چکیدهطنز خانواده یا خویشاوندوار مقوله ای است که می‌خواهد به لایه‌های فرهنگ، زبان و مناسبات اجتماعی ارتباط خانوادگی وارد شود و پیوستگی این مناسبات را در شکل شوخی- جدی آن نشان دهد. میخائیل باختین منتقد و نظریه پرداز روس (1895-1975) با الهام از جشن های آزاد کارناوالی که در جهان به شکل‌های مختلف برپا می‌شود نظریه‌ی طنز کارناوالیسم خود را مطرح می‌کند او معتقد است که زبان هنری طنز می‌تواند روابط انسانی را بدون هیچ ترسی برملا کند و رفتار های آزاد و خودمانی خود را نشان دهد. کارناوال در شکل رمان گونگی خود، زندگی واقعی را نشان می‌دهد. هدف از این پژوهش بررسی کنش های کارناوالی مثل تاج گذاری و تاج برداری، خنده، مکالمه گرایی و موقعیت‌های کارناوالی در دو داستان خانوادگی دری وری و چرت و پرت از ابراهیم رهاست. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و با بهره-گیری از مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. در پژوهش حاضر به این نتیجه می‌رسیم که در سطوح روابط خانوادگی صمیمیتی وجود دارد که در دیدارها و پیوستارهای زمانی- مکانی، موقعیت های کارناوالیزه خود را نشان می‌دهند. خصلت های فردی و اجتماعی اعضای خانواده در ورای دشنام ها و خنده ها زندگی را به بحران می‌کشانند یا بحران ها را برطرف می‌کنند. Manuscript profile