شواهد فراوانی مبنی بر اثرات بیولوژیک مفید پروبیوتیک ها در مواد غذایی و لبنی وجود دارد. خواص ضد میکروبی، قابلیت تولید بیوسورفکتانت و بیوسنتز نانوذرات از اثرات قابل توجه این ارگانیسم ها می باشد. هدف از این پژوهش بیوسنتز نانوذرات اکسید منیزیم توسط باکتری های پروبیوتیک از ماست سنتی می‌باشد. حهت جداسازی پروبیوتیک‌ها از محیط کشت‌ ام آر اس آگار(دمن روگوزا شارپ اگار) استفاده گردید. جدایه‌های مولد بیوسورفکتانت از نظر تست‌های همولیز، گسترش نفت‌خام، انهدام قطره و امولسیه‌کنندگی مورد بررسی قرار گرفتند، جدایه برتر‌ جهت تولید نانوذرات اکسید منیزیم ، اندازه، فعالیت آنتی اکسیدانی، FTIR و اثرات ضد باکتریایی ارزیابی و به ‌روش پی‌سی‌ار تعیین هویت گردید. 9 جدایه خاصیت پروبیوتیکی داشتند، جدایه11L با توانایی تولید بیوسورفکتانت بهتر انتخاب شد. خاصیت ضد باکتریایی بیوسورفکتانت تولیدی بر علیه باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی مشخص گردید .این سویه همچنین قادر به تولید نانوذرات اکسید منیزیم بود. نانوذرات تشکیل شده با اندازه 135 نانومتر ، اثرات ضد باکتریایی و آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی نشان دادند. سویه برتر به‌نام‌ انتروکوکوس هیرای معرفی گردید. با توجه به یافته‌‌های به‌دست آمده‌، به‌نظر می‌رسد که این سویه پروبیوتیک مولد بیوسورفکتانت و نانوذرات اکسید منیزیم می‌تواند در جهت استفاده در مصارف صنایع غذایی و صنعتی مورد استفاده قرار بگیرد Manuscript profile

یکی از محدودیت‌های استفاده از باکتریوسین‌های باکتری‌های اسید‌لاکتیک مربوط به طیف ضعیف فعالیت ضدباکتریایی آنهاست. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی مولکولی انتروکوکسی‌های تولید‌کننده باکتریوسین با طیف وسیع فعالیت ضدباکتریایی می‌باشد. در این پژوهش باکتری‌‌های تولید‌کننده باکتریوسین از لبنیات بومی شهرستان زرند کرمان جداسازی گردیدند. باکتریوسین‌های تولیدی با استفاده از سولفات آمونیوم خالص شدند. اثر باکتریوسین‌‌های تولیدی بر سویه‌های اندیکاتور گرم منفی و گرم مثبت مختلف بررسی گشت. در ابتدا 15 جدایه تولید‌کننده باکتریوسین جداسازی شدند. جدایه‌ای که باکتریوسین آن بیشترین فعالیت ضدباکتریایی را داشت، غربال و از نظر مولکولی شناسایی شد. باکتریوسین انتروکوکوس فاسیوم سویه‌ی C2 (جدا شده از پنیر محلی) بیشترین فعالیت ضدباکتریایی را داشت. بیشترین تأثیر ضدباکتریایی علیه لیستریا مونوسیتوژنز و سودوموناس آئروژینوزا مشاهده شد. باکتریوسین تولیدی رشد این دو سویه را نیز کاهش داد. با توجه به این‌که باکتریوسین تولیدی دارای طیف مهاری وسیع علیه باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی، به‌ویژه باکتری‌های بیماری‌زا بوده، استفاده از آن به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌های شیمیایی توصیه می‌شود. Manuscript profile

اگزوپلی‌ساکاریدهای تولیدی توسط باکتری‌های اسید‌لاکتیک در بهبود خواص حسی و بافتی محصولات لبنی تخمیری نقش مهمی ایفا می‌کنند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی مولکولی باکتری‌های تولید‌کننده اگزوپلی‌ساکارید از محصولات لبنی بومی استان کرمان می‌باشد. نمونه‌های محصولات لبنی سنتی در شرایط استریل جمع‌آوری‌ شده و مستقیماً روی محیط ام.آر.اس آگار کشت داده شد. پس از خالص‌سازی و بررسی خصوصیات میکروسکوپی و ماکروسکوپی و تست‌های بیوشیمیایی، 20 جدایه انتخاب گردیده و تولید اگزوپلی‌ساکارید، با روش فنل‌/‌سولفوریک اسید اندازه‌گیری شد. نتایج به‌دست آمده با منحنی استاندارد گلوکز مقایسه و میزان تولید بر حسب میلی‌گرم بر لیتر تعیین گردید. الگوی تولید اگزوپلی‌ساکارید با الگوی رشد باکتری‌ها و نیز اثرات تغییرات دما و اسیدیته بر میزان تولید اگزوپلی‌ساکارید بررسی شد. در نهایت جدایه‌های M-2 و M-26 به‌عنوان برترین جدایه‌ها انتخاب و به‌روش مولکولی شناسایی شدند. سپس اگزوپلی‌ساکارید تولید شده، استخراج گردیده و فعالیت ضدمیکروبی آن‌ها به‌روش انتشار در آگار بررسی شد. نتایج نشان داد که 20 جدایه مورد بررسی هر دو نوع اگزوپلی‌ساکارید را تولید نموده، دو جدایه M-2 و M-26 که بیشترین میزان تولید را داشتند، به‌ترتیب متعلق به لکونوستوک مزنتروئیدس و انتروکوکوس فاسیوم ‌می‌باشند. تولید اگزوپلی‌ساکاریدها در برابر تغییرات اسیدیته از 5/6 تا 8 و تغییرات دمایی 42-25‌ درجه سلسیوس بررسی شده که بیشترین مقدار تولید اگزوپلی‌ساکارید در دمای 37 درجه سلسیوس و اسیدیته 5/7، در انتهای فاز لگاریتمی رشد گزارش شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که پتانسیل تولید اگزوپلی‌ساکارید توسط گونه‌های بومی استان کرمان وجود دارد. Manuscript profile

