اکیوپرو یک شیوه برای ارزیابی توان آلودگی آبخوان با استفاده از اطلاعات چاه­ها می­باشد. روش اکیوپرو یک سامانه وزن­دهی برای امتیاز­دهی به توان آلودگی آبخوان می­باشد. این روش از اطلاعات عمق برخورد به آب در چاه، ضخامت لایه­های رسی، و لایه­های که به طور جزئی دارای رس هستند، برای ایجاد امتیاز توان آلودگی استفاده می­کند. در این روش حفاظت آبخوان در برابر آلودگی با افزایش امتیاز اکیوپرو، فزونی می­یابد و از توان آلودگی آب کاسته می­شود. در این مطالعه از اطلاعات اطلاعات 30 حلقه چاه اکتشافی و فشارسنج، به همراه نتایج تجزیه شیمیایی غلظت نیترات در 30 حلقه چاه واقع در آبخوان دشت عجب­شیر، در استان آذربایجان شرقی، استفاده گردیده است. از لحاظ نظری، مناطقی با امتیاز کمتر اکیوپرو نسبت به مناطقی با امتیاز بالاتر با کاربری زمین و تراکم چاه و ساختار یکسان، باید آلودگی آب زیرزمینی بیشتری داشته باشند. امتیاز اکیوپرو با رویداد غلظت نیترات در آب زیرزمینی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می­دهند که چاه­هایی با غلظت بالاتر نیترات امتیاز اکیوپرو کمتری را نشان می­دهند. غلظت متوسط نیترات درون هر طبقه بندی با امتیاز نسبی اکیوپرو نیز مقایسه گردید. نتایج نشان دادند که با افزایش امتیاز نسبی اکیوپرو (r2 = 0.97)، میانگین غلظت نیترات نیز افزایش می­یابد، بنابراین مقایسه امتیاز آسیب­پذیری اکیوپرو با توزیع غلظت­های اندازه­گیری شده نیترات، و مقایسه بین متوسط غلظت نیترات در هر طبقه­بندی و امتیاز نسبی توان آلودگی اکیوپرو صحت و اعتبار روش اکیوپرو در منطقه را تأیید می کند. Manuscript profile

کاربرد علم آمار در تحقیقات علمی به طور فزاینده ای توسعه یافته است. هدف بسیاری از این تحقیقات پی بردن به عضو های مشابه و یا متفاوت در یک مجموعه است. یکی از ابزارهای مفید برای این کار استفاده از روش های آماری است. دشت اوان در استان خوزستان در جنوب غربی شهرستان اندیمشک قرار گرفته است. آب زیرزمینی از جمله منابع آب موجود برای آبیاری، شرب و صنعت در این منطقه به شمار می رود. بررسیهای زمین شیمیایی بر پایه ینتایج تجزیه‌ی 18 نمونه آب زیرزمینی و 3 نمونه آب سطحی انجام شده است. در این تحقیق جهت منطقه بندی کیفی آبخوان از روش آماری تحلیل خوشه ای استفاده شده است. بر پایه ینتایج حاصل از این مطالعات، سفره آبدار از لحاظ کیفی به سه منطقه تقسیم بندی شده است. در نهایت، بررسی کیفی انجام شده نشان می دهد که نمونه های واقع در گروه اول بهترین کیفیت و نمونه های واقع در گروه‌ی سوم بدترین کیفیت را دارا هستند. مهمترین عوامل مؤثر بر کیفیت آب زیرزمینی در این منطقه واکنش بین آب و سازند های زمین شناسی (بخش لهبری) و تبادل یونی معکوس می باشند.   Manuscript profile