این آزمایش در سال زراعی 1396 در کرج و به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل مدیریت آبیاری در سه سطح: آبیاری با نوارهای تیپ سطحی، زیر سطحی (عمق 15 سانتی‌متری) و جوی و پشته‌ای در کرت اصلی و مدیریت میزان آبیاری در سه سطح: 50، 100 و 150 میلی‌متر تبخیر از تشتک در کرت های فرعی و کاربرد نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در سه سطح: صفر (شاهد)، 2 و 4 میلی‌گرم در لیتر در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. یافته‌های این تحقیق نشان داد به منظور استفاده‌ی بهینه از منابع آب، جهت کاهش تلفات آبیاری و دست‌یابی به عملکرد بالا در تولید ذرت دانه‌ای، از روش آبیاری قطرهای (تیپ زیر سطحی) می‌توان استفاده کرد. اعمال مدیریت آبیاری قطره‌ای نوار تیپ زیرسطحی به همراه نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم چهار میلی‌گرم در لیتر در مزارع ذرت دانه‌ای سبب کاهش 85 درصدی علف‌های هرز شد. در نتیجه رقابت ذرت و علف‌های هرز کاهش بافت و اختصاص منابع فتوسنتزی به سمت دانه بیشتر از ساقه و برگ ذرت بود. همچنین استفاده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم سبب افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و عملکرد ذرت شد. به‌طوری‌که بیشترین عملکرد در این تیمار با 10450 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد Manuscript profile

به منظور بررسی شیوه کنترل شیمیایی علف‌های هرز مزرعه سیب زمینی (Solanum tuberosum) با تکیه برکاهش مصرف دز علف‌کش‌های ریم سولفورون و سولفوسولفورون آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار و 15 تیمار علف‌کش شامل (تیتوس، آپیروس و باکسر)، تیتوس (25، 50 و 75 درصد)، آپیروس (25، 50 و 75 درصد)، باکسر (به همراه 25، 50 و 75 درصد تیتوس)، باکسر به همراه 25، 50 و 75 درصد آپیروس و شاهد( وجین و بدون وجین) در بهار سال 1395 در اراضی آب و خاک پارس واقع در جاده مشکین دشت کرج انجام گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل درصد کاهش وزن خشک علف‌های هرز به تفکیک گونه و ضریب تأثیر (کارایی) علف‌کش‌ها، طی 30 و 45 روز پس از سمپاشی و در مرحله برداشت تعداد غده‌های ریز و درشت، وزن غده‌های ریز و درشت، قطر غده‌های ریز و درشت و عملکرد غده سیب زمینی اندازه‌گیری شدند. در بین تبمارهای مورد بررسی بیشترین ضریب تأثیر(کارایی) علف‌کش‌ مربوط به تیمار باکسر با 75% آپیروس بود.کمترین کارایی علف‌کش مربوط به تیمار 25% تیتوس (75/15%) بود؛ همچنین تیمار 75% آپیروس باعث کاهش 64 درصدی وزن خشک علف‌های هرز پهن برگ و 62 درصدی وزن خشک علف‌های هرز باریک برگ شد و با ضریب تأثیر 2/64% نسبت به شاهد عدم وجین، کارایی خوبی نسبت به باکسر 3 لیتر در هکتار داشت. Manuscript profile

در راستای افزایش توان رقابتی گندم با علف‌های هرز در اثر برهم‌کنش اسانس، عصاره آللوپاتیک درمنه (Artemisia sieberi) و نانو کلات چهار عنصر آزمایشی در سال زراعی 1395 در استان البرز (کرج) اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل ترکیبات آللوپاتی درمنه در شش سطح: اسانس 6/0، 4/0 و 2/0 میلی لیتر در متر مربع و عصاره 6/0، 4/0 و 2/0 میلی لیتر در متر مربع، شاهد با علف هرز (عدم مصرف ترکیبات آللوپاتیک)، شاهد بدون علف هرز (وجین دستی) و نانو کلات چهارعنصره ZFMB (Zinc, Iron, Manganese & Boron) در سه سطح: نانو کلات یک لیتر در هکتار، نانو کلات دو لیتر در هکتار، شاهد (عدم مصرف نانو کلات) صورت گرفت. یافته‌های این