در سال‌های اخیر باکتریوسین‌ها به‌عنوان نگه‌دارنده‌های طبیعی در صنایع غذایی و دارویی و امروزه به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌های شیمیایی در درمان عفونت‌ها اهمیت پیدا کرده‌اند. باکتری‌های پروبیوتیک موجود در لبنیات که تحت عنوان باکتری‌های اسید لاکتیک شناخته می‌شوند، گروه مهمی از باکتری‌های تولید کننده باکتریوسین هستند. در این پژوهش ۱۵ جدایه از لبنیات بومی روستای قناتغستان از توابع شهرستان کرمان جداسازی گردید. باکتریوسین‌‌های تولیدی با استفاده از سولفات آمونیوم خالص گردیدند. اثر باکتریوسین‌‌های تولیدی بر سویه‌های اندیکاتور گرم منفی و گرم مثبت مختلف بررسی شد. اثر تریپسین، تغییرات pH و حرارت بر باکتریوسین‌ تولیدی مطالعه گردید. جدایه‌ای که باکتریوسین آن بیشترین فعالیت ضدباکتریایی را داشت، به‌عنوان سویه انتروکوکوس فاسیوم Y1 شناسایی گردید. بیشترین تأثیر ضدباکتریایی علیه لیستریا مونوسیتوژنز و سودوموناس ائروژینوزا مشاهده شد. باکتریوسین تولیدی در حضور تریپسین فعالیت خود را از دست داده و در برابر تغییرات pH، از ۲ تا ۱۲ و در برابر تغییرات حرارت تا دمای اتوکلاو، فعالیت خود را حفظ نمود. با توجه به اینکه باکتریوسین تولیدی دارای طیف مهاری وسیع علیه باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی، به‌ویژه باکتری‌های بیماری‌زا بوده، همچنین در برابر تغییرات حرارت و pH مقاوم می‌باشد، استفاده از آن به‌عنوان نگه‌دارنده‌ زیستی در صنایع غذایی، دارویی و خوراک دام و همچنین به عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌های شیمیایی توصیه می‌شود. Manuscript profile

سابقه و هدف: آلودگی محیط با فلزات سنگین سمی مشکل جهانی می‌‌باشد. میکروارگانیسم‌ها مکانیسم های مختلفی را به منظور کاهش غلظت درون سلولی فلزات و سایر آلوده‌کننده‌های سمی محیطی دارند. این مطالعه با هدف بررسی ژن مقاومت به روی در سودوموناس استوتزری مقاوم به روی و نانوذرات ‌اکسید روی جداسازی شده از خاک انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی سویه سودوموناس استوتزری جدا شده از خاک غنی شده با MTBE) Methyl Tertiary Butyl Ether) در پژوهش های قبلی انجام شد. بالاترین غلظت قابل تحمل این سویه در حضور یون‌های روی، نانو‌ذرات اکسید روی و آنتی‌بیوتیک‌های مختلف بررسی گردید. از روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز برای بررسی ژن czcC استفاده شد. توالی نوکلئوتیدی به توالی پروتئینی ترجمه شد و با توالی‌های جزئی پروتئین CzcC در دیگر باکتری‌های مقاوم به روی هم تراز گردید. یافته ها: بالاترین غلظت قابل تحمل نشان داد که این سویه توانایی رشد در غلظت‌های بالای یون‌های روی (تا mM4) و نانوذرات اکسید روی (تا µg ml-1 600) را دارا می باشد. پرایمرهای استفاده شده برای تکثیر ژن مقاوم به روی czcC تقریباً یک باند 250 جفت بازی ایجاد نمودند. مقایسه czcC با توالی‌های دیگر در بانک ژن شباهت 100 درصدی با ژن czcC در باکتری سودوموناس استوتزری 1501 را نشان داد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که خاک‌های آلوده به فلزات سنگین منابع بالقوه‌ای برای جداسازی سویه‌های مقاوم به فلزات سنگین و نانواکسیدهای فلزی می‌باشند. درک اساس ژنتیکی مقاومت به فلزات سنگین در باکتری‌ها می‌تواند به استفاده بهتر از این مکانیسم‌های طبیعی برای بهبود محیط زیست همه موجودات زنده منجر گردد. Manuscript profile