تولید انواع آلیاژها با ساختار نانو توسط رسوب دهی الکتریکی اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. در این میان آلیاژهای مغناطیسی از اهمیت بیشتری بر خوردار است. در این تحقیق آلیاژ مغناطیسی و نانو ساختار Fe-Ni به روش رسوب دهی الکتریکی با جریان مستقیم تولید شد. آلیاژ بدست آمده به کمک آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD)، و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM -EDS)) مشخصه یابی گردید. همچنین اثر عواملی چون pH و چگالی جریان بر ترکیب محصول، روند رسوب غیر عادی، بازده جریان و انرژی مصرفی ویژه فرایند رسوب دهی بررسی شد. با استفاده از نتایج XRD و فرمول شرر برای محاسبه اندازه دانه مشخص شد که آلیاژی با اندازه دانه کمتر از 30 نانومتر حاصل شده است. با افزایش pH، میزان نیکل افزایش و آهن کاهش می یابد و بازده جریان نیز روند افزایشی دارد. همچنین با افزایش چگالی جریان مقدار نیکل کاهش و آهن افزایش و انرژی مصرفی ویژه نیز افزایش می یابد. رسوبدهی غیرعادی نیز برای تمامی نمونهها مشاهده شد. Manuscript profile

نیاز روزافزون به مواد مغناطیسی در صنعت منجر به تولید کامپوزیت آلیاژهای مغناطیسی آهن-نیکل با ذرات سرامیکی شده است. در این تحقیق کامپوزیت نانوساختار FeNi-WC به روش رسوب‌دهی الکتریکی پالسی تولید شد. همچنین اثر عواملی چون pH و چگالی جریان و مقدار تقویت کننده بر ترکیب شیمیایی و مورفولوژی نمونه‌ ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای بررسی مورفولوژی از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، و تعیین عناصر موجود و محاسبه درصد وزنی آن‌ها از آنالیز پراش سنجی انرژی (EDS) و بررسی ساختار نمونه از پراش پرتو ایکس (XRD) استفاده گردید. نتایج نشان داد با افزایش pH، به مقدار کمی نیکل افزایش و آهن کاهش یافت و منجر به تغییر مورفولوژی از کروی به ستاره‌ای گردید. به دلیل اهمیت صرفه‌جویی در انرژی اثر این متغیرها بر پارامترهای راندمانی چون بازده جریان و انرژی مصرفی ویژه نیز مطالعه شد. مشاهده شد که با افزایش pH، بازده جریان افزایش و انرژی مصرفی ویژه کاهش یافت. افزایش چگالی جریان نیز بازده جریان را کاهش و انرژی مصرفی ویژه را افزایش داد. به طور کلی در چگالی جریان های بیشتر (mA/cm2 100) و مقدار تقویت کننده کمتر (g/L 5) مورفولوژی یکنواخت تری مشاهده شد. Manuscript profile

ابتدا فولاد ریختگی جدید با ترکیب اسمی 0.5Cr، 1.8Mn، 2.5Si، 0.3C تهیه و با استفاده از روش آنیل میان بحرانی در سه دمای مختلف 825، 850 و °C875 در مدت زمان 26 دقیقه دوفازی شد. به منظور بررسی اثر دمای آنیل میان بحرانی بر ویژگی‌های ریزساختاری این نمونه‌ها تصاویر آنالیز میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی تهیه شد و ویژگی‌های مکانیکی با آزمون سختی و ریزسختی‌سنجی و آزمون کشش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش دمای آنیل میان بحرانی، کسر حجمی مارتنزیت، میزان سختی و همچنین استحکام تسلیم نمونه‌ها افزایش یافت. اما استحکام کششی ابتدا افزایش و سپس کاهش نشان داد. با این وجود نمونه آنیل میان بحرانی شده در °C850 بیشترین استحکام کششی (MPa 1532)، و نمونه آنیل میان بحرانی شده در °C825 بیشترین درصد ازدیاد طول (% 52/18) و قابلیت جذب انرژی (UTS×EL) را نشان دادند. این فولاد دوفازی دو مرحله کارسختی نشان داد که با افزایش مارتنزیت شیب مرحله دوم آن کاهش یافت و کرنش شروع مرحله دوم کارسختی به کرنش‌های کمتر انتقال پیدا کرد. Manuscript profile