در این پژوهش تأثیر عملیات حرارتی بر شکل گیری ترکیبات بین فلزی اتصال انفجاری لوله های غیر همجنس فولاد زنگ نزن آستنیتی 321 به آلومینیم 1230، سختی و استحکام آنها بررسی شده است. خواص ریزساختار فصل مشترک با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز عنصری اشعه ایکس و ریز سختی سنجی ارزیابی شدند. نتایج نشان می دهد که با انجام عملیات حرارتی ضخامت لایه بین فلزی فصل مشترک افزایش یافته است. نتایج آزمون ریزسختی سنجی نشان می دهد که سختی ترکیبات بین فلزی با انجام عملیات حرارتی کمتر شده است. همچنین عملیات حرارتی باعث کاهش استحکام فصل مشترک شده که دلیل آن افزایش ضخامت لایه های بین فلزی، تمرکز تنش و رشد ترک ها بوده است. Manuscript profile

 در این پژوهش تاثیر عملیات حرارتی بر ریز ساختار و خواص مکانیکی ترکیبات بین فلزی فصل مشترک اتصال جوشکاری انفجاری فولاد آستنیتی 321 به آلومینیم 1230 بررسی شده است. بررسی های آزمایشگاهی با استفاده از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی، آزمون­های ریز سختی سنجی و استحکام کششی برشی انجام شده است. ترکیبات بین فلزی فصل مشترک و مقدار نفوذ عناصر آلومینیم، آهن، نیکل و کروم با استفاده از آنالیز خطی و الکترون برگشتی در نمونه ها مشخص شدند. در نمونه های پیش از عملیات حرارتی با افزایش فاصله توقف از یک به دو و نیم میلی­متر فصل مشترک اتصال از حالت صاف به موجی تبدیل شده و ضخامت لایه های بین فلزی از 5/3 میکرون به 3/102 میکرون افزایش یافته است. ریز سختی نیز با افزایش ترکیبات بین فلزی از 766 ویکرز در نمونه با فاصله توقف یک میلیمتر به 927 ویکرز در نمونه با فاصله توقف دو و نیم میلی­متر، افزایش یافته است. هم­چنین، استحکام آن­ها از 2/103 مگاپاسکال  به 5/214 مگاپاسکال افزایش یافته است. انجام عملیات حرارتی در دمای C 450ْ برای شش ساعت باعث افزایش ضخامت لایه ترکیبات بین فلزی به 4/4 میکرون برای نمونه با فاصله توقف یک میلی­متر و 5/118 میکرون برای نمونه با فاصله توقف دو و نیم میلی­متر شده است. نتایج نشان دادند که با افزایش دما و زمان، ریزسختی و استحکام به علت افزایش ضخامت منطقه بین فلزی نسبت به پیش از انجام عملیات حرارتی کاهش یافته است. Manuscript profile