به‌منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف شکست خواب بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاه کرچک (Ricinus communis L.) آزمایشی در سال 94 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل خراش‌دهی در چهار سطح (شاهد ، حذف کارونکل با تیغه برش استاندارد، خراش‌دهی شیمیایی با اسید سولفوریک 98 درصد با غلظت 3 مولار به مدت 5 دقیقه و خراش‌دهی فیزیکی یا مکانیکی با کاغذ سنباده و تیغه استاندارد) و پرایمینگ در پنج سطح (شاهد، تیمار بذر با محلول نیترات پتاسیم 15/0 درصد به مدت 24 ساعت، آب داغ 70 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه، محلول جیبرلیک اسید 300 پی پی ام به مدت 24 ساعت و سرما‌دهی مرطوب در آب سرد به مدت 24 ساعت) بودند نتایج این مطالعه نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خراش‌دهی بر طول ریشه‌چه و تعداد گیاهچه نرمال و اثر خراش‌دهی بر صفات مورد مطالعه دیگر معنی-داری بود. بیشترین درصد جوانه‌زنی و کمترین میانگین مدت زمان جوانه‌زنی در تیمار حذف کارونکل حاصل شد که نشان می‌دهد هر چه در صد جوانه‌زنی افزایش می‌یابد، مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی کاهش می‌یابد. شاخص‌های طول ساقه‌چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه، وزن تر گیاهچه و شاخص وزنی بنیه بذر نیز در تیمار حذف کارونکل نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری نشان دادند. به-طور کلی می‌توان نتیجه گرفت در این گیاه، زائده کارونکل مهمترین عامل در جلوگیری از جوانه‌زنی و رشد این گیاه به‌شمار می‌رود و با حذف آن همه شاخص‌ها به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابند. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر پیش‌تیمار بذر با اکسین بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاهچه تربچه‌ تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 97 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح اکسین (صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌گرم در لیتر) و چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلسیم‌کلرید) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج نشان داد اثر متقابل اکسین و شوری بر همه شاخص‌ها به‌جز کلروفیل a معنی‌دار بود. کمترین مقدار مربوط به شاخص میانگین مدت زمان جوانه‌زنی (59/1 روز) در بالاترین سطح شوری تیمار اکسین 6/0 حاصل شد که نسبت به شاهد 32 درصد کاهش نشان داد. بالاترین سرعت جوانه‌زنی (75/0) در تیمار اکسین 6/0 و شوری 40 میلی-مولار به‌دست آمد که نسبت به شاهد 70 درصد افزایش نشان داد. ریشه در این گیاه، تحت تنش شوری، رشد بیشتری را نسبت به ساقه‌چه نشان داد که نشان می‌دهد حساسیت ساقه نسبت به ریشه بیشتر بوده است. بیشترین میانگین کاروتنوئید (73/19) در اکسین 4/0 و شوری صفرحاصل شد که نسبت به شاهد 123 درصد افزایش نشان داد. به‌طور کلی در این آزمایش شوری باعث کاهش شاخص‌های مورد مطالعه گردید اما استفاده از اکسین به‌ویژه غلظت 6/0 میلی-گرم در لیتر توانست شاخص‌های جوانه‌زنی و غلظت 4/0 رنگیزه‌های گیاهی را بهبود دهد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر تیمارهای زیستی بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاهچه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل 4 سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلرید سدیم) و هشت سطح تیمار بیوپرایمینگ (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ Trichoderma harzianum، تلقیح با کود زیستی ازتوبارو1، تلقیح با کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با قارچ و کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با قارچ و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1 