زمینه و هدف: کم کاری تیروئید باعث اختلالات حافظه و یادگیری و کاهش عملکرد شناختی میشود. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر دوسین (سیاهدانه و عسل) بر روی یادگیری و حافظه در موش های صحرایی نر بالغ بدنبال القای کم کاری تیروئید انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقريبي g 200-225 و سن حدود 3 -5/2 ماه به شش گروه ده تایی تقسیم شد. گروه کنترل (Ctl) هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه شاهد (Sham) دریافت کننده ی یک میلی لیتر آب مقطر به مدت 21 روز ، گروه تجربی 1 كم كاري تيروئيد (Hypo) كه داروي متيمازول به میزان 25 میلی گرم بر کیلوگرم بصورت گاواژ به مدت 10 روز دريافت كرد، گروه تجربی 2 دریافت کننده ی دوسین به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 21 روز ، گروه های تجربي 3 و 4 که علاوه بر القای هیپوتیروئیدیسم به ترتيب 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت 21روز بصورت گاواژ دریافت کردند. اختلالات حافظه و یادگیری در حیوانات با آزمون ماز آبی موریس ارزیابی شد. نتایج: در ماز آبی موریس، زمان و مسیر طی شده برای رسیدن به سکو در گروه تجربی 1(Hypo) نسبت به گروه کنترل (Ctl) در روزهای سوم و چهارم بیشتر بود. زمان و مسیر طی شده در گروه نجربی 3 و 4 در روز سوم به طور معنی داری از گروه تجربی 1 کمتر بود. نتایج حافظه فضایی نشان داد که میانگین زمان سپری شده در ربع هدف در گروه تجربی 1 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافته است. همچنین افزایش معنی داری در میانگین زمان و مسافت سپری شده در ربع هدف در گروه تجربی3 نسبت به گروه تجربی 1 مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که درمان با عصاره دوسین ممکن است اثرات مضر کم کاری تیروئید را بر یادگیری و حافظه بهبود بخشد. Manuscript profile