در این پژوهش، میکروکپسول هگزادکان-ملامین فرمالدهید (HD@MF) به‌عنوان ماده تغییر فازدهنده (PCM) با روش بسپارش درجا تهیه شد. ساختار شیمیایی میکروکپسول با طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR) موردبررسی قرار گرفت. همچنین، از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به منظور بررسی اندازه و ریخت‌شناسی میکروکپسول‌ها استفاده شد. میکروکپسول‌های HD@MF با استفاده از رزین آکریلیک و با ضخامت 120 میکرومتر بر پارچه پنبه‌ای چاپ شدند. در ادامه، به منظور بررسی تأثیر چرخه‌پذیری بر ویژگی شیمیایی و ساختار فیزیکی، نمونه چاپ‌شده بر پارچه پنبه‌ای 800 بار در سیکل گرم و سردشدن قرار گرفت. سپس، با استفاده از آزمون طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه از سطح به روش ATR-FTIR و میکروسکوپ الکترونی روبشی به ترتیب ویژگی شیمیایی- عملکردی و ریخت‌شناسی آن موردبررسی قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان دادند که این میکروکپسول‌ها با قرارگیری در چرخه گرم و سردشدن، تحت تأثیر قرارگرفته و دچار کاهش پایداری گرمایی و مکانیکی می‌شوند. درواقع پس از تکرار چرخه گرم و سردشدن به دفعه‌های زیاد (800 بار)، پوسته میکروکپسول شکسته شده و هگزادکان خارج می‌شود. Manuscript profile

در این تحقیق ابتدا نانو ذارت دی سولفید تنگستن با اندازه کمتر از 100 نانومتر با استفاده از روش هیدرو ترمال سنتز شد. سپس این نانوذارت به عنوان تقویت کننده طی مراحل آلتراسونیک، آسیاکاری و همزدن مکانیکی به پودر آلومینیوم اضافه گردید و نهایتا ساخت نانوکامپوزیت از روش اسپارک پلاسما زینترینگ(SPS) انجام شد. جهت بررسی ریز ساختار نانوکامپوزیت از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی(FESEM) استفاده شد. این بررسی ها نشان داد که نانوذرات به نحو مطلوبی در زمینه آلومینیوم پخش گردیده‌اند و دارای توزیع مناسبی می باشند. حضور نانوذارت در زمینه باعث کاهش اندازه دانه می‌گردد به طوری که با افزایش میزان نانوذرات اندازه دانه‌ها به کمتر از 20 میکرومتر می رسد. اندازه‌گیری دانسیته نمونه‌ها نشان داد که نانوکامپوزیت دارای تراکم پذیری بسیار خوبی است و دانسیته نسبی در نمونه با 4 درصد وزنی دی سولفید تنگستن تا 99 درصد رسید. جهت بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت از آزمون سختی و تست فشار استفاده گردید و تاثیر افزودن نانوذرات بر این خواص در آلومینیوم بررسی گردید. افزودن نانوذرات دی سولفید تنگستن اثر مستقیمی بر افزایش خواص مکانیکی نانو کامپوزیت دارد بطوریکه باعث افزایش استحکام تسلیم فشاری تا 120 مگاپاسکال، حدود دو برابر فلز پایه، می‌گردد و سختی تا 30 درصد افزایش می یابد. Manuscript profile

سرامیک‌‌های نیترید سیلیسیم موادی با خواص مکانیکی، دی‌الکتریک و حرارتی عالی هستند که با دارا بودن چنین ویژگی‌هایی یکی از کاندیدهای اصلی جهت کاربرد در شرایط محیطی دما بالا است. در این پژوهش اثر دمای تف‌جوشی بر کنترل ریزساختار و تراکم پذیری و بهینه‌سازی خواص مکانیکی و دی‌الکتریک سرامیک‌های نیترید سیلیسیم تهیه شده به روش پرس داغ در دماهای مختلف 1500، 1600، 1700 و 1800 درجه سانتیگراد بررسی شده است. از دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش اشعه ایکس به ترتیب جهت بررسی ریزساختار و آنالیز فازهای تشکیل شده استفاده شده است. طبق الگوی پراش حاصل از پرتو ایکس و رابطه گازارا-مسیر، در نمونه‌های سینتر شده در دمای 1600 و1700 درجه سانتیگراد همه فاز آلفا به بتا تبدیل شده و در نمونه سینتر شده در دمای 1500 درجه سانتیگراد میزان تبدیل 95.45% بوده است. نتایج حاکی از آن است که افزایش دمای تف‌جوشی از1500 به 1800 درجه سانتیگراد منجر به درشت‌تر شدن دانه‌های میله‌ای شکل و دستیابی به ریزساختار دوگانه شده و قطر متوسط دانه‌ها از 0.7 میکرومتر به 1.34 میکرومتر افزایش یافته است. نمونه سینتر شده در دمای 1500درجه سانتیگراد با دارا بودن کمترین مقدار قطر متوسط ( 0.7 میکرومتر) در بین سایر نمونه‌ها، بیشترین مقدار استحکام خمشی 9.5 ± 550 مگاپاسکال را به خود اختصاص داده است. با افزایش اندازه متوسط دانه‌ها و کاهش نسبت فازی α/β در اثر افزایش دمای تف‌جوشی، میانگین ثابت دی‌الکتریک و تانژانت اتلاف نمونه‌ها به ترتیب از 4.5 به 9.2 و از 0.099 به 0.22 افزایش یافته است. Manuscript profile