این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانهزنی و رشد دانهرستهای تودههای مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، 150 و 300 میلیمولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، 3 و6 میلیگرم ب More
این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانهزنی و رشد دانهرستهای تودههای مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، 150 و 300 میلیمولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، 3 و6 میلیگرم بر لیتر به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار به کار برده شدند. صفات درصد جوانهزنی، تعداد جوانه نرمال و غیرنرمال، طول ساقهچه، طول ریشهچه، وزنتر و خشک دانهرست اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که اثر توده زیره، شوری، اکسین و اثرات متقابل دوگانه و سهگانه مابین این تیمارها بر صفات درصد جوانهزنی، تعداد دانه رستهای نرمال و غیرنرمال و طول ریشهچه معنیدار بود. بیشترین درصد جوانهزنی (66/94 درصد) در سطح شوری 300 میلیمولار در غلظت هورمون شاهد در توده محلی اصفهان بود. بیشترین تعداد دانهرست نرمال (66/24) در سطح شوری 300 میلیمولار و غلظت هورمون صفر (شاهد) در توده محلی اصفهان ایجاد شد. توده محلی اصفهان بدون اعمال شوری و عدم کاربرد هورمون اکسین با 48/10 سانتیمتر بالاترین و توده محلی خراسان با 3 میلیگرم بر لیتر هورمون اکسین در شوری 300 میلیمولار با میانگین 98/1 سانتیمتر کمترین طول ریشهچه را داشت. به نظر میرسد که مقدار اکسین 3 و 6 میلیگرم در لیتر توانست اثرات منفی شوری روی جوانهزنی بذور زیره سبز در مرحله تولید دانهرست را تعدیل کند.
Manuscript profile
پرایمینگ بذر بهعنوان یک راهکار جهت افزایش استقرار گیاهچه به ویژه در شرایط نامطلوب مطرح است. به منظور بررسی عکسالعمل بذرهای پرایم شده گیاه دارویی رازیانه نسبت به شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال More
پرایمینگ بذر بهعنوان یک راهکار جهت افزایش استقرار گیاهچه به ویژه در شرایط نامطلوب مطرح است. به منظور بررسی عکسالعمل بذرهای پرایم شده گیاه دارویی رازیانه نسبت به شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1393 انجام گرفت. بذرها در این آزمایش در سه سطح صفر، 3/0 و 6/0 میلیمولار اسید سالسیلیک پرایم شدند و سپس با آب تهیه شده از چاههای مختلف، چهار سطح شوری صفر، 5/2، 5 و 5/7 دسیزیمنس بر متر آماده گردید و مورد آزمایش قرار گرفتند. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، سالسیلیک اسید و تنش شوری و برهمکنش این دو عامل تأثیر معنیداری (P<0.01) بر درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر نشان دادند. به طور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که شوری میتواند بر شاخصهای جوانهزنی رازیانه اثر بگذارند. به عبارت دیگر غلظت بالای شوری آب توانسته محیطی نامناسب را برای جوانهزنی بذور فراهم آورد بهطوریکه با افزایش شوری صفات جوانهزنی کاهش نشان دادند. کاهش درصد و سرعت جوانهزنی بذور در محیط شور اغلب میتواند ناشی از کاهش جذب آب و افزایش سمیت ویژه آنها در اطراف پوسته بذور به علت غلظت بالای نمک باشد. شوری با کاهش قابلیت دسترسی به آب یا تداخل با برخی موازنه مواد تنظیم کننده رشد از جوانهزنی بذرها جلوگیری میکند. اگرچه غلظتهای بالای اکسین مانع جوانهزنی میشود، اما غلظتهای پایین معمولاً محرک است. براساس نتایج حاصل از تحقیق حاضر، به نظر میرسد افزایش اکسین در نتیجه تأثیر سالسیلیک اسید در حدی است که افزایش جوانهزنی را در پی دارد.
