بررسی حاضر اثر قارچ‌های میکوریزا (Rhizophagus irregularis)، تریکودرما (Trichoderma harzianum) و سلنیوم بر برخی صفات فیزیولوژیکی توت‌فرنگی رقم گاویوتا در آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1396 را مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل قارچ (بودن تلقیح، میکوریزا، تریکودرما) و سلنیوم (0، 5/0، 1، 2 و 4 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) بود. نتایج نشان داد که استفاده از قارچ‌های همزیست و به ویژه تریکودرما توانست به طور معنی‌داری باعث افزایش میزان pH، مواد جامد محلول کل (TSS)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه و نیز افزایش میزان پروتئین، کلروفیل و کاروتنوئید برگ توت‌فرنگی رقم گاویوتا گردد. همچنین تیمار سلنیوم به ویژه در غلظت‌های کم ( 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) توانست ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنتوسیانین میوه و همچنین میزان پروتئین و کلروفیل برگ را افزایش دهد. در نهایت می‌توان استفاده از قارچ‌های همزیست به ویژه تریکودرما را در غلظت‌های کم سلنیوم ( 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) در برنامه‌های کشت توت‌فرنگی رقم گاویوتا توصیه نمود. Manuscript profile

بیماری کمپلکس نماتد ریشه‌گرهی،Meloidogyne javanica و پژمردگی فوزاریو می خیار گلخانه‌‌ ای Fusarium oxysporum f. sp. radicis-cucumerinum کشت خیار را در ایران محدود کرده ‌است. لذا دستیابی به رقم مقاوم به ‌‌‌نماتد در کنترل بیماری نقش اساسی دارد. سنجش ترکیبات دفاعی گیاهی در بیماری کمپلکس در دستیابی به مکانیسم‌های ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مولکولی مقاومت و تولید ارقام مقاوم به نماتد کمک می‌کند. به همین دلیل بعد از تلقیح گیاه به شیوه اسپکتروفتومتری سنجش فعالیت پراکسیداز و ترکیبات ‌‌‌‌فنلی در بیماری در شرایط گلخانه انجام گردید. آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 14 تیمار طرح‌‌ریزی و شامل تیمارهای شاهد، قارچ تنها، نماتد تنها در چهار‌سطح تلقیح (1500، 3000، 4500 و 6000 لارو سن‌دو نماتد)، قارچ+نماتد به طور همزمان و تیمار تلقیح قارچ یک‌هفته بعد از تلقیح نماتد با چهار‌ تکرار بود. افزایش74/54% و 34/92% ترکیبات فنلی و 64/50% و 31/63 % میزان فعالیت پراکسیداز در تیمار‌های تلقیح گیاه با قارچ به تنهایی و تلقیح نماتد به تنهایی (6000 لارو) نسبت به شاهد نشان ‌داد این مواد از ترکیبات دفاعی در خیار می باشند. نتایج نشان ‌داد که افزایش جمعیت نماتد در تلقیح گیاه در افزایش ترکیبات دفاعی تاثیر ‌دارد. بیماری کمپلکس (تلقیح قارچ بعد از تلقیح نماتد (6000 لارو) منجر به افزایش 80 درصدی ترکیبات فنلی و 48/54 درصدی فعالیت پراکسیداز نسبت به شاهد گردید که ممکن است ناشی از اثرات سینرژیستی پاتوژن‌ها باشد. قارچ بیش از نماتد در افزایش فعالیت پروکسیداز نسبت به ترکیبات فنلی نقش داشت که نشان دهنده واکنش‌های پیچیده پارازیتیسم نماتد در تعامل نماتد-گیاه بود. کاهش ترکیبات دفاعی در رقم نگین (حساس به فوزایوم) و افزایش آن در ارقام خصیب (متحمل به فوزاریوم) و دستجردی (متحمل به نماتد) نشان داد تولید ترکیبات دفاعی ممکن است با مقاومت خیار به عوامل بیماریزا ارتباط داشته باشند. Manuscript profile

سابقه و هدف: شمشاد گیاه بومی ایران بوده که اهمیت خاصی در میان ذخایر جنگلی جهان دارد و در سرتاسر جنگل های هیرکانی گسترش دارد. در سال های اخیر کالونکتریا سودوناویکولاتا یکی از مهمترین علت های بلایت و ریزش برگ های شمشاد در ایران بوده است. این مطالعه برای اولین بار در ایران با هدف بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های کالونکتریا سودوناویکولاتا در جنگل های هیرکانی با استفاده از نشانگرهایRAPD و ISSR انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 75 جدایه قارچ از شمشاد در جنگل های هیرکانی شمال ایران جداسازی شد. جدایه ها از نظر ریخت شناسی و رنگ کلنی بررسی شدند. تنوع ژنتیکی جدایه ها با استفاده از نشانگرهای RAPD و ISSR مورد مطالعه قرار گرفت. بخشی از ژن بتاتوبولین در جدایه های کالونکتریا سودوناویکولاتا تعیین توالی شد و در NCBI ثبت گردید. آنالیز فیلوژنتیکی به کمک نرم افزار PAUP انجام شد. یافته ها: کلنی ها بر روی محیط PDA دارای مشخصاتی مانند رنگ قهوه ای با هاله کمرنگ، کنیدی های استوانه ای و در دو انتها دایره ای شکل، تک دیواره با قطر 68-48 میکرومتر، استیپ بلند به طول 90-140 میکرومتر، دارای جداره عرضی و در انتها دارای وزیکل بیضی شکل دارای و پاپیل در نوک بودند. درخت فیلوژنتیکی رسم شده بر اساس ژن بتا توبولین، نشان داد که تمامی جدایه ها در یک گروه قرار دارند. بررسی تنوع ژنتیکی نشان داد که جمعیت جدایه های این قارچ در ایران از تنوع ژنتیکی پایینی برخوردار هستند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که در برخی از مناطق با توجه به پدیده فشار انتخاب، تغییر ژنتیکی در عامل بیماری آغاز شده باشد. Manuscript profile

