فناوری نانو حوزۀ جدیدی از فناوری به منظور توسعه و ساخت ماشین ها در مقیاس نانو است. ارتباطات ملکولی یک الگوی جدید برای نانوماشین‌هاست که در آن ارتباط با استفاده از اجزای بیولوژیکی تحقق می‌یابد. روش های ارتباط ملکولی ایرادهای عمده‌ای مانند ظرفیت خیلی کم یا نیاز به استقرار زیرساخت‌های پیچیده دارند. هدف از پژوهش حاضر توسعه قابلیت مسیریابی برای شبکه‌های نانویی ارتباطی باکتری با استفاده از دو ویژگی ذاتی باکتری شامل فرآیند کموتاکسی و اتصال می باشد. هدف از شبیه‌سازی در اشکال مختلف توپولوژی بررسی تأثیر تغییر فاصله بین نانوماشین‌ها و نیز فرآیند اتصال به منظور بهبود تحویل پیام می باشد. نتایج نشان داد که در تعداد پیام‌های موفق تحویل داده شده به مقصد برای فواصل بیشتر توپولوژی2 بهتر عمل می‌کند. مقایسه تعداد اتصالات انجام شده در فواصل متفاوت برای هر سه توپولوژی نشان داد که با افزایش تعداد باکتری‌ها تعداد اتصالات افزایش می‌یابد، اما در بازه‌های مختلف از نظر فاصلۀ بین نانوماشین‌ها با افزایش فاصله تعداد اتصالات انجام شده به دلیل کاهش میدان اثر ماده جاذب شیمیایی که به منظور جهت‌گیری حرکت باکتری مورد نیاز است،کاهش می‌یاید. نتایج شبیه‌سازی برای میانگین تأخیر پیام‌های رسیده نشان می دهد که برای هر سه توپولوژی با افزایش تعداد باکتری‌ها، میانگین تأخیر کاهش می‌یابد و با افزایش فاصله‌ بین نانوماشین‌ها میانگین تأخیر نیز افزایش می‌یابد. به طور کلی با بررسی موارد مطرح شده در شبکه‌های نانویی ارتباطی باکتری می‌توان چگونگی انتقال مفاهیم شبکه‌های ارتباطی را به شبکه‌های نانویی ارتباطی باکتری که در کاربردهای وسیع سودمندند، نشان داد. Manuscript profile