Manuscript profile
بهمنظور بررسی اثر دما و باکتریهای محرک رشد بر شاخصهای جوانهزنی گیاهچه کاسنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395-1394 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دما در چهار سطح (15، 20، 25 و 30 در More
بهمنظور بررسی اثر دما و باکتریهای محرک رشد بر شاخصهای جوانهزنی گیاهچه کاسنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395-1394 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دما در چهار سطح (15، 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد) و کود زیستی در سه سطح (شاهد، باکتری سودوموناس و باکتری باسیلوس) بودند. اثرات اصلی دما و باکتری بر سرعت جوانهزنی، متوسط زمان لازم برای جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، شاخص طولی قدرت گیاهچه و شاخص وزنی قدرت گیاهچه در سطح یک درصد و اثر اصلی دما بر متوسط جوانهزنی روزانه در سطح پنج درصد و همچنین اثر متقابل دما و باکتری بر طول ساقهچه و گیاهچه، نسبت طول ساقهچه به ریشهچه و شاخص طولی قدرت گیاهچه در سطح یک درصد معنیدار بود. به طور کلی با افزایش دما از 15 درجه سانتیگراد صفات سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی قدرت گیاهچه افزایش یافت. بهطوری که در دمای 25 درجه سانتیگراد به حداکثر مقدار خود رسیدند و پس از آن با افزایش دما مجدداً از مقدار آنها کاسته شد. همچنین مقدار صفات مذکور با استفاده از کودهای زیستی به بیشینه خود رسید. متوسط زمان لازم برای جوانهزنی نیز عکس سرعت جوانهزنی بوده و بنابراین در دمای 15 درجه سانتیگراد و عدم تلقیح با باکتری به حداکثر میزان خود رسید. صفات طول ساقهچه و گیاهچه و شاخص طولی قدرت گیاهچه با افزایش دما تا 25 درجه سانتیگراد و تیمار با کود زیستی (باکتری سودوموناس) به حداکثر میزان خود رسیدند. به نظر میرسد دمای 25 درجه سانتیگراد همراه با کاربرد باکتری سودوموناس دارای اثر مثبت بر شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه کاسنی است.
Manuscript profile
Journal of Seed Research
,
Issue2,Year,
Summer
1395
این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانهزنی و رشد دانهرستهای تودههای مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، 150 و 300 میلیمولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، 3 و6 میلیگرم ب More
این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانهزنی و رشد دانهرستهای تودههای مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، 150 و 300 میلیمولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، 3 و6 میلیگرم بر لیتر به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار به کار برده شدند. صفات درصد جوانهزنی، تعداد جوانه نرمال و غیرنرمال، طول ساقهچه، طول ریشهچه، وزنتر و خشک دانهرست اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که اثر توده زیره، شوری، اکسین و اثرات متقابل دوگانه و سهگانه مابین این تیمارها بر صفات درصد جوانهزنی، تعداد دانه رستهای نرمال و غیرنرمال و طول ریشهچه معنیدار بود. بیشترین درصد جوانهزنی (66/94 درصد) در سطح شوری 300 میلیمولار در غلظت هورمون شاهد در توده محلی اصفهان بود. بیشترین تعداد دانهرست نرمال (66/24) در سطح شوری 300 میلیمولار و غلظت هورمون صفر (شاهد) در توده محلی اصفهان ایجاد شد. توده محلی اصفهان بدون اعمال شوری و عدم کاربرد هورمون اکسین با 48/10 سانتیمتر بالاترین و توده محلی خراسان با 3 میلیگرم بر لیتر هورمون اکسین در شوری 300 میلیمولار با میانگین 98/1 سانتیمتر کمترین طول ریشهچه را داشت. به نظر میرسد که مقدار اکسین 3 و 6 میلیگرم در لیتر توانست اثرات منفی شوری روی جوانهزنی بذور زیره سبز در مرحله تولید دانهرست را تعدیل کند.
