De-familiarization techniques in the poems of Ahmad Boroujerdi (Relying on a poetry book somewhere far away)

Subject Areas :

Shahlaa Amuzgaar ¹ , Mohtasham Mohammadi ²

1 - Graduated from Shiraz university in persian literature.
2 - persian literature group. The faculty of literature & humanity. Salman Farsi university of Kazerun. Kazerun. Iran.

Received: 2020-08-16 Accepted : 2021-01-16 Published : 2020-09-22

Keywords: not far away, Ahmad Boroujerdi, de-familiarization,

Abstract :

The discovery of aesthetic methods in the poetry of contemporary poets is possible with various methods, one of which is to recognize the techniques of de-familiarization in form and structure. Ahmad Boroujerdi is one of the poets who, as much as his poetry is content, prismatic and multi-layered; He has also tried to highlight the form and structure of language. De-familiarization has been used in several ways in his poems, including: De-familiarization in naming new objects, phenomena and concepts around him; In the coherence and movement of the circle of poetry; In continuous markings using contradictions and contrasts; In written form; In creating nested images; In repeating letters in order to induce various concepts; In creating nested images with a cohesive and organic connection, pictures full of pictures; In the choice of words and their new combination with each other, repetition of sounds and words, ambiguity, discernment, irony. This study examines the unfamiliarity in the poems: (Plan 5, Oriental, Who, Four Chapters, Nostalgia, Scarecrow, Ant, Plan 8) from the perspective of form and structure in the book "Somewhere Not Far" to the poet's success in blank verse And find unfamiliarity in this form.

References:

منابع و مآخذ

1ـ ایزدیار، محسن. (1396). «آشنایی‏زدایی در ادب معاصر با محوریت احمد رضا احمدی و قیصر امین‏پور» مطالعات ادبیات، عرفان و فلسفه، دوره­ی 3، شماره­ی 4، صص 30-20.

2ـ بروجردی، احمد. (1393). جایی نه دور، تهران: انتشارات هم پا.

3ـ پورنامداریان، تقی. (1381). سفر درمه (تاویل در شعر احمد شاملو)، تهران: نگاه.

4ـ پورنامداریان، تقی. (1381)خانه ام ابری است، چاپ دوم، تهران: سروش.

5ـ حکمت، شاهرخ. ریاضی، سیمین. (1390). «انسان باوری و برخی از کارکردهای آن در شعر احمد شاملو»، مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره 2، شماره 8، صص 140-120..

6ـ ذوالفقاری، محسن. مشیدی، جلیل. کمالی نهاد، علی اکبر. (1394). «فضا‏سازی واژگانی در شعر انقلاب»، نشریه­ی ادبیات پایداری، دانشکده­ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال هفتم شماره دوازدهم،

7ـ زمان احمدی، محمد رضا. نصیری افراپلی، عذرا. علی میرزایی، بهناز.، «برجسته‏سازی نحوی و واژگانی حسین منزوی در شعر»، فصلنامه زیبایی‏شناسی ادبی، سال 16.

8ـ شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1385)موسیقی شعر، چاپ نهم، تهران: آگه.

9ـ صفوی، کورش. (1383). از زبان‏شناسی به ادبیات، جلد 2، تهران: سوره مهر.

10ـ صفوی، کورش. (1383). از زبانشناسی به ادبیات، جلد 1، تهران: سوره مهر.

11ـ طاوسی، سهراب. (1391). تاملی در فرمالیسم و کاربرد آن در شعر، تهران: ققنوس.

12ـ قاری، محمدرضا. احمدی بیدگلی. (1397). «بررسی ارزش تکرار از دیدگاه مکتب صورتگرایی»، مجله فنون ادبی، سال10، شماره 4، صص 104-89.

13ـ نجفی، ابوالحسن. (1378). مبانی زبانشناسی و کاربرد آن در زبان فارسی، چاپ ششم، تهران: نیلوفر.

14ـ نفیسی، آذر. (1368). «آشنایی‏زدایی در ادبیات» ماهنامه­ی. کیهان فرهنگی، سال6، شماره­ی 2،
صص 34 ـ 37.

15ـ وفایی، عباسعلی. نوری زهرا. (1389). «تناسب هنری در دو محور هم‏نشینی و جانشینی شعر قیصر امین‏پور»، پژوهشنامه زبان و ادبیات فارسی، سال دوم، شماره 6، صص 118-99.

16ـ یلمه­ها، احمدرضا. ولی محمدآبادی. (1393). «فصلنامه­ی زیبایی‏شناسی ادبی. بررسی شعر طاهره صفار زاده در دوره دوم شاعری»، دوره پنجم، شماره 22.