پژوهش حاضر رابطه بین کمال گرایی، جرأت ورزی و میزان سازگاری را بررسی می کند. نمونه پژوهش شامل 365 نفر از دانشجویان دانشگاه اصفهان درسال تحصیلی 1391 است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اندازه گیری متغیرهای پژوهش (کمال گرایی، جرأت ورزی و سازگاری) توسط پرسش نامه های کمال گرایی هیل، جرأت ورزی شان و هرزبرگر وکتز و سازگاری بل انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه براستفاده از مقادیر توصیفی ازضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، تحلیل واریانس و آزمون T مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که کمال گرایی و جرأت ورزی توان پیش بینی میزان سازگاری دانشجویان را دارد و نمره جرأت ورزی بیشترین اثر را برروی نمره سازگاری دارد. بین کمال گرایی و جرأت ورزی دانشجویان ارتباط معناداری وجود دارد هم چنین بین کمال گرایی و سازگاری و بین جرأت ورزی و سازگاری هم ارتباط معناداری وجود دارد. سه متغیر کمال گرایی، جرأت ورزی و سازگاری در بین دانشجویان دانشکده های مختلف یکسان نیست. دربررسی روابط بین کمال گرایی، جرأت ورزی، سازگاری با سن نتایج نشان می دهند که بین کمال گرایی و سازگاری با سن ارتباط معناداری مشاهده نمی شود ولی بین جرأت ورزی و سن ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین درارتباط این سه متغیر با وضعیت تأهل نتایج بیانگر این است که نمرات کمال گرایی، جرأت ورزی و سازگاری دانشجویان متأهل به مراتب بیشتر از نمرات دانشجویان مجرد است. Manuscript profile