هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر رفتار زیان گریزی بر تصمیمات سرمایه گذاری چند دوره ای است. به همین منظور دو مدل بهینه سازی پرتفوی طراحی گردیده است. به جای مدل تک دوره ای پرتفوی، از مدل سه دوره ای استفاده شده است. به منظور نزدیک شدن مدل بهینه سازی به دنیای واقعی، علاوه بر ارزش در معرض خطر مشروط به عنوان یکی از محدودیت اصلی، محدودیت هزینه معاملات و حداقل و حداکثر میزان سرمایه گذاری در هر دارایی نیز در نظر گرفته شده است. دو مدل بهینه سازی مبتنی بر نظریه چشم انداز و میانگین- ارزش در معرض خطر مشروط، با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات حل گردید. به منظور بررسی قدرت مدل، برخی معیار های مهم از جمله ضریب زیان گریزی اولیه و نقطه مرجع اولیه تغییر داده شد. نتایج بر اساس معیارهای ثروت نهایی و نسبت شارپ نشان داد، سرمایه گذاران زیان گریز تمایل دارند به صورت متمرکزتر سرمایه گذاری نمایند و عملکرد بهتری نسبت به سرمایه گذاران عقلایی دارند. همچنین سرمایه گذاران با درجه ریسک گریزی بالاتر، در بازار نزولی، از زیان های مفرط جلوگیری می کنند و سودهای بیشتری به دست می آورند. Manuscript profile