شته سیاه بید Chaitophorus niger Mordvilkoاز آفات درختان بیـد در فضـای سـبز می‌باشـد که فعالیت آن در فصل بـهار و تابـستان عـلاوه بر ترشـح عسـلک، باعـث ضعـف درخـتان می‌شود. کفشـدوزک Oenopia conglobate L.(Col.: Coccinellidae) از جمله شکارگر های عمومی شته‌ها می باشد. در این مطالعه، اثر سمیت تماسی میکرو امولسیون عصاره آبی گیاه ابریشم مصری، Caesalpinia gilliesii (غلاف بذر) تهیه شده از بخش آفت کش‌های مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور در شرایط in vitro روی شته سیاه بید و کفشدوزک شکارگر به روش محلول پاشی با تعیین LC50 انجام گرفت. آزمایشات زیست‌سنجی در زمان 24، 48 و 72 ساعت به صورت کاملاً تصادفی در قالب طرح فاکتوریل در چهار تکرار با فرمولاسیون ابریشم مصری (ppm1000 ، 2000،3000،4000،5000) و سم دیازینون (ppm1000 و 2000) انجام شد. نتایج با نرم افزار Design Expert 12 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در تیمار عصاره ابریشم مصری کمترین میزان مرگ و میر در پوره ها و شته های بالغ بعد از 24 ساعت در غلظت ppm1000 به ترتیب با متوسط3/33 و 6/16 درصد بود. در حالی که بیشترین میزان مرگ و میر در غلظت ppm5000 ابریشم مصری با 100 درصد تلفات مشاهده شد که با غلظت ppm2000 دیازینون اختلاف معنی داری نداشت. در استفاده از عصاره ابریشم مصری با غلظت ppm1000 متوسط تلفات کفشدوزک ها در72 ساعت پس از شروع آزمایش 6/1 درصد بود، در صورتی که بیشترین درصد تلفات در غلظت ppm5000 این عصاره در 72 ساعت پس از آزمایش حدود 6/21 درصد مشاهده شد. بر اساس نتایج بالا ترین تلفات شته ها در فرمولاسیون گیاهی مربوط به غلظت ppm5000 بود. بنابراین می توان ترکیب فرموله شده ابریشم مصری را با کمی تغییر در فرآیند فرمولاسیون به منظور کاهش غلظت مصرفی بهبود بخشید و از این ترکیب جدید برای مدیریت پایدار شهری در کنترل آفات و حفظ سلامت محیط زیست استفاده کرد. Manuscript profile

علی­رغم سمپاشی‌های گسترده بر­علیه آفت چوبخوار Melanophila picta Pall. روی درختان غیر­‌مثمر در فضای سبز شهری، مدیریت این آفت مشکل است. در این تحقیق، روش ابتکاری در مقایسه با راهکار­های پیشنهادی از سوی سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهرداری تهران بر روی پایه‌های بید و صنوبر طی سال­های 99-1398 بررسی شد. تیمار­ها عبارت بودند از باندینگ تنه، تیمار با دورسبان 1%، تیمار ترکیبی و شاهد بدون تیمار. صفات مورد بررسی عبارت بودند از میانگین دالان لاروی، درصد شاخه خشک و میانگین تلفات بالغین قبل و بعد از تیمار. بیشترین میانگین تلفات در تیمار ترکیبی ۸۴/۰ ± 05/1 حشره بالغ با اختلاف معنی‌دار نسبت به سایر تیمار­ها، بیشترین تعداد دالان برای تیمار ترکیبی با ۷۲/۰± 57/28 دالان و کمترین تعداد دالان برای دو تیمار باندینگ، ۵۹/۰± 93/18 دالان و دورسبان، ۳۲/۰± 29/18 دالان به­دست آمد؛ لذا در تیمار ترکیبی، با محبوس کردن سم درون تنه، علاوه بر تلفات بالغین باعث استرس لارو­ها و تشدید فعالیت آنها و در نتیجه افزایش تعداد دالان شد. همچنین درصد شاخه خشک در تیمار ترکیبی افزایش داشت که متأثر از تشدید فعالیت لارو درون تنه و افزایش تعداد دالان لاروی است. کمترین میانگین درصد شاخه‌های خشکیده، 22/%20، با اختلاف معنی‌دار در تیمار ترکیبی بود. نتایج این تحقیق نشان داد تیمار ترکیبی در مقایسه با روش شیمیایی و مکانیکی به تنهایی کار­آمدتر است. با توجه به حذف دورسبان از فهرست سموم معتبر، در تیمار ترکیبی، پیشنهاد می‌شود سم جایگزین برای مهار M. picta استفاده گردد.

Manuscript profile