این تحقیق در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی سیستان در سال زراعی 94-93 به‌صورت طرح آلفالاتیس با دو تکرار تحت دو شرایط نرمال و محلول‌پاشی منگنز اجرا شد. محلول‌پاشی منگنز با غلظت یک کیلوگرم در هکتار در سه مرحله پنجه‌زنی، ساقه‌دهی و گل‌دهی بر روی 148 رقم جو بهاره انجام شد. نتایج نشان داد که در مراحل مختلف رشد، محلول‌پاشی منگنز موجب افزایش صفات کمی ارتفاع، وزن تر و خشک علوفه، تعداد پنجه در بوته، نسبت برگ به ساقه و کاهش صفت نسبت دانه به علوفه در مقایسه با تیمار نرمال گردید. محلول‌پاشی منگنز باعث افزایش صفات الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی، پروتئین خام، فیبر خام و لیگنین شوینده اسیدی و همچنین کاهش صفات کیفی قابلیت هضم ماده خشک، هیدرات‌های کربن محلول در آب و خاکستر خام در مقایسه با تیمار نرمال شد. ضرایب همبستگی ساده بین صفات نشان داد که بین کمیت و کیفیت علوفه رابطه معکوسی وجود دارد. در نتیجه عواملی که سبب افزایش کمیت علوفه می‌گردند، کیفیت آن را کاهش می‌دهند و بالعکس. در ادامه با استفاده از تجزیه به عامل‌ها، 14 متغیر در پنج عامل برای شرایط نرمال و چهار عامل برای شرایط محلول‌پاشی منگنز تعریف شدند که در مجموع به ترتیب 81/80 و 83/75 درصد از تغییرات داده‌ها را توجیه کردند. نتایج این تحقیق در مجموع قابلیت هضم ماده خشک، هیدرات‌های کربن محلول در آب، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی را از پارامتر‌های خوراکی علوفه معرفی کرد که می‌تواند در کیفیت علوفه و میزان تغذیه حیوان از علوفه تأثیرگذار باشد. Manuscript profile