شبیه‌سازی عددی گازدهی زیست‌توده در بستر شناوری با استفاده از یک رویکرد ترکیبی انجام شده است، به‌نحوی‌ که معادلات حاکم بر فاز گاز در چارچوب اویلری حل گردیده و ذرات جامد بر اساس روش ذرات درون سلولی چند فازی به روش ترکیبی اویلری-لاگرانژی با رویکرد بسته تصادفی مدل‌سازی شده‌اند و تأثیر عوامل عملیاتی مانند سرعت ورودی گاز به بستر، نسبت دانسیته ذرات داخل بستر و اندازه ذرات داخل بستر، بر کیفیت اختلاط، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهند که کیفیت اختلاط با افزایش سرعت ورودی به میزان هشت برابر کمترین سرعت شناوری، به عدد 97/0 و برای سرعت چهار برابر کمترین سرعت شناوری، به عدد 85/0 می‌رسد. با افزایش نسبت دانسیته ذرات زیست توده به ذرات ثابت بستر از 2/0 به 65/0، کیفیت اختلاط از عدد 86/0 به عدد 96/0 افزایش می‌یابد. همچنین با کاهش اندازه قطر ذرات زیست توده و ذرات بستر به ترتیب از 11 میلی متر به 8 میلی متر و 9/0 میلی‌متر به 6/0 میلی‌متر، کیفیت اختلاط از عدد 8/0 به عدد 95/0 افزایش می‌یابد. Manuscript profile