زمینه و اهداف: میادین نفتی را می‌توان به عنوان تولیدکننده عمده پسمانددر نظر گرفت که منجر به اثرات نامطلوب قابل توجهی بر سلامت انسان و محیط زیست می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت و کمیت و نوع پسماندهای تولیدی در میدان نفتی آزادگان‌جنوبی می‌باشد.روش بررسی: این کار به بررسی کمی و کیفی پسماندهای تولید شده در میدان نفتی آزادگان جنوبی (جنوب‌غربی ایران) بر اساس نقطه تولید و واحد بهره‌برداری و طبقه بندی پسماندها می‌پردازد. کار حاضر در سال 1399 انجام شد و ابتدا بخش‌های مختلف تولید پسماند شناسایی و طبقه‌بندی شد. سپس پرسشنامه‌ای تهیه و برای جمع آوری داده‌ها در بین تمامی بخش‌ها توزیع شد. در تمامی مراحل موارد اخلاقی مد نظر قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که مقدار پسماند قابل بازیافت (تقریباً 35 درصد) و پسماندهای آلی (5/63 درصد) در واحد رستوران تولید شده و وزن کل پسماندهای بهداشتی و درمانی 50 کیلوگرم در سال بوده که 28 درصد عفونی و 72 درصد پسماند غیرعفونی بوده است. واحد مهندسی و بهسازی در آزادگان جنوبی بیشترین میزان پسماند تولید شده در این منطقه را دارند و بیشترین نوع پسماند تولید شده در این واحد مربوط به سیال و کنده حفاری بوده است. همچنین آنالیز شیمیایی پسماند حاصل از دکل‌های حفاری نشان داد که غلظت فلزات‌سنگین در این نمونه‌ها زیاد است. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، بایستی به این نکته توجه نمود که پسماندهای مختلفی در منطقه تولید شده که برخی از آن‌ها خطرناک بوده و بایستی برای حفاظت محیط زیست راهکارهای نوینی را به کار برد. Manuscript profile

زیست توده دارای فرآیند احتراق پیچیده ای است که شامل متغییر های فراوانی است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بر میزان انتشار آلاینده ها و راندمان احتراق تاثیر می‌گذارند. در این مقاله تلاش بر آن بوده است تا اثر پدیده تبخیر ذرات سوختی بر احتراق ابر ذرات ارگانیک به صورت تحلیلی مورد مطالعه قرار گیرد. فرض شده است که ذرات ارگانیک بطور یکنواخت پخش شده‌اند و به دلیل گرادیان دمایی تحت اثر نیروی ترموفورتیک قرار می‌گیرند. در این کار از مدلی یک بعدی برای ارزیابی ویژگی‌های شعله استفاده شده است. جهت ساده‌سازیِ مدل، ساختار پیشانی شعله به سه ناحیه تقسیم شده است: ناحیه پیش گرم، ناحیه تبخیر و ناحیه شعله. نهایتا یک روش استاندارد حدی به منظور حل معادلات حاکم به کار گرفته شده است؛ در انتها با استفاده از معادلات حاکم بر فیزیک مسئله و همچنین معادلات بقا، مشخصه های احتراقی مربوطه حاصل شده است و نتایج حاصل از این مدل‌سازی با داده‌های تجربی منتشر شده نیز مقایسه و توافق خوبی میان آنها بدست آمده است Manuscript profile

مایعات یونی غیر فرار، غیر سمـّی و اشتعالناپذیر با پایداری شیمیایی و گرمایی بالایی می‌باشند. از این رو می‌توان آنها را به عنوان جاذب در سیکل تبرید جذبی پیشنهاد کرد. مدل‌سازی عملکرد سیکل مستلزم مشخص بودن خواص ترمودینامیکی است. از یک مدل ترمودینامیکی برای سیکل تبرید جذبی تک- اثره که مایع یونی بعنوان جاذب در آن بکار گرفته شده است استفاده می‌شود. به کمک معادله حالت خواص ترمودینامیکی مخلوط مبرد – جاذب (محلول) مشخص می‌شود. نتایج بدست آمده برای جاذب [hmim][〖Tf〗_2 N] ،[emim][〖Tf〗_2 N] و [hmim][〖BF〗_4] با مبرد R134a با ضریب عملکرد جفت سیالهای عامل دیگر مقایسه شده است. هرچند ضریب عملکرد بدست آمده از مدل‌سازی مایعات یونی فوق نسبت به سیکل‌های مرسوم همچون LiBr-Water و Water-NH_3 کمتر است اما مشخصههای ایده‌آل مایعات یونی همچون فشار بخار ناچیز، نداشتن مضرات زیست محیطی، خورندگی ناچیز، اشتعال ناپذیری موجب می‌شود تا همواره ضرورت توسعه تحقیقات بمنظور تعیین مایع یونی و مبرد مناسبتر وجود داشته باشد. Manuscript profile