شهرستان شازند در غرب وجنوب غرب استان مرکزی ودر حاشیه شرقی زاکرس واقع شده انداز نظر فراوانی وپراکندگی محوطه ها وبقایای مربوط به دوره باستان شناسی دارای اهمیت ویژه ای هستند منطقه مورد مطالعه در19 کلیومتری بخش شرقی زاکرس مرکزی به حساب می اید وسیمای محیطی آن شامل دره ها،دشت های میان کوهی،وکوهستانی با مساحت 2645 کیلومتر مربع است یکی از معدود مناطق در ایران است که بسیاری از ویژگی های جوامع حکومی رادر خود بروز داده است در نتیجه بررسی باستان شناختی وبراساس داده های سطحی در مجموع 254 اثر ومکان باستانی از پارینه سنگی تا دوره اسلام متاخر در این منطقه شناسایی شده است ونتایج بدست امده از بررسی های باستان شناختی به افزایش استقرار های اسلامی ونیز شیوه های گوناگون معیشتی آن ها اشاره دارد که با کاوش در محوطه های کلیدی می توان مدارک بسیار مهمی را برای بازسازی معیشت اقتصادی وشیوه زندگی ساکنان آن ها بدست اورد نوشته حاضر به صورت مقدماتی به معرفی بعضی از این استقرارگاه ها در دشت شازند می پردازد .روش پژوهش در این مقاله به صورت میدانی،شامل بررسی سیستماتیک منطقه ی مورد مطالعه در نمونه برداری مواد فرهنگی،وهمچنین در مطالعات کتابخانه ای استفاده از گزارش ها،کتب ومقالات منتشر شده در زمینه ی استقرارهای دوره اسلامی است.

Manuscript profile

نخستین آثار هنری بشر در اعصار پیش از تاریخ و از یافته های شاخص در عصر آهن ایران پیکرک های سفالی است که ساخت آن ها با تغییراتی خاص تا دوران اسلامی نیز تداوم یافته است. تنوع زیادی در بین آنها دیده می شود و به انواع مختلف از نظر شکل وجزییات ساختاری تقسیم می شوند بطوری که می توان آنها را بر مبنای شکل به قسمت های مختلف طبقه بندی کرد از مهم‌ترین ادوار ساخت این پیکرک ها می توان به ادوار موضوع پژوهش ،عصرآهن اشاره کرد هدف اصلی مقاله، بررسی و شناخت مهم‌ترین ویژگی های پیکرک های سفالین مزبور به همراه طبقه بندی آن هاست که به ویژگی های سفالینه های پیکره ای ایران در عصر آهن در حوزه کاسپین پرداخته که از ابتدای جمع آوری غذا آغار و در عصرآهن شکوفا می شود. روش پژوهش انتخابی، با توجه به نوع موضوع و هدف، تلفیقی از روش‌های توصیفی، تاریخی و مقایسه‌ای است که در این پژوهش تعداد 103 پیکرک معرفی شده در گزارش های باستان شناسی مورد مطالعه وطبقه بندی گرفته است. شیوه طبقه بندی بر مبنای شباهت میان نمونه ها می باشد بررسی پراکندگی این گونه ها نشانگر نظم خاص و رابطه مشخص میان پیکرک ها ومناطق جغرافیایی مختلف است .هدف مقاله کاربرد استفاده ازاین پیکرکها و مقایسه آنها با محوطه های بزرگ عصر آهن است که می توان گفت تابع پراکندگی مکانی است بطوری که در نواحی مختلف سبک ها مختلف دیده شده است. Manuscript profile