و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با تلفیقی از قارچ و هر دو کود زیستی) بودند. با افزایش سطح شوری از درصد و سرعنت جوانه‌زنی کاسته شد. تلفیق قارچ با کود زیستی فسفاته باعث شد سرعت جوانه‌زنی در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد 33 درصد افزایش یابد. نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه با افزایش شوری افزایش یافت و استفاده از تیمار کود زیستی فسفاته توانست در بالاترین سطح شوری، این شاخص را نسبت به شاهد، 16/0 سانتی‌متر افزایش دهد. مدت زمان لازم برای سبز شدن بذرها با افزایش سطح شوری افزایش یافت اما استفاده از تیمارهای تلفیقی قارچ با کودهای زیستی توانست این زمان را در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد به طور معنی‌داری کاهش دهد. به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از تیمارهای تلفیقی بیوپرایمینگ می‌تواند اثر منفی شوری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی را کاهش دهد. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پیش تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری پتاسیم کلراید، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار پتاسیم‌کلراید) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، پرایم با جیبرلیک اسید (غلظت 500 پی پی‌ام) و پرایم با پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل پیش تیمار و شوری بر درصد، ضریب سرعت، میانگین مدت زمان جوانه‌زنی، طول ریشه، ساقه و گیاهچه، کاروتنوئید و کلروفیل کل معنی‌دار بود. با افزایش سطح شوری از درصد و ضریب سرعت جوانه‌زنی کاسته شد و در همه تیمارها بیشترین درصد جوانه‌زنی مربوط به شوری سطح صفر بود. استفاده از تیمار پتاسیم‌نیترات در همین سطح شوری، درصد جوانه‌زنی را نسبت به شاهد، 13 درصد افزایش داد. شوری تاثیر منفی بر طول گیاهچه داشت و در بین همه تیمارها بیشترین میانگین‌ها مربوط به تیمار پتاسیم‌-نیترات بود. به‌طوریکه استفاده از آن باعث شد در شوری سطح 80 میلی‌مولار رشد طول گیاهچه نسبت به شاهد 40 درصد افزایش را نشان دهد. کاروتنوئید و کلروفیل کل نیز با افزایش شوری کاهش و بیشترین مقدار مربوط به آنها در شوری سطح صفر به‌دست آمد که نسبت به شاهد 26 درصد افزایش نشان دادند. به‌طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از پتاسیم‌‌نیترات در سطوح پایین شوری می‌تواند تاثیر بهتری روی شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی داشته باشد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر رقم بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاه کینوا تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 97 در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم (تی‌تی-کاکا و ردکارینا) و چهار سطح شوری (صفر، 3، 6 و 9 دسی‌زیمنس برمتر سدیم‌کلرید) بودند. نتایج نشان داد افزایش شوری تا 3 دسی‌زیمنس برمتر، درصد جوانه‌زنی را به میزان 17 درصد افزایش داد و با بالارفتن غلظت شوری، این شاخص کاهش یافت و همچنین شوری باعث افزایش مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی 90 درصد بذرها، کاهش طول گیاهچه و کاهش تعداد گیاهچه نرمال گردید. اثر رقم نیز بر میزان تغییرات این شاخص‌ها متفاوت بود، به‌طوریکه میانگین مربوط به درصد جوانه-زنی و طول گیاهچه در رقم تی‌تی کاکا نسبت به رقم ردکارینا بالاتر بود و زمان لازم برای جوانه‌زنی 25، 50 و 90 درصد بذرها نیز در رقم تی‌تی کاکا پایین‌تر از از رقم ردکارینا بود که نشان دهنده کم بودن زمان جوانه‌زنی در رقم تی‌تی کاکا بود. اثر متقابل شوری و رقم بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی معنی‌دار بود و در بالاترین سطح شوری میانگین این شاخص در رقم ردکارینا نسبت به رقم تی‌تی کاکا 31 درصد افزایش نشان داد که نشان از دیر جوانه‌زدن رقم ردکارینا نسبت به تی‌تی کاکا در تنش شوری بوده است. به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت رقم ردکارینا در این آزمایش نسبت به رقم تی‌تی کاکا ضعیف‌تر عمل نموده و نسبت به شوری حساس‌تر است. