Dog in Sanai and Attar and Molana Area Allegory

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

M. Bazgir ¹

1 - Member of the Scientific Board of Islamic Azad University, South Tehran Branch

Received: 2017-06-09 Accepted : 2017-06-09 Published : 2017-06-22

Keywords:

Abstract :

Poets have used parable with abundance of dog very much, sometimes have known it as a symbol of loyalty, sometimes lover and sensuality. Thus words and pictures become a bridge to reach the meaning. In the beginning comes a description of the parable which is one of Imaginary faces and in this case, different opinions of professors have brought as a witness. Because the allegory is a tool for making tangible the mystical concepts and by that expressed moral, social and political messages and mystical. Then with survey in different texts of dog picture and attitude to it, transformation of pictures in the words of Announcers will be examined. and Tips and wisdom and subtlety that have been used, documented expresses. Resulted spiritual, moral, social and political teachings will be described. And the corner of mysticism, worldview and demeanor of this land's elders will be show. and finally the messages of Poets as a logical result of Parables will be scrutinized.  

References:

1. پورنامداریان، تقی. (1376). رمز و داستانهای رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی.


2. حافظ، شمس الدین. (1374). دیوان تصحیح خطیب رهبر. تهران: صفی علیشاه.


3. سبزواری، حاج ملاهادی. (1350). اسرارالحکم. به کوشش ح.م.فرزاد. تهران: مولا.


4. سنایی، (‌1374). حدیقه. چ 4. تصحیح مدرس رضوی. تهران: سمت.


5. ----، (1337). دیوان. مصحح مدرس رضوی. تهران: کتابخانه سنایی.


6. شمیسا، سیروس، (1369). بیان. تهران: توس.


7. عطار، شیخ فریدالدین. (1382). الهی‌نامه مقدمه فرشید اقبال. تهران: درگستر.


8. --------------، (1339). دیوان. تصحیح سعید نفیسی. چ 3. تهران: سنایی.


9. --------------، (1382). اسرارنامه. مقدمه فرشید اقبال. تهران: درگستر.


10. -------------- (1374). منطق‌الطیر. اهتمام دکتر سید صادق گوهرین. تهران: علمی و فرهنگی.


11. -------------، (1370). تذکره الاولیا. تصحیح محمد استعلامی. تهران: زوار.


12. -------------، (1382). مصیبت نامه. مقدمه فرشید اقبال. تهران: درگستر.


13. مولوی، جلال الدین. (1368). مثنوی. تصحیح نیکلسون. تهران: مولا.