رشد فناوری اطلاعات و تغییراتی که به واسطه آن در نحوه ارتباط و تحلیل داده‌های مشتریان رخ داده است، روش‌های سنتی بازاریابی را تحت تاثیر قرار داده و روش‌هایی نوین که بیشتر در راستای ارتباط مستقیم و بازاریابی است را ایجاد کرده است. از سویی دیگر بانک‌ها و تعامل با مشتریان یک ضرورت اجتناب ناپذیر است تا بتوانند در زمینه رقابت پذیری بمانند. بنابراین، هدف این پژوهش برازش مدل پارادایمی تعامل مشتری با تاکید بر مدیریت الکترونیکی ارتباط با مشتری با تاکید بر مدیریت الکترونیکی ارتباط با مشتری(مطالعه دانشگاه‌های وابسته به بانک‌ها) بود. روش این پژوهش کمی- پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان و مشتریان شعب بانک‌‌ سپه در شهر تهران بوده است. در این بخش اندازه نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد و تعداد 385 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود بود که اعتبار آن توسط سه استاد خبره بررسی شد. همچنین پایایی نیز با آزمون آلفای کرونباخ انجام شد که حاصل آن 88/0 بود. برای تجزیه و تحلیل نتایج نیز از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که شرایط علی دارای مقدار 32/0-R2 و 19/0-Q2 بود. عوامل زمینه‌ای با مقدار(31/0-R2 و 20/0-Q2)، عوامل مداخله‌گر با مقدار(45/0-R2 و 30/0-Q2)، عوامل راهبردی با مقدار( 44/0-R2 و 22/0-Q2) و در نهایت پیامدها نیز با مقدار(36/0-R2 و 22/0-Q2) بودند. در کل مدل مورد نظر دارای برازش مناسبی بود. می‌توان نتیجه گرفت که عواملی(زمینه‌ای، مداخله‌گر، راهبردها، محوری و پیامدها) که در پژوهش حاضر دارای اثر معناداری در مدل بودنند می‌توانند مورد توجه برنامه ریزان نظام بانکداری و برنامه‌ریزان قرار گیرند.