زمینه و هدف: باتوجه به افزایش روز افزون آلودگی در قسمت های مختلف زیست محیطی،گیاهان زینتی و دارویی_زینتی همانند گیاه اسطوخودوس به علت در دسترس بودن و قابل استفاده بودن در فضای سبز شهرها مورد توجه قرار گرفته اند. گیاه پالایی روشی کم هزینه و جدید است که میتوان از این روش در شهر های بزرگ برای کاهش آلودگی فلزات از خاک، آب و اتمسفر استفاده نمود. در این پژوهش تلاش شده است تاثیر سرب بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه اسطوخودوس به عنوان آلاینده ای خطرناک برای سلامتی انسان و سایر جانداران مورد ارزیابی قراربگیرد. روش بررسی:در پژوهش تحمل آلودگی به فلز سرب در گیاه اسطوخودوس بر اساس آزمایش طرح بلوک کاملاً تصادفی با 9 تیمار و 3 تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارها شامل: سرب در 2 غلظت(0و 100 میلی گرم) و DTPA(دی اتیلن تری امین پنتا استیک اسید)در 2 غلظت(1و2 میلی مولار)بود. یافته ها: نتایج نشان داد که تنش فلزات سنگین موجب کاهش برخی صفات مورد ارزیابی گردید و با اضافه نمودن DTPA(دی اتیلن تری امین پنتا استیک اسید)مقدار جذب فلز سنگین سرب در گیاه اسطوخودوس کاهش یافت. نتیجه گیری: با افزودن ماده کلات کننده DTPA(دی اتیلن تری امین پنتا استیک اسید) میزان جذب این فلز سنگین توسط گیاه مورد مطالعه بطور چشمگیری کاهش یافت. Manuscript profile

یکی از عوامل دخیل در تولید با کیفیت نشاءهای سبزی‌ها نوع بستر کشت می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت، نی‌پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه‌های کاهو در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مطالعه شد. بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل ۱) 100 درصد کوکوپیت (CP100)؛ ۲) 100 درصد نی‌پیت (NP100) ؛ ۳) 50 درصد کوکوپیت+50 درصد نی‌پیت (CP50+NP50)؛ ۴) 25 درصد کوکوپیت+50درصد نی‌پیت+ 25 درصد پرلیت (CP25NP50P50) ؛ ۵) 50 درصد نی‌پیت+50 درصد پرلیت (NP50+P50)؛ ۶) 70درصد نی‌پیت+ 30 درصد پرلیت (NP70+P30) کشت شدند. در ابتدا، شاخص‌های جوانه‌زنی همچون درصد و سرعت جوانه‌زنی بذور کاهو محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه‌ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه‌های کاهو در تیمار CP100 بود اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین در محیط کشت CP100 گزارش شد. بنابراین، به طور کلی می‌توان نتیجه‌گیری نمود که استفاده از کوکوپیت 100% می‌تواند منجر به رشد بهتر گیاه‌چه‌های کاهو شود. Manuscript profile

در مطالعه حاضر، اثرات بسترهای کشت کوکوپیت ، نی‌پیت و پرلیت بر صفات مورفولوژیکی ، فیزیولوژیکی و عملکرد فتوسنتزی گیاهچه‌های هندوانه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مطالعه شد . بذور گیاهان بعد از تهیه در ۶ بستر کشت شامل 100 درصد کوکوپیت (CP100) ؛ 100 درصد نی‌پیت (NP100) ؛ 50 درصد کوکوپیت + 50 درصد نی‌پیت (CP50+NP50) ؛ 25 درصد کوکوپیت + 50درصد نی‌پیت+ 25 درصد پرلیت (CP25NP50P50) ؛ 50 درصد نی‌پیت + 50 درصد پرلیت (NP50+P50)؛ 70درصد نی‌پیت + 30 درصد پرلیت (NP70+P30) کشت شدند. شاخص‌های جوانه‌زنی همچون درصد و سرعت جوانه‌زنی محاسبه و پس از رسیدن گیاهچه‌ها به مرحله انتقال به مزرعه صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کلروفیل فلورسانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از عملکرد بالای رویشی گیاهچه‌های هنداونه در تیمار CP100 بود ، اما در بسترهای حاوی پرلیت کاهش در کلیه صفات مورفولوژیکی و عملکرد فتوسنتز مطالعه شده مشاهده شد. هنگام استفاده از محیط کشت CP100 ، بیشترین میزان کلروفیل a، b و کل ، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ و کمترین مقدار پرولین گزارش شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر می‌توان بیان کرد که استفاده از کوکوپیت 100% می‌تواند منجر به رشد بهتر گیاه‌چه‌های هندوانه شود. Manuscript profile

