پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی با هوش معنوی مدیران مدارس دولتی شهرستان ساری در سال تحصیلی 93-94 انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری این تحقیق را کلیه مدیران مدارس دولتی که تعداد 62 نفر بودند را تشکیل داده اند که تمامی این تعداد به لحاظ محدود بودن جامعه در تحقیق شرکت داده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه خود کارآمدی شوارز که دارای سه بعد پایداری، تلاش و ابتکار و هوش معنوی دیوید کینگ که دارای چهار بعد تفکر انتقادی، آگاهی متعالی، توسعه سطح هوشیار و معناسازی شخصی استفاده شد که روایی آن به وسیله اساتید دانشگاه مورد تأیید قرار گرفت و برا ی سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که برای هر یک از متغیرهای هوش معنوی و خودکارآمدی برابر با 0.79 . 0.86 حاصل گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که بین مولفه های هوش معنوی و سطح خود کارامدی مدیران مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج ازمون رگرسیون نیز بیانگر این است که سه متغیر معناسازی شخصی، آگاهی متعالی و گسترش خود آگاهی پیش‌بین معنی‌داری برای خود کارامدی مدیران می‌باشندو در این میان تفکر انتقادی مدیران پیش بین معناداری برای خود کارامدی مدیران به شمار نمی رود. نتایج آزمون t نیز حاکی از این است که میزان تفکر انتقادی، آگاهی متعالی و معناسازی شخصی در مدیران بیشتر از حد متوسط است، اما میزان مولفه گسترش خود آگاهی کمتر از حد متوسط می باشد. تفاصيل المقالة