This research was carried out to investigate the role of non-farming activities in the sustainability of peasant farming systems in Osku County by a descriptive-correlational research method. The research population consisted of peasant farmers in Osku County (N =1400), out of whom 300 people were sampled based on Krejcie and Morgan’s table for sample size determination using the proportionate stratified sampling technique. Data were analyzed by SPSS win18 software. The main instrument of data collection was a questionnaire whose validity was confirmed by experts. The reliability of the main scales of the instrument was confirmed by Cronbach's alpha coefficient, which was in the range of 0.82-0.87. The results of analyzing three dimensions of sustainability showed that, in total, 29.3 percent of the farming units were "unsustainable", 41.7 percent were "semi-sustainable", and 28.9 percent were "sustainable". Based on the regression analysis, the variables of the number of people employed in the non-farming sector, the use of non-farming income in the agricultural sector, and household income out of non-farming activities accounted for 54.2 percent of the variations in sustainability level of the peasant farming systems. Manuscript profile

مقدمه و هدف: یکی از بحران‏های مهمی که امروزه بشر را تهدید می‏کند مسئله بحران کمبود آب است و بخش کشاورزی به عنوان عمده‏ترین مصرف کننده آب باید در فکر ایجاد راهکاری جدید برای جبران کمبودها و اتخاذ راهکارهای مدیریتی ویژه در راستای تولید محصول بیشتر به ازای هر واحد حجمی آب باشد. در این راستا این تحقیق با هدف کلی راهکارهای مدیریت منابع آب کشاورزی در شرایط خشکسالی انجام شد.
مواد و روش‏ها: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کشاورزان کوچک مقیاس در استان آذربایجان غربی بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 430 نفر از سرپرستان خانوارهای روستایی کوچک مقیاس با استفاده از روش نمونه‏گیری طبقه‏ای چند مرحله‏ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند.
یافته‏ ها: نتایج نشان داد مهمترین راهکار در بخش فنی و تکنیکی شامل «استفاده از آبیاری قطره‏ای جهت جلوگیری از تبخیر خاک»، در راهکار مدیریت خاک «تسطیح اراضی جهت آبیاری یکنواخت»، در راهکار مدیریتی «نگهداری بهتر از کانال‏ها و تجهیزات آبیاری»، در راهکار حقوقی - اقتصادی «کاهش یارانه‏های بخش آب و قیمت‏گذاری آن» و در راهکار زراعی «انتخاب ارقامی که با مصرف آب کمتر» بود. همچنین نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که ترتیب اهمیت راهکارها شامل زراعی، فنی و تکنیکی، مدیریت خاک، حقوقی و مدیریتی می‏باشد.
بحث و نتیجه‏گیری: در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که برای اجرای راهکارهای مدیریت منابع آب، علاوه بر سازمان‏های محلی و مردمی، نقش دولت نیز بسیار مهم است زیرا مدیریت پایدار آب نیازمند راهکارهایی است که فراتر از توان اقتصادی جوامع محلی است. Manuscript profile