تحقیق نشان داد تیمار اسانس 6/0 میلی لیتر در متر مربع به همراه‌‌‌‌‌ مصرف دو لیتر نانو، 33/73 درصد وزن خشک کل علف‌های هرز را نسبت به شاهد حضور علف‌هرز کاهش داد. در نتیجه شرایط برای رشد مناسب گیاه فراهم شد. مصرف نانو تأثیر مثبت بیشتری بر رشد گندم گذاشت و گیاه با تولید اندام هوایی مناسب، توازن در تولید دانه و کاه را حفظ کرد. همچنین در شرایط کاهش رقابت علف‌های هرز بر گندم، اختصاص منابع فتوسنتزی به سمت دانه بیشتر از کاه و کلش بود. همین امر سبب افزایش 83/55 درصدی عملکرد گندم نسبت به شاهد حضور علف‌هرز شد. Manuscript profile

به منظور ارزیابی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی در شهرستان خدابنده آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: 1- سنکور (دوز توصیه شده)، 2- تیتوس (دوز توصیه شده)، 3- آپیروس (دوز توصیه شده)، 4- سنکور+ تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 5- سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 6- سنکور+ تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 7- سنکور+ آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 8- سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 9- سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 10- تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 11- تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 12- تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 13- آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 14- آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 15- آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 16- شاهد بدون وجین، 17- شاهد وجین کامل فاکتورهای مورد بررسی تعداد علفهای هرز به تفکیک گونه، ارتفاع بوته سیب زمینی، تعداد برگ روی بوته، وزن خشک کل انام هوایی، وزن خشک اندام زیر زمینی در مرحله 30 روزبعد از سم سمپاشی دوم(بعد خاکدهی پای بوته) ، ودر مرحله برداشت: عملکرد غده،بیوماس کل گیاه،تعداد غده روی هر بوته،وزن غده، اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، ، تیمار تیتوس (دوز توصیه شده) به لحاظ تراکم پیچک و تاج خروس در بالاترین گروه آماری به لحاظ عددی قرار گرفت، با توجه به مقایسه میانگین عملکرد مشخص شد که تیمار علفکشی آپیروس دوز توصیه شده (57/27 تن در هکتار) تفاوت معنی داری با شاهد وجین کامل نداشته هر چند که از لحاظ عددی کمتر از آن بود، در بین تیمار های علفکشی دوز کاهش یافته سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده) و سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده) با تولید به ترتیب52/24، 35/24 و 10/24 تن در هکتار در یک گروه آماری قرار گرفته که عملکرد قابل قبولی را داشته اند. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر کاهش مصرف علف کش جهت مهار تراکم های مختلف خردل وحشی در ارقام کلزا آزمایشی در استان البرز (کرج) به صورت اسپیلت – فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: رقم کلزا(C) به عنوان عامل اصلی(MP ) در 2سطح (شامل: (C1)رقم زرفام و(C2) آپشن 500)، و تراکم خردل وحشی(D) در سه سطح(شامل (D1)صفر، (D2)7 و (D3)15 بوته در متر مربع) و دز علف کش(H) در سه سطح (شامل(H1) 100%، (H2)75% و (H3) 50% دز توصیه شده) به عنوان عامل فرعی می باشند که به صورت فاکتوریل انجام شد. در این آزمایش وزن خشک علف های هرز به تفکیک گونه، اجزای عملکرد کلزا و عملکرد دانه و