زمینه و هدف: امروزه، رضایت مندی شهروندان یکی از ابزارهای عمده در سنجش عملکرد شهرداری ها محسوب می شود. از این رو، در این مقاله تلاش می شود که با استفاده از نظرات شهروندان، میزان رضایت آنان از عملکرد شهرداری منطقه 1 شهر شیراز مورد سنجش قرار گیرد تا بتوان از این رهگذر، با شناخت نقاظ قوت و ضعف عملکرد شهرداری، راهکارهایی جهت بهبود عملکرد این سازمان و افزایش رضایت شهروندان ارایه نمود. هدف اصلی و کلی این طرح بررسی میزان و عوامل موثر بر رضایت شهروندان شیراز از خدمات ارایه شده توسط شهرداری شیراز می باشد.روش بررسی: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی تحلیلی و از نوع پیمایشی با استفاده از ابزار پرسش نامه بوده است. پایایی ابزار تحقیق برپایه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه کانو 70/0 به دست آمده است. سپس با استفاده از نرم افزارspss داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون کای اسکوئر رضایت مندی متوسط به بالای شهروندان یعنی 82/70 را نشا ن داد، همچنین نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که مردان رضایت کم تری نسبت به زنان از عملکرد شهرداری دارند و هرچقد میزان تحصیلات و سن افزایش یافته میزان رضایت مندی کم تر شده و رضایت کارمندان و دانشجویان نیز کم تر از مشاغل دیگر بوده است همچنین نتایج حاصل از آزمون کانو نشان داد که که سطح رضایت مندی شهروندان از (نیازهای اساسی با ضریب رضایت (35/0) در سطح پایین و نیازهای عملکردی با ضریب رضایت (584/0) در سطح متوسط و نیازهای هیجانی با ضریب (723/0) در سطح بالاتری قرار دارد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به کیفیت پایین خدمات ارائه شده در نیازهای اساسی که از جمله وظایف ذاتی شهرداری محسوب می شود، این امر بر رفتارشهروندان، به خصوص درمشارکت درامور شهری تأثیر منفی داشته است. Manuscript profile

زمینه و هدف: رشد شهرهای امروزی اغلب بدون رعایت استانداردها و به صورت لجام گسیخته ای دنبال می شود، با این تصویر اگر شهرها دچار سوانح (طبیعی و غیر طبیعی) شوند، بازگشت به شرایط پیش از سوانح بسیار مشکل است. هدف مقاله حاضر سنجش و ارزیابی میزان تاب آوری جوامع شهری در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و محیط زیستی شهر شیراز بوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از توع تحلیلی-توصیفی می باشد. این پژوهش با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی به دنبال ارزیابی میزان تاب آوری با تاکید بر کیفیت زندگی در شهر شیراز می باشد، در این راستا تعداد 30 پرسشنامه در اختیار متخصصان قرار گرفت و سوالات مشتمل بودند بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی، سپس ابعاد یاد شده و زیر معیارهای آنها در روش AHP امیتاز بندی شدند. یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که: بیشترین میزان تاب آوری به ترتیب اولویت، به بعد زیست محیطی با میانگین(243/0)، بعد اجتماعی-فرهنگی با میانگین (198/0)، بعد کالبدی- ساختاری با میانگین (191/0) و بعد اقتصادی با میانگین (110/0) اختصاص دارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می توان ادعا کرد که بین میزان تاب آوری و مولفه های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی رابطه معناداری وجود دارد با این توضیح که هرچه میزان هر یک از مولفه ها بالاتر باشد میزان تاب آوری نیز افزایش پیدا می کند. کمبود آلودگی های زیست محیطی و تنوع زیست محیطی موجب وجود پایداری نسبی در این مقوله گردیده است و از طرفی وجود روابط اجتماعی و بین فردی تقریبا مطلوب بین ساختار سنی و جنسی جامعه وضعیتی تاب آور از حیث اجتماعی و فرهنگی ایجاد کرده است. وجود کاربری های متنوع و ابینه تاریخی در بافت شهری به عنوان امتیازی مثبت و وجود فرسودگی در برخی مکان ها چه از نظر ساختاری و چه از نظر عملکردی به عنوان امتیازی منفی نمایان شده است. متاسفانه پایین بودن توان اقتصادی و مباحث مربوط به اشتغال همانند سایر شهرهای کشور از سطح بسیار پایین و نامطمئنی دارد که لزوم تقویت این بخش به شدت احساس می شود. Manuscript profile