Manuscript profile
Journal of Seed Research
,
Issue1,Year,
Spring
1395
پرایمینگ بذر بهعنوان یک راهکار جهت افزایش استقرار گیاهچه به ویژه در شرایط نامطلوب مطرح است. به منظور بررسی عکسالعمل بذرهای پرایم شده گیاه دارویی رازیانه نسبت به شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال More
پرایمینگ بذر بهعنوان یک راهکار جهت افزایش استقرار گیاهچه به ویژه در شرایط نامطلوب مطرح است. به منظور بررسی عکسالعمل بذرهای پرایم شده گیاه دارویی رازیانه نسبت به شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1393 انجام گرفت. بذرها در این آزمایش در سه سطح صفر، 3/0 و 6/0 میلیمولار اسید سالسیلیک پرایم شدند و سپس با آب تهیه شده از چاههای مختلف، چهار سطح شوری صفر، 5/2، 5 و 5/7 دسیزیمنس بر متر آماده گردید و مورد آزمایش قرار گرفتند. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، سالسیلیک اسید و تنش شوری و برهمکنش این دو عامل تأثیر معنیداری (P<0.01) بر درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه بذر نشان دادند. به طور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که شوری میتواند بر شاخصهای جوانهزنی رازیانه اثر بگذارند. به عبارت دیگر غلظت بالای شوری آب توانسته محیطی نامناسب را برای جوانهزنی بذور فراهم آورد بهطوریکه با افزایش شوری صفات جوانهزنی کاهش نشان دادند. کاهش درصد و سرعت جوانهزنی بذور در محیط شور اغلب میتواند ناشی از کاهش جذب آب و افزایش سمیت ویژه آنها در اطراف پوسته بذور به علت غلظت بالای نمک باشد. شوری با کاهش قابلیت دسترسی به آب یا تداخل با برخی موازنه مواد تنظیم کننده رشد از جوانهزنی بذرها جلوگیری میکند. اگرچه غلظتهای بالای اکسین مانع جوانهزنی میشود، اما غلظتهای پایین معمولاً محرک است. براساس نتایج حاصل از تحقیق حاضر، به نظر میرسد افزایش اکسین در نتیجه تأثیر سالسیلیک اسید در حدی است که افزایش جوانهزنی را در پی دارد.
Manuscript profile
Journal of Seed Research
,
Issue1,Year,
Spring
1395
بهمنظور بررسی اثر دما و باکتریهای محرک رشد بر شاخصهای جوانهزنی گیاهچه کاسنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395-1394 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دما در چهار سطح (15، 20، 25 و 30 در More
بهمنظور بررسی اثر دما و باکتریهای محرک رشد بر شاخصهای جوانهزنی گیاهچه کاسنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395-1394 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دما در چهار سطح (15، 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد) و کود زیستی در سه سطح (شاهد، باکتری سودوموناس و باکتری باسیلوس) بودند. اثرات اصلی دما و باکتری بر سرعت جوانهزنی، متوسط زمان لازم برای جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، شاخص طولی قدرت گیاهچه و شاخص وزنی قدرت گیاهچه در سطح یک درصد و اثر اصلی دما بر متوسط جوانهزنی روزانه در سطح پنج درصد و همچنین اثر متقابل دما و باکتری بر طول ساقهچه و گیاهچه، نسبت طول ساقهچه به ریشهچه و شاخص طولی قدرت گیاهچه در سطح یک درصد معنیدار بود. به طور کلی با افزایش دما از 15 درجه سانتیگراد صفات سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی قدرت گیاهچه افزایش یافت. بهطوری که در دمای 25 درجه سانتیگراد به حداکثر مقدار خود رسیدند و پس از آن با افزایش دما مجدداً از مقدار آنها کاسته شد. همچنین مقدار صفات مذکور با استفاده از کودهای زیستی به بیشینه خود رسید. متوسط زمان لازم برای جوانهزنی نیز عکس سرعت جوانهزنی بوده و بنابراین در دمای 15 درجه سانتیگراد و عدم تلقیح با باکتری به حداکثر میزان خود رسید. صفات طول ساقهچه و گیاهچه و شاخص طولی قدرت گیاهچه با افزایش دما تا 25 درجه سانتیگراد و تیمار با کود زیستی (باکتری سودوموناس) به حداکثر میزان خود رسیدند. به نظر میرسد دمای 25 درجه سانتیگراد همراه با کاربرد باکتری سودوموناس دارای اثر مثبت بر شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه کاسنی است.
Manuscript profile
Sanad
Sanad is a platform for managing Azad University publications