سنکهای Anthocoridae از عوامل کنترل بیولوژیک در اگرواکوسیستم ها هستند. ضمن مطالعه ای، پراکنش و فراوانی فصلی گونه های جنس Orius روی محصولات زراعی، درختان، گلها و علفهای هرز در استان فارس، طی سالهای 1395- 1397 مورد بررسی قرارگرفت. گونه های Orius albidipennis (Reuter), Orius laticollis discolor (Reuter), Orius laticollis laticollis (Reuter), Orius horvathi (Reuter) , Orius minutus (Linnaeus), Orius vicinus (Ribaut), Orius retamae Noualhier, Orius laevigatus inaequalis*Wagner, Orius laevigatus laevigatus (Fieber), Orius laevigatus maderensis* (Reuter), Orius niger aegyptiacus Wagner, Orius niger niger (Wolff), Orius piceicollis* (Lindberg) ، از 50 منطقه و روی 63 میزبان گیاهی جمع شدند که گونه ها و زیرگونه های * دار، برای ایران جدید می باشند. شاخص تنوع سیمپسون در فصلهای بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب 954/3، 082/4، 793/3 و 1 برآورد شد. تنوع فصلی گونه های جنس Oriusدر تابستان بالاتر بود. زیرگونه O. niger niger در تمام سال فعال بود. به استثنای گونه های O. piceicollis, O. retamae و زیرگونه O. laevigatus inaequalisکه فقط در تابستان فعال بودند، دیگر گونه ها در بهار، تابستان و پاییز فعالیت داشتند. زیرگونه O. niger niger وگونه O. albidipennis بیشترین سنکهای جمع شده بودند. بنابر نتایج O. niger niger و O. albidipennis به خوبی با شرایط آب و هوایی و تنوع زیستی در استان سازگارند و می توانند به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک درمزارع مورد توجه قرار گیرند. Manuscript profile

طی مطالعه ای سنک های جنس Orius Wolff, 1811 (Hemiptera: Anthocoridae)در استان فارس طی سال های 97-95 مورد بررسی قرار گرفتند. این حشرات مفید هستند و به عنوان اعضای طبیعی فون شکارگران و به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک در بسیاری از اگرواکوسیستم ها مورد اهمیت می باشند. نمونه های سنک های جنس Orius از مناطق مختلف استان فارس (در جنوب ایران) جمع آوری شدند و در محلول الکل 75% و گلیسیرین 5% نگه داری شدند. سپس از پارامر حشرات نر و لوله جفت گیری حشرات ماده با استفاده از مایع هویر اسلاید تهیه شد و مشخصات نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق 8 گونه شناسایی شدند که گونه(Lindberg, 1936) Orius piceicollis و زیر گونه Orius laevigatus maderensis (Reuter,1884)نخستین بار از ایران گزارش شد. خصوصیات تشخیصی، زیستگاه و عکس DIC ژنیتالیای حشرات نر و ماده گونه های جمع آوری شده تهیه شدند. اگر چه شناسایی این سنک ها تا کنون بر پایه ژنیتالیای حشرات نر استوار بوده است اما بر اساس نتایج این تحقیق، لوله جفت گیری حشرات ماده می تواند به عنوان یک مشخصه قابل اطمینان، به همراه خصوصیات پارامر حشره نر در شناسایی سنک های جنس Orius مورد استفاده قرار گیرد. Manuscript profile