سابقه و هدف: در اغلب کشورها به ویژه ایران، بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی از عوامل اصلی محدود ‌کننده تولید گوجه‌فرنگی است. باتوجه به تأثیر نامناسب کاربرد ترکیبات‌ شیمیایی بر سلامت، مطالعه راهکارهای جایگزین برای کنترل بیماری حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف ارزیابی قابلیت برخی جدایه‌های بومی قارچ تریکودرما و باکتری باسیلوس در کنترل‌ زیستی قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم فرم اختصاصی لیکوپرسیسی انجام شد.مواد و روش‌ها: بازدارندگی از رشد میسلیوم‌های قارچ بیمارگر فوزاریوم توسط جدایه‌های تریکودرما و باسیلوس در محیط‌ کشت سیب‌زمینی دکستروز آگار مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین قابلیت کلونیزاسیون این جدایه‌ها نیز بررسی شد. تأثیر کاربرد مجزا و توأم جدایه‌های آنتاگونیست بر شاخص شدت بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی وبرخی عوامل رشدی گوجه‌فرنگی تعیین گردید. همچنین پتانسیل جدایه‌های یاد شده در القای آنزیم ‌دفاعی فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز در گیاهچه‌های آلوده به بیمارگر فوزاریوم بررسی شد.یافته‌ها: عوامل بیوکنترلی درجات مختلفی از بازدارندگی رشد فوزاریوم را نشان دادند. جدایه‌های تریکودرما با بازدارندگی قابل‌توجه (72.06% و 69.16%)، در مهار بیمارگر موفق‌‌تر عمل کردند. این جدایه‌ها کلونیزه ‌کننده‌های قدرتمند بیمارگر نیز بودند. آنتاگونیست‌ها با سطوح متفاوت بر شاخص شدت بیماری تأثیرگذار بودند. تیمارهای مجزا و ترکیبی جدایه‌های تریکودرما در مقایسه با باسیلوس، در کاهش شدت بیماری و بهبود عوامل رشد مؤثرتر بودند. سطح فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز نیز در تیمارهای تریکودرما در مقایسه با شاهد (فوزاریوم) افزایش یافت. کاربرد هم زمان این جدایه‌ها در مقایسه با تیمار مجزا در القای آنزیم موثرتر بود.نتیجه گیری: در این پژوهش جدایه‌های آنتاگونیست تریکودرما عملکرد موفقی در مهار بیمارگر داشتند، از این رو کاربرد این جدایه‌ها به عنوان عواملی با تأثیرات چند جانبه می‌تواند در کنترل‌ زیستی بیماری پژمردگی آوندی فوزاریومی گوجه‌فرنگی کارآمد باشد. Manuscript profile

Population density of Aspergillus section Flavi in pistachio kernels of Iranian cultivars was studied in main pistachio growing areas of Iran during 2015 to 2017. In order to investigate the rate of contamination of pistachio cultivars to Aspergillus section Flavi and aflatoxins, 13 pistachio cultivars, including Akbari, Kaleh-ghouchi, Ovhadi, Ahmad-aghaee, Momtaz, Italian pistachio, Shahpasand, Pesteh-e-ghermes, Pesteh-e-garmeh, Ghazvini, Abbasali and Khanjari were selected from different parts of Semnan, Khorosan Razavi and Kerman provinces. A total of 125 samples of pistachio kernels were collected from different cultivars of pistachio trees in orchards. The samples were cultured on AFPA using serial dilution method. After 3 to 7 days, the plates were examined and isolates of Aspergillus section Flavi were identified and relative densities of them were recorded. The values ranged from 1.6×103 to 1.6×104 CFU/g in pistachio samples.The statistical analysis showed that the population density of Aspergillus section Flavi was varied with the type of cultivars. The results indicated that among tested cultivars, Akbari showed the least and Shahpasand the most population density of Aspergillus section Flavi among pistachio cultivars, respectively. The aflatoxins content of pistachio samples were extracted and analysed through Thin Layer Chromatography (TLC) and flurodensitometer. There were Significant differences among different cultivars in the contamination of pistachio kernels to Aspergillus section Flavi and aflatoxin. (α =5%). It was observed that Akbari had the least whereas Shahpasand had the greatest amount of aflatoxin production, respectively. Manuscript profile