اهمیت صنعتی شدن در هر جامعهای تا حدی است که بسیاری از اقتصاددانان توسعهی صنعتی را عامل اصلی توسعهی یک کشور قلمداد میکنند. بخش صنعت با بهره‌گیری از سرمایه‌های فیزیکی متراکم شده، منابع طبیعی و مواد خام، نیروی انسانی و دانش فنی، قادر است در تأمین بسیاری از مایحتاج زندگی انسان و رشد اقتصادی جوامع، نقش کلیدی ایفا کند. کمیابی منابع مالی در اقتصاد ایران در چند سال اخیر تشدید شده است و هدایت بهینه سرمایه های محدود و انتخاب درست بخشهای اقتصادی برای سرمایهگذاری یک امر ضروری است و برنامهریزی صنعتی مناطق در چارچوب نگرش سیستمی، تعیین الگوی رشد برای آن منطقه متناسب با پتانسیل های آن اهمیت ویژهای دارد. در این مقاله با بکارگیری تئوری فضای محصول و علم شبکه و استفاده از اطلاعات مربوط به ساختار تولیدی استانهای منتخب ایران در سالهای 1393 -1397 مربوط به سی و دو محصول براساس کدهای ISIC ، در یک نگرش سیستمی تلاش شده است محصولات تولیدی دارای مزیت نسبی آشکار شده استانهای منتخب ایران مشخص شده و مسیر و نقشه راه توسعهی صنعتی این استانها ترسیم گردد. سپس احتمال تنوع پذیری محصولات فاقد مزیت نسبی آشکار شده برای کلیه استانهای منتخب محاسبه گردید و مسیر توسعه صنعتی استانهای منتخب بر اساس استراتژی حریصانه مشخص شد. نتایج تحقیق نشان داد بیشترین تنوع محصولات تولیدی از میان 32 محصول مورد بررسی مربوط به استان کرمانشاه و ایلام با 5 محصول بوده و استان آذربایجان غربی و کردستان با 3 محصول در رتبه بعدی قراردارند. Manuscript profile