همچنین پارامترهای رشد مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین درصد کاهش ماده خشک علف های هرز به جز تیمار شاهد (وجین کامل) به ترتیب تیمار های C₁D₂H₂ و C₂D₂H₁ و C₁D₂H₁ با داشتن 19/78، 12/78 و 0/78% بیشترین درصد کاهش ماده خشک علف های هرز را به خود اختصاص دادند و کمترین درصد کاهش ماده خشک علف های هرز (18/48) مربوط به تیمار C₂D₃H₃ بود. با مقایسه میانگین عملکرد دانه ارقام، در شرایط حضور و عدم حضور خردل وحشی بیانگر آن است که بیشترین عملکرد دانه متعلق به رقم زرفام و کمترین مقدار مربوط به آپشن 500 بوده است. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر چهار فرمولاسیون تجارتی از علف کش های سولفونیل اوره شامل تیتوس (ریم سولفورون) ، کروز (نیکوسولفورون)، اکوییپ (فورام سولفورون) و اولتیما (نیکوسولفورون+ ریم سولفورون) و چهار مقدار مصرف علف کش جدید لوماکس ( مزوتریون+ اس متالاکلر +تربوتیلازین ) به دو شکل پیش رویشی و پس رویشی و توفوردی+ ام سی پی آ (یو46 دیفلوئید) و تیمار بدون مصرف علف کش پس از کاربرد در مزرعه ذرت دانه ای بر عملکرد و پارامترهای رشد گندم، آزمایشی صورت گرفت. آزمایش در استان تهران (کرج) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی پس از برداشت ذرت انجام شد. کشت گندم (رقم پیشتاز) در محل قبلی مزرعه ذرت که با علفکش های مذکور تیمار شده بودند انجام شد. در این آزمایش عملکرد دانه و بیولوژیک، شاخص برداشت و همچنین پارامترهای رشد محصولی که در تناوب با ذرت دانه ای قرار گرفته بود مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، هنگامی که گیاه زراعی گندم در تناوب با ذرت دانه ای قرار گرفت، بقایای علف کش تیتوس و علف کش لوماکس به صورت پس رویشی (5/4 لیتر در هکتار) عملکرد دانه گندم را به ترتیب 7/19 و 1/9 درصد و عملکرد بیولوژیک آن نیز به ترتیب 3/9 و 1/7 درصد کاهش دادند، و بیشترین اثرات منفی را بر گیاه گندم داشتند. همچنین تیمار لوماکس پس رویشی به میزان 4 لیتر در هکتار، با داشتن بیشترین شاخص سطح برگ، بیشترین تولید ماده خشک را داشته است و تیمار علف کش تیتوس با تولید کمترین شاخص سطح برگ، کمترین ماده خشک را به خود اختصاص دادند. Manuscript profile

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر علفکش های مصرفی در کلزا بر رشد و توان رقابتی این گیاه با علف های هرز در سال 1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در استان البرز (هشتگرد) به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: لاسو (آلاکلر)، بوتیزان استار (متاراکلر+کوئین مراک)، تریدوکس (دیمتاکلر)، ترفلان (تری فلورالین)، گالانت سوپر (هالوکسی فوپ-آر-متیل استر)، سونالان (اتال فلورالین)، ترفلان+گالانت سوپر، شاهد بدون کنترل و شاهد با وجین کامل. در این آزمایش خصوصیاتی مانند درصد کاهش و وزن خشک علف های هرز به تفکیک گونه، اجراء عملکرد و عملکرد دانه مورد تجریه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از بین علف کش ها، بوتیزان استار(5/2 Lit/ha) بیشترین درصد کاهش وزن خشک علف های هرز را داشت(42/86) و علف کش ترفلان (2 Lit/ha)کمترین درصد کاهش وزن خشک علف های هرز را داشت(55/65)، به همین دلیل بیشترین (2307Kg/ha) و کمترین (1990Kg/ha) عملکرد دانه مربوط به تیمارهای ذکر شده یود. همچنین بین تیمارهای آزمایشی، بیشترین عملکرد را تیمار شاهد بدون علف هرز با 2409Kg/ha و کمترین عملکرد را تیمار شاهد با علف هرز با 1862Kg/ha را به خود اختصاص دادند. Manuscript profile