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی بذر لاین مادری کلزا رقم نپتون (Brassica napus L.) تحت تنش خشکی، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی بذرهای لاین مادری بذر کلزا رقم نپتون در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح خشکی (شاهد،3/0-، 6/0-، 9/0- و 2/1- مگاپاسکال) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، جیبرلیک اسید (غلظت 400 پی پی‌ام) و پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و رنگیزه‌های گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خشکی بر شاخص-های جوانه‌زنی معنی‌دار بود. بیشترین میانگین‌های سرعت جوانه‌زنی در تیمار پتاسیم‌نیترات حاصل گردید. به‌طوریکه در این تیمار در خشکی سطح 6/0- مگاپاسگال، سرعت جوانه نسبت به تیمار شاهد در همین سطح خشکی 24 درصد افزایش یافت. در بین همه تیمارها، میانگین‌های مربوط به متوسط زمان جوانه‌زنی تا خشکی 9/0- مگاپاسکال در تیمار پتاسیم‌نیترات نسبت به تیمارهای دیگر کمتر بودند که نشان می‌دهد بذرها در مدت زمان کمتری جوانه زدند. اثر خشکی بر رنگیزه‌های گیاهی معنی‌دار بود. رنگیزه‌ها تا خشکی 9/0- مگاپاسکال تغییری نشان نداده و با افزایش بیشتر سطح خشکی، کاهش یافتند. به‌طورکلی استفاده از پرایمینگ تحت تنش خشکی تأثیر مثبتی بر جوانه‌زنی داشت. در بین همه تیمارها، تیمار پتاسیم‌نیترات موثرترین تیمار بر جوانه‌زنی بود. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد رنگیزه‌ها در این گیاه می‌توانند تا خشکی 9/0- مگاپاسکال بدون تغییر مانده و تحت تأثیر قرار نگیرند. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف شکست خواب بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد گیاه کرچک (Ricinus communis L.) آزمایشی در سال 94 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل خراش‌دهی در چهار سطح (شاهد ، حذف کارونکل با تیغه برش استاندارد، خراش‌دهی شیمیایی با اسید سولفوریک 98 درصد با غلظت 3 مولار به مدت 5 دقیقه و خراش‌دهی فیزیکی یا مکانیکی با کاغذ سنباده و تیغه استاندارد) و پرایمینگ در پنج سطح (شاهد، تیمار بذر با محلول نیترات پتاسیم 15/0 درصد به مدت 24 ساعت، آب داغ 70 درجه سانتی‌گراد به مدت 15 دقیقه، محلول جیبرلیک اسید 300 پی پی ام به مدت 24 ساعت و سرما‌دهی مرطوب در آب سرد به مدت 24 ساعت) بودند نتایج این مطالعه نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خراش‌دهی بر طول ریشه‌چه و تعداد گیاهچه نرمال و اثر خراش‌دهی بر صفات مورد مطالعه دیگر معنی-داری بود. بیشترین درصد جوانه‌زنی و کمترین میانگین مدت زمان جوانه‌زنی در تیمار حذف کارونکل حاصل شد که نشان می‌دهد هر چه در صد جوانه‌زنی افزایش می‌یابد، مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی کاهش می‌یابد. شاخص‌های طول ساقه‌چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه، وزن تر گیاهچه و شاخص وزنی بنیه بذر نیز در تیمار حذف کارونکل نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری نشان دادند. به-طور کلی می‌توان نتیجه گرفت در این گیاه، زائده کارونکل مهمترین عامل در جلوگیری از جوانه‌زنی و رشد این گیاه به‌شمار می‌رود و با حذف آن همه شاخص‌ها به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابند. