سرطان به‌عنوان یکی از بیماری‌های شایع در جهان، می‌تواند تأثیرات منفی متعددی بر زندگی مبتلایان داشته باشد لیکن امروزه تغییرات روان‌شناختی مثبت پس از ابتلا به سرطان نیز موردتوجه پژوهشگران قرارگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تجارب زیسته زنان مبتلابه سرطان از رشد پس از ضربه بود.مطالعه با استفاده از روش کیفی از نوع پدیدارشناسی به بررسی تجارب زیسته زنان مبتلابه سرطان با وضعیت رشد پس از ضربه پرداخت. جامعه آماری پژهش شامل تمامی زنان مبتلا به سرطان شهر اصفهان و یزد بود. مشارکت‌کنندگان این پژوهش 16 فرد مبتلابه سرطان بودند که به روش نمونه‌گیری گلوله برفی در دو شهر اصفهان و یزد انتخاب شدند. برای اطمینان از تجربه رشد پس از ضربه، شرکت‌کنندگان در پژوهش پرسشنامه رشد پس از ضربه (1996 ,Calhoun & Tedeschi) را تکمیل نمودند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مصاحبه نیم ساختاریافته استفاده شد که تا مرحله اشباع داده‌ها ادامه یافت. سوالات مصاحبه شامل 1- تجربه شما از رشد پس از ضربه چگونه بوده‎‌است؟ 2- پیامدهای سرطان برای شما چه بوده است؟ 3- شخصیت خود را قبل و بعد از سرطان چگونه توصیف می‌کنید؟ 4- پس از تجربه سرطان چه تغییراتی در خود و جهان احساس می‌کنید؟ بود. و برای تحلیل یافته‌ها از روش ون مانن استفاده شد.یافته‌های پژوهشی در قالب یک تم کلی اعتلای روان‌شناختی و چهار مضمون اصلی شامل تحول معنوی، بهزیستی و تحولات شخصیتی، تحولات بین فردی و تغییر سبک زندگی حاصل شد که هرکدام دارای مضامین فرعی متعددی است.نتایج حاصل از این پژوهش گویای تجربه رشد پس از ضربه و بالندگی قابل‌توجه در زنان مبتلابه سرطان بود. ازآنجاکه یافته‌های پژوهش تحلیلی از تجربه زیسته مبتلایان به سرطان از رشد پس از ضربه است می‌تواند برای متخصصین حوزه سرطان به‌ویژه روانشناسان و مددکاران و البته مبتلایان دارای تلویحات کاربردی قابل‌توجهی باشد.

Manuscript profile

همه‌گیری ویروس کرونا بحران بی‌سابقه‌ای درزمینهٔ اشتغال و آموزش‌وپرورش ایجاد کرده است. شیوع این ویروس و متعاقب آن مجازی شدن آموزش، تأثیرات منفی و زیان باری بر کیفیت زندگی معلمان داشته و باعث به وجود آمدن چالش‌هایی در امر آموزش وزندگی شخصی آنان شده است. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسانه به شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی معلمان در دوران آموزش مجازی پرداخته است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل معلمان ساکن شهر اصفهان در سال تحصیلی 1400-1399 بود که 17 نفر از آن‌ها از طریق نمونه‌گیری هدفمند تا رسیدن به حد اشباع انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته و برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مبتنی بر ون منن استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که کیفیت زندگی معلمان در دوران آموزش مجازی متأثر از دوازده مضمون فرعی بود که در پنج عامل اصلی شامل مشکلات اقتصادی، فرسایش شغلی، کاهش تعاملات بین فردی، فقدان اوقات فراغت و فشار روانی طبقه‌بندی شد. این پژوهش می‌تواند در شناخت بیشتر مشکلات و نیازهای جامعه معلمان در در دوران آموزش مجازی، راهگشا باشد. Manuscript profile