌ای برای قرار گرفتن در ارتفاعات بالا و جلوگیری از بیماری حاد کوهستان می باشد. تفاصيل المقالة