هدف این پژوهش تدوین الگوی ساختاری رفتارهای رانندگی بر اساس ذهن آگاهی با میانجیگری تنظیم هیجانات بود.917 نفر از رانندگان با استفاده از نمونه گیری خوشه ای از سه استان تهران، آذربایجان غربی و کردستان انتخاب شدند. برای سنجش رفتارهای رانندگی از پرسشنامه های منچستر (1990)، ذهن آگاهی فرایبورگ (2001) و تنظیم هیجان گراس و جان (1998) استفاده شد. به منظور ارائه تصویری ساده از روابط بین متغیرهای چندگانة پژوهش، ماتریس همبستگی متغیرهای اصلی پژوهش محاسبه و در ادامه به منظور آزمون الگوی مفروض، روابط ساختاری بین متغیرهای پژوهش از طریق روش آماری مدل یابی معادله ساختاری بدست آمد. نتایج نشان داد که مدل های اندازه گیری متغیرهای مورد مطالعه و مدل ساختاری رفتارهای رانندگی بر اساس ذهن آگاهی با میانجیگری تنظیم هیجانات از برازش مناسبی برخوردار بودند. هم چنین ذهن آگاهی بر رفتار رانندگی در رانندگان اثر مستقیم داشت. متغیر تنظیم هیجان نتوانست نقش میانجی بین هیجان خواهی و رفتار رانندگی را ایفا نماید. Manuscript profile