The Reflection of Ingratitude in the Mystic allegories

Subject Areas : Research Allegory in Persian Language and Literature

M. Mahmoodi ¹ , H. Ghorbani ²

1 - Ph. D student, Department of Persian literature, Islamic Azad university, Dehaghan Branch, Iran
2 - Ph. D student, Department of Persian literature, Islamic Azad university, Dehaghan Branch, Iran

Received: 2015-12-17 Accepted : 2016-06-29 Published : 2016-04-20

Keywords:

Abstract :

Allegory is one of the most important expressing arrays. Allegory is an inferential artistic and skillful style, with the aim of better transferring of concepts and meanings to the addressees. The definitions by the scholars about allegory are somewhat different with each other. Some consider it as complex metaphor with pseudo-complex form, some have placed idioms in the group of metaphors, and some have regarded styles and some others have considered metaphoric stories as allegories. Despite all the differences, authors have considered mystic allegoric narratives about thankfulness and ingratitude, with precision. Ingratitude indicates ignoring the blessings by the beneficent, and it has considerations that are divided into verbal gratitude for confessing the blessings, cordial thankfulness for God’s blessings and practical thanking regarding obedience to the beneficent. Thanking is analyzed in the rational domain and is one of the mystic aspects. To express reprehension of ingratitude, mystics have benefitted from allegories. The structures of the mentioned allegories have two upper and lower layers. In the lower layer, i.e. in the depth, the upper layer attains meaningful extensions, causing the inclusion to be increased. It is why that allegory is appropriately referred to as the extensive metaphor or the paraphrased symbol.

References:

قرآن کریم.

1. ابن‏عربی، محیی‌الدین. (بی‏تا). الفتوحات المکیه، بیروت.


2. پورنامداراین، تقی (1367). رمز وداستان­های رمزی در ادب فارسی، تهران: علمی و فرهنگی.


3. تهانوی، محمدعلی. (1999 م). کشاف اصطلاحات و الفنون، ترجمه عبدالله خالدی، بیروت: مکتبه لبنان ناشرون.


4. جعفری، یعقوب (1365) «داستان­های تمثیلی و فلسفه اسلامی»، مجله درس‌هایی ازمکتب اسلام، سال 26، شماره 9، صص:28 -34


5. حسنی، علی‌اکبر (1363). «درس­هایی از مکتب اسلام»، مجلۀ فلسفه و کلام، سال 24، شمارۀ 11، صص: 44-47.


6. حسینی، مریم (1385). «زیبایی شناسی زبان عرفانی در شطحیات بایزید بسطامی»، مجله هنر، شمارۀ 70، صص: 198-209.


7. دهخدا، علی‏اکبر. (1373). لغت‏نامه، تهران: امیرکبیر.


8. سنایی، مجدود. (1359) حدیقه الحقیقه،‌ تصحیح مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران.


9. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1366). صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگه.


10. _______________. (1391). زبان عرفانی در نثر صوفیانه، تهران: سخن.


11. شمیسا، سیروس. (1370). انواع ادبی، تهران: باغ آینه.


12. _________. (1391). بیان، تهران: میترا.


13. شبستری، شیخ محمود. (1384). گلشن‏راز، تصحیح کاظم دزفولیان، تهران: طلایه.


14. فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410 ه.ق). العین، به کوشش مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم: هجرت.


15. قشیری نیشابوری، عبدالکریم هوازن. (1367). رساله قشیریه، به کوشش بدیع‏الزمان فروزانفر، تهران: علمی و فرهنگی.


16. عطار، شیخ‏فریدالدین. (1388). الهی‏نامه، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.


17. ____________. (1380). مصیبت‏نامه، تصحیح نورانی وصال، تهران: زوار.


18. کاشانی، کمال االدین عبداالرزاق. (1379). لطایف الاعلام فی اشارات اهل الالهام، تهران: میراث مکتوب.


19. کاشانی، عزاالدین محمود. (1381). مصباح االهدایه و مفتاح الکفایه، تصحیح عفت کرباسی و محمدرضابرزگر خالقی، تهران: زوار.


20. مستملی بخاری، اسماعیل‏ابن محمد عبدالله. (1363). شرح االتعرف لمذهب التصوف، تحصیح محمد روشن، بی‏جا.


21. مکارم شیرازی، ناصر. (1378). اخلاق در قرآن، قم: انتشارات امام علی بن ابیطالب.


22. مولوی، جلال‏الدین محمد بن محمد. (1380). مثنوی معنوی، تصحیح نیکلسون، تهران: سهیل.


23. مرتضایی، جواد (1390). «تمثیل، تصویر یا صنعت بدیعی»، مجله متن شناسی ادب فارسی، شمارۀ پیاپی 12، صص: 29-38.


24. مقدادی، بهرام. (1378). فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی از افلاطون تا عصر حاضر، تهران: فکر روز.


25. میرباقری‌فرد، علی‌اصغر و محمدی، معصومه. (1389). «نقش انشا در زبان عرفانی - بررسی و تحلیل نقش انشا در آثار فارسی عین القضات»، مجله شعر پژوهی، شماره 4، صص: 185-208.


26. میبدی، ابوالفضل رشیدا‏لدین. (1371). کشف‏الاسرار و وعده الابرار، به کوشش علی‏اصغر حکمت، تهران: امیرکبیر.


27. هجویری، ابوالحسن علی بن عثمان (1389). کشف المحجوب، مقدمه و تصحیح و تعلیق: محمود عابدی، تهران: سروش.


28. همدانی، عین‏القضات. (1380). نامه‌های عین‏القضاه، به کوشش علی‏نقی منزوی و عفیف عسیران، تهران: منوچهری.