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر پیش‌تیمار بذر با اکسین بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاهچه تربچه‌ تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 97 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح اکسین (صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌گرم در لیتر) و چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلسیم‌کلرید) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج نشان داد اثر متقابل اکسین و شوری بر همه شاخص‌ها به‌جز کلروفیل a معنی‌دار بود. کمترین مقدار مربوط به شاخص میانگین مدت زمان جوانه‌زنی (59/1 روز) در بالاترین سطح شوری تیمار اکسین 6/0 حاصل شد که نسبت به شاهد 32 درصد کاهش نشان داد. بالاترین سرعت جوانه‌زنی (75/0) در تیمار اکسین 6/0 و شوری 40 میلی-مولار به‌دست آمد که نسبت به شاهد 70 درصد افزایش نشان داد. ریشه در این گیاه، تحت تنش شوری، رشد بیشتری را نسبت به ساقه‌چه نشان داد که نشان می‌دهد حساسیت ساقه نسبت به ریشه بیشتر بوده است. بیشترین میانگین کاروتنوئید (73/19) در اکسین 4/0 و شوری صفرحاصل شد که نسبت به شاهد 123 درصد افزایش نشان داد. به‌طور کلی در این آزمایش شوری باعث کاهش شاخص‌های مورد مطالعه گردید اما استفاده از اکسین به‌ویژه غلظت 6/0 میلی-گرم در لیتر توانست شاخص‌های جوانه‌زنی و غلظت 4/0 رنگیزه‌های گیاهی را بهبود دهد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر تیمارهای زیستی بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی گیاهچه کدوی تخم کاغذی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل 4 سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی‌مولار کلرید سدیم) و هشت سطح تیمار بیوپرایمینگ (عدم تلقیح، تلقیح با قارچ Trichoderma harzianum، تلقیح با کود زیستی ازتوبارو1، تلقیح با کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با قارچ و کود زیستی ازتوبارور1، تلقیح با قارچ و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با کود زیستی ازتوبارور1 و کود زیستی فسفاته بارور2، تلقیح با تلفیقی از قارچ و هر دو کود زیستی) بودند. با افزایش سطح شوری از درصد و سرعنت جوانه‌زنی کاسته شد. تلفیق قارچ با کود زیستی فسفاته باعث شد سرعت جوانه‌زنی در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد 33 درصد افزایش یابد. نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه با افزایش شوری افزایش یافت و استفاده از تیمار کود زیستی فسفاته توانست در بالاترین سطح شوری، این شاخص را نسبت به شاهد، 16/0 سانتی‌متر افزایش دهد. مدت زمان لازم برای سبز شدن بذرها با افزایش سطح شوری افزایش یافت اما استفاده از تیمارهای تلفیقی قارچ با کودهای زیستی توانست این زمان را در بالاترین سطح شوری، نسبت به شاهد به طور معنی‌داری کاهش دهد. به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از تیمارهای تلفیقی بیوپرایمینگ می‌تواند اثر منفی شوری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی را کاهش دهد. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پیش تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی مرزه تحت تنش شوری پتاسیم کلراید، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار پتاسیم‌کلراید) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، پرایم با جیبرلیک اسید (غلظت 500 پی پی‌ام) و پرایم با پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. نتایج نشان داد اثر متقابل پیش تیمار و شوری بر درصد، ضریب سرعت، میانگین مدت زمان جوانه‌زنی، طول ریشه، ساقه و گیاهچه، کاروتنوئید و کلروفیل کل معنی‌دار بود. با افزایش سطح شوری از درصد و ضریب سرعت جوانه‌زنی کاسته شد و در همه تیمارها بیشترین درصد جوانه‌زنی مربوط به شوری سطح صفر بود. استفاده از تیمار پتاسیم‌نیترات در همین سطح شوری، درصد جوانه‌زنی را نسبت به شاهد، 13 درصد افزایش داد. شوری تاثیر منفی بر طول گیاهچه داشت و در بین همه تیمارها بیشترین میانگین‌ها مربوط به تیمار پتاسیم‌-نیترات بود. به‌طوریکه