Introducing and investigating the stylistics of Haft Lashkar Masnavi

Subject Areas : epic

Fahimeh Gordgiran ¹ , maryam mahmoodi ² , ahmadreza yalameha ³

1 - teacher/////
2 - . Associate professor of Persian literature of Islamic Azad university of Dehaghan
3 - Lecturer, Persian literature of Islamic Azad university of Dehaghan

Received: 2018-07-01 Accepted : 2020-05-22 Published : 2020-05-21

Keywords: epic, Safavid era, Masnavi, style, Keywords Haft Lashkar,

Abstract :

Abstract Haft Lashkar in the form of Masnavi is an epic tale which was composed in the twelveth and thirteenth centuries.  Since its first and last pages had been omitted, there is no information available about its author, yet it is assumed that its composer could have come from the Indian subcontinent.  In view of its’ stylistics features and according to manuscripts studies criteria this work enjoys the characteristics of the style common in the Safavid era.  This Masnavi is a verse narrative of a tale which appeared in the naqqali scrolls under the name of Haft Lashkar.  The most considerable part of this Masnavi is devoted to the tale of Borzu and his son Tamur or Taymur who intends to place Borzu on the throne instead of Kaykhosrow.  It appears that in composing this Masnavi, its composer had looked up to Shahnameh to a great extent but the poems are weak and unstable and at times meter is not respected. The composer employs feast and epic in feast and combat scenes. Applying documentary and library approach to the only copy left from the Haft Lashkar Masnavi, this research aims to assess it in terms of stylistics which involves examination of the every aspect of the language, its content and usage of literary devices.

References:

فهرست منابع

- آقا بزرگ تهرانی، محمدحسین. ( 1315). الذریعه، جلد 19، قم: مؤسسۀ مطبوعاتی اسماعیلیان.

- آیدنلو، سجاد. (1393الف). زرّین قبانامه، تهران: انتشارات سخن.

- آیدنلو، سجاد. (1393ب). «زرّین قبا: منظومة پهلوانی ناشناخته»، دو فصل­نامة زبان و ادبیات فارسی (دانش­گاه خوارزمی)، سال 22، شمارة 77،صص 7-38.

آیدنلو، سجاد. (1394). متون منظوم پهلوانی، تهران: سمت.

- اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1376). زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، تهران: نشر آثار.

- افشاری، مهران؛ مهدی مدائنی. (1377). هفت لشکر (طومار جامع نقّالان)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

- جهانبخش، جویا. (1390). راه­نمای تصحیح متون، تهران: نشر میراث مکتوب.

- حمیدیان، سعید. (1372). درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی، تهران: نشر مرکز.

- رسالت­پناهی، محمد مصطفا، سید محمد راست­گوفر.( 1395). «معرفی منظومة تمرنامه، حماسه­ای تاریخی به تقلید از شاهنامة فردوسی و اسکندر نامة نظامی»، پژوهش­نامة ادب حماسی، سال 12، شمارۀ 2، صص35-51.

- رنجبر، احمد. (1379). جاذبه‌های فکری فردوسی، تهران: امیرکبیر.

- صفا، ذبیح الله. (1379) حماسه­سرایی در ایران، تهران: امیرکبیر.

- مایلی هروی، نجیب.(1369). نقد و تصحیح متون، مشهد: نشر آستان قدس رضوی.

- مثنوی هفت لشکر. (بی‌تا). دست­نویس مرکز دایره‌المعارف اسلامی به شمارة1855، بی­کا.

- مجلسی، محمّدباقر. (1363). بحارالانوار، ترجمة ابوالحسن موسوی همدانی، جلد 1، تهران: نشر کتاب­خانة مسجد حضرت ولی عصر.

- مجلّی‌زاده، امین، مهدی نوریان، جمشید مظاهری. (1394). «معرّفی نسخة خطّی شکارنامة ملک­شاهی و بررسی سبکی و محتوایی آن»، تهران: فصل­نامة بهار ادب، سال 8، شمارة 14، صص107-124.

- یاحقی، محمدجعفر و محمدمهدی ناصح. (1396). راه­نمای نگارش و ویرایش، تهران: به­ نشر.