هدف از پژوهش حاضر بررسی صفات جوانه‌زنی بذرهای گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniforme با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک تحت تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی در ژرمیناتور بود. تنش‌های محیطی به ویژه تنش خشکی از عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان محسوب می-شوند. کمبود آب در مرحله جوانه‌زنی، بسته به شدت و طول مدت تنش موجب عدم جوانه‌زنی می‌شود. تحقیق حاضر بر روی دو گونه مهم مرتعی A. desertroum وA. pectiniforme که از با ارزش‌ترین گونه‌های علوفه