Manuscript profile

Manuscript profile

هدف: گونه‌های مختلف ارمک‌ها دو پایه بوده، و این دو پایه از نظر شکل ظاهری مشابه هستند. این گیاهان دارویی سرشار از متابولیت‌های ثانوی مانند آلکالوئید می‌باشند. هدف تحقیق حاضر مطالعه آلکالوئیدهای دو پایه دو گونه ارمک کبیر و میانه برای شناسایی پایه نر و ماده در دوران اولیه رشد بود.مواد و روش‌ها: در خرداد ماه 1397، شاخساره پایه‌های نر و ماده زمان گلدهی ارمک کبیر(Ephedra major Host.)، از بیجار کردستان و ارمک میانه (E. intermedia Schrenket.)، از ساوه جمع‌آوری شدند. از شاخساره پایه‌های نر و ماده عصاره آلکالوئیدی آماده و ترکیبات عصاره‌ها با کروماتوگرافی لایه نازک و گازکروماتوگرافی جرمی مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته‌ها: کروماتوگرافی لایه نازک آلکالوئید شاخساره پایه‌های نر و ماده ارمک کبیر و ارمک میانه نشان داد که دو پایه از نظر نوع آلکالوئید با یکدیگر متفاوت هستند. گازکروماتوگرافی جرمی نشان داد که در عصاره آلکالوئیدی پایه‌های ماده و نر ارمک کبیر، به ترتیب بیش از 24 و 28 آلکالوئید و در ارمک میانه به ترتیب 19 و 20 آلکالوئید با بیش از mgg-1dw2/0 وجود دارد. بیشترین آلکالوئید پایه ماده ارمک کبیر، 2-اوگسازولیدینون و سه آلکالوئید دارویی مهم افدرین، آمفتامین و سروتونین و بیشترین آلکالوئیدها در پایه نر پزدوافدرین، افدرین و 2-اوگسازولیدینون بود. بیشتر آلکالوئید‌ها در دو پایه متفاوت بودند. آلکالوئیدهای افدراوکسان، تترامتیل اوریک اسید، ارگوتامین و فن دیمترازین، چهار آلکالوئید دارویی مهم در پایه ماده ارمک میانه بودند. بیشتر آلکالوئیدهای پایه نر و ماده ارمک میانه متفاوت بودند. در هر دو پایه ارمک میانه، افدرین و پزدوافدرین، مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: دو گونه ارمک کبیر و میانه و پایه‌های نر و ماده، هر یک از نظر آلکالوئیدها و دیگر مواد مؤثر، با هم متفاوت بوده و با نظر گرفتن یک آلکالوئید متفاوت، می‌توان آنها را در دوران اولیه رشد شناسایی کرد. Manuscript profile

Althaea officinalis hasasignificant role in preventing and treating different diseases. The present study was aimed to assess the effect of N and P fertilizers on leaf, seed, and flower properties in a semi-arid area of Iran. N was applied as NH2CONH at three stages (before cultivating stage, at 4-leaf stage, and before reproductive stage) as 50, 100, and 150 kg/ha. P was used as P2O5 before cultivating in three concentrations as 30, 60 and 90 kg/ha. Results showed that N fertilizer significantly increased plant height, leaf area, and leaf chlorophyll content, whereas P fertilizer only influenced the plant height. For seed properties, mucilage was not influenced by P fertilizer. Nor was 1000 seed weight affected by N fertilizer. P fertilizer significantly increased oil content. In contrast, a 0.5 % decrease in seed oil was observed in 150 kg/ha with respect to control. All flower properties (phenol, flavonoid, and antioxidant activity) of A. officinalis significantly increased by enhancing N and P concentrations. In most traits, 150 kg/ha N and 90 kg/ha P fertilizers were selected as most effective treatments. Manuscript profile