استفاده از آن باعث شد در شوری سطح 80 میلی‌مولار رشد طول گیاهچه نسبت به شاهد 40 درصد افزایش را نشان دهد. کاروتنوئید و کلروفیل کل نیز با افزایش شوری کاهش و بیشترین مقدار مربوط به آنها در شوری سطح صفر به‌دست آمد که نسبت به شاهد 26 درصد افزایش نشان دادند. به‌طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از پتاسیم‌‌نیترات در سطوح پایین شوری می‌تواند تاثیر بهتری روی شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی داشته باشد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر رقم بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی گیاه کینوا تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 97 در دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم (تی‌تی-کاکا و ردکارینا) و چهار سطح شوری (صفر، 3، 6 و 9 دسی‌زیمنس برمتر سدیم‌کلرید) بودند. نتایج نشان داد افزایش شوری تا 3 دسی‌زیمنس برمتر، درصد جوانه‌زنی را به میزان 17 درصد افزایش داد و با بالارفتن غلظت شوری، این شاخص کاهش یافت و همچنین شوری باعث افزایش مدت زمان لازم برای جوانه‌زنی 90 درصد بذرها، کاهش طول گیاهچه و کاهش تعداد گیاهچه نرمال گردید. اثر رقم نیز بر میزان تغییرات این شاخص‌ها متفاوت بود، به‌طوریکه میانگین مربوط به درصد جوانه-زنی و طول گیاهچه در رقم تی‌تی کاکا نسبت به رقم ردکارینا بالاتر بود و زمان لازم برای جوانه‌زنی 25، 50 و 90 درصد بذرها نیز در رقم تی‌تی کاکا پایین‌تر از از رقم ردکارینا بود که نشان دهنده کم بودن زمان جوانه‌زنی در رقم تی‌تی کاکا بود. اثر متقابل شوری و رقم بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی معنی‌دار بود و در بالاترین سطح شوری میانگین این شاخص در رقم ردکارینا نسبت به رقم تی‌تی کاکا 31 درصد افزایش نشان داد که نشان از دیر جوانه‌زدن رقم ردکارینا نسبت به تی‌تی کاکا در تنش شوری بوده است. به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت رقم ردکارینا در این آزمایش نسبت به رقم تی‌تی کاکا ضعیف‌تر عمل نموده و نسبت به شوری حساس‌تر است. Manuscript profile

به‌منظور ارزیابی اثر پرایمینگ بر شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیکی بذر لاین مادری کلزا رقم نپتون (Brassica napus L.) تحت تنش خشکی، آزمایشی در سال 96 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی بذرهای لاین مادری بذر کلزا رقم نپتون در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح خشکی (شاهد،3/0-، 6/0-، 9/0- و 2/1- مگاپاسکال) و چهار سطح تیمار پیش تیمار (شاهد، هیدروپرایم، جیبرلیک اسید (غلظت 400 پی پی‌ام) و پتاسیم‌ نیترات (غلظت 3/0 میلی‌گرم در لیتر)) بودند. در این آزمایش شاخص‌های جوانه‌زنی، رشدی و رنگیزه‌های گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر متقابل پرایمینگ و خشکی بر شاخص-های جوانه‌زنی معنی‌دار بود. بیشترین میانگین‌های سرعت جوانه‌زنی در تیمار پتاسیم‌نیترات حاصل گردید. به‌طوریکه در این تیمار در خشکی سطح 6/0- مگاپاسگال، سرعت جوانه نسبت به تیمار شاهد در همین سطح خشکی 24 درصد افزایش یافت. در بین همه تیمارها، میانگین‌های مربوط به متوسط زمان جوانه‌زنی تا خشکی 9/0- مگاپاسکال در تیمار پتاسیم‌نیترات نسبت به تیمارهای دیگر کمتر بودند که نشان می‌دهد بذرها در مدت زمان کمتری جوانه زدند. اثر خشکی بر رنگیزه‌های گیاهی معنی‌دار بود. رنگیزه‌ها تا خشکی 9/0- مگاپاسکال تغییری نشان نداده و با افزایش بیشتر سطح خشکی، کاهش یافتند. به‌طورکلی استفاده از پرایمینگ تحت تنش خشکی تأثیر مثبتی بر جوانه‌زنی داشت. در بین همه تیمارها، تیمار پتاسیم‌نیترات موثرترین تیمار بر جوانه‌زنی بود. همچنین نتایج این آزمایش نشان داد رنگیزه‌ها در این گیاه می‌توانند تا خشکی 9/0- مگاپاسکال بدون تغییر مانده و تحت تأثیر قرار نگیرند. Manuscript profile