در این مطالعه، روش‌های پرایمینگ بذر برای بهبود عملکرد گیاه جو (ارقام صحرا و خرم) در شرایط یک مزرعه شور واقع در سیمین شهر، شهرستان گمیشان مورد آزمایش قرار گرفتند. به منظور اجرای پرایمینگ، بذرهای جو در آب مقطر (هیدروپرایمینگ)، محلول هوادهی شده اسید سالیسیلیک (50 میلی‌گرم در لیتر؛ سالسیلیک پرایمینگ)، جیبرلین (ppm 50؛ جیبرلین پرایمینگ)، کلرید کلسیم (50 میلی‌گرم در لیتر؛ ‌هالو پرایمینگ) و پلی اتیلن گلیکول (PEG-6000، 5/13 درصد، اسموپرایمینگ) به مدت 12 ساعت خیس شدند. بعلاوه، بذرهای تیمار نشده نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمارهای پرایمینگ بذر بطور معنی‌داری، سبز شدن و استقرار بوته‌ها را بهبود بخشید، از این نظر اسموپرایمینگ بالاترین مقدار را دارا بود. حداکثر پنجه‌های بارور، تعداد دانه در سنبله‌، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در گیاهانی که از بذرهای اسموپرایمینگ و پس از آن‌هالوپرایمینگ رشد نمودند، مشاهده شد. پرایمینگ بذرها میزان پتاسیم برگ را همزمان با کاهش غلظت سدیم بهبود داد و اسموپرایمنیگ بهترین تیمار بود. همچنین حداکثر مقدار فنل، پروتئین‌های محلول، کلروفیل، فعالیت آلفا آمیلاز و پروتئاز در بذرهای اسموپرایم شده پس از‌هالو پرایمینگ مشاهده شدند. به‌طور کلی از نتایج این تحقیق می‌توان دریافت که روش‌های پرایمینگ مختلف در بذرهای جو، تحمل به شوری را بهبود بخشید، با این وجود، اسموپرایمینگ (با پلی اتیلن گلیکول) اثربخش‌ترین تیمار برای رسیدن به عملکرد بالای دانه در هر دو رقم جو بود در حالی که جیبرلین حداقل اثربخشی را داشت. Manuscript profile

حوادث اقلیمی متفاوتی اعم از سیل و خشکسالی را در سالیان اخیر در سطح حوضۀ آبخیز بابلرود شاهد بوده­ایم که لزوم مطالعه هر چه بیشتر مؤلفه­های نرم­افزار­های اقلیمی مؤثر را در فرایندهای هواشناسی و آب­شناسی حوضۀ آبخیز مورد تأکید قرار می­دهند. این کار از طریق نرم­افزار­های گردش عمومی جو انجام می­پذیرد. به­دلیل بزرگ مقیاس بودن شبکۀ محاسباتی نرم­افزار­های گردش عمومی جو، این نرم­افزار­ها قادر به پیش­بینی فراسنج­های آب و هواشناسی در مقیاس نقطه­ای نیستند. ابزار واسطی به­نام مولد هواشناسی ابداع گردیده است که به وسیلۀ آن می­توان تغییر اقلیم را در مقیاس نقطه­ای، و ایستگاه موردنظر، ارزیابی کرد. در این پژوهش، داده­های نرم­افزار­های گردش عمومی جو HadCM3 و ECHO-G، با به­کارگیری نرم­افزار LARS-WG تحت نمایشنامه ی مشابۀ A1B برای دورۀ­ زمانی 2065-2046 ریزمقیاس شده و مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. نرم­افزار لارس با معرفی چهار متغیر اقلیمی مربوط به دورۀ پایۀ آماری 2011-1982، مورد واسنجی و صحت­سنجی قرار گرفت. سپس، خودهمبستگی میانگین بین داده­های دیده­بانی شده برای شبیه­سازی بارش، دمای بیشینه، دمای کمینه و تابش به­وسیلۀ نرم­افزار لارس برای شبیه­سازی دوره­های آتی به­کار گرفته شد. بر پایۀ یافته­های این پژوهش، نرم­افزار ECHO-G نسبت به نرم­افزار HadCM3 تحت نمایشنامه ی مشابه، بارش کمتر و دمای بیشتر را پیش­بینی کرد. بارش در حوضۀ آبخیز بابلرود در دورۀ مربوطه، 52- تا 17+ درصد متغیر خواهد بود. همچنین، این حدود تغییرات با افزایش بارش در ماه­های پر بارش و کاهش شدید بارندگی در ماه­های کم بارش تابستان همراه خواهند بود. بیشترین کاهش مربوط به ماه­ کم بارش آگوست (43 میلیمتر) در نرم­افزار ECHO-G است. بیشترین افزایش بارش نیز مربوط به ماه اکتبر (27 میلی­متر) در نرم­افزار HadCM3 می­باشد. Manuscript profile