In this study, the effect of vermicompost and mycorrhizal fungi was investigated on growth, yield, chlorophyll pigments, leaf antioxidant enzymes, and seed silibinin content of Silybum marianum, milk thistle. The seeds were inoculated by two species of mycorrhiza fungi, Glomus mosseae and G. intraradices, and plants were irrigated and treated with 0, 25, 50, and 75% vermicompost after culturing. The treated plants were then compared to control plants in a greenhouse experiment. The results showed that growth parameters including leaf area, and plant height and yield significantly increased in mycorrhiza fungi treated plants especially along with 75 % vermicompost treatment. The effects of symbiotic relationship between milk thistle and G. intraradices were more pronounced than G. mosseae. Moreover, combination of mycorrhiza and vermicompost increased the photosynthetic pigments chlorophyll (a), chlorophyll (b), total chlorophyll, and carotenoid. Also, a significant decrease was observed in activities of peroxidase, superoxide dismutase, and catalase after vermicompost and mycorrhiza treatment. The results showed that silibinin decreased significantly in vermicompost application. Manuscript profile

Considering the ever-increasing state of pollution in different aspects of the environment, ornamental plants and herbs such as Lavandula have become the center of attention mostly due to their availability and use in urban green spaces. Phytoremediation is a modern and economical method which can be applied to metropolises for decreasing metal contaminations in soil, water, and atmosphere. This study examined the contamination resistance of Lavandula against cadmium through 3 completely randomized block design experiments. The treatments included cadmium at 2 concentrations (0 and 100 mg) and DTPA at 2 concentrations (1 and 2 mM). Results suggested that heavy metal stress decreased morphologic properties under study and by adding DTPA the cadmium absorption decreased in Lavandula. Manuscript profile

چکیده درخت عناب یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی به‌شمار می‌رود. نرخ تکثیر این گیاه با استفاده از بذر و پاجوش پایین می‌باشد، به همین خاطر با به‌کارگیری تکنیک ریزازدیادی می‌توان میزان تکثیر آن را به مقدار قابل ملاحظه‌ای افزایش داد. به‌منظور مطالعه تاثیر محیط کشت و تنظیم‌کننده-های رشد بر پرآوری و ریشه‌زایی عناب رقم Tian-yuzao، این آزمایش به‌صورت آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. جهت پرآوری از محیط‌های پایه کشت MS و WPM با سطوح 0، 1/0، 5/0، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین (BA) و برای ریشه‌زایی نیز از محیط‌های کشت نام‌برده حاوی ایندول بوتریک اسید (IBA) در چهار سطح 0، 1، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس، تفاوت معنی‌داری بین دو محیط MS و WPM برای صفات پرآوری و ریشه زایی مشاهده نشد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش‌ترین درصد شاخه‌زایی (76-73 درصد) و تعداد شاخساره (1/3-3 عدد) در محیط‌های کشت حاوی 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر BA بدست آمد، اما بیش‌ترین طول شاخساره (74 میلی‌متر)، وزن تر (296 میلی‌گرم) و وزن خشک (44 میلی‌گرم) در تیمار 1 میلی‌گرم در لیتر مشاهده شد. درصد ریشه‌زایی، تعداد ریشه و میانگین طول ریشه‌های تمامی محیط‌های حاوی IBA با هم اختلاف معنی‌داری نشان ندادند اما نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری داشتند. نتایج سازگاری نشان داد که 2/87 درصد گیاهچه‌ها در بستر رس: پیت: ورمیکولیت: پرلیت (1:1:1:1) زنده ماندند. Manuscript profile