مطالعه حاضر با هدف طراحی و تدوین الگویی برای نظام ترویج کشاورزی تکثرگرا در جهت مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی استان خوزستان عملیاتی شد. این مطالعه از انواع مطالعات کاربردی و غیرآزمایشی و از نوع توصیفی است که بصورت پیمایشی انجام گرفت. جامعه ی آماری شامل کلیه کارشناسان سازمان های مرتبط با نظام ترویج کشاورزی تکثرگرا در استان خوزستان بود (N=14113) که از میان آن ها نمونه ای به حجم 375 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به صورت طبقه‌ای با انتساب متناسب انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخت بود که پایایی آن از طریق سنجش آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و روایی به وسیله بررسی روایی صوری و همگرا مورد تایید قرار گرفت. داده ها توسط نرم‌افزارهای SPSS و Lisrel تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد از بین ابعاد موثر بر نظام ترویج تکثرگرا جهت مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی، بُعد اجتماعی-فرهنگی مهم تر است. همچنین از بین نظام ترویج کشاورزی تکثرگرا در جهت مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی، بُعد برنامه ریزی و سیاست گذاری مهم تر است. در فرایند معادلات ساختاری از روش Bootstrapping استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل طراحی شده از اعتبار قابل قبولی برخوردار است. یافته ها همچنین نشان داد که ابعاد زراعی و زیرساختی بیشترین تأثیر را بر متغیر توسعه نظام ترویج تکثرگرا در توسعه پایدار منابع آب کشاورزی در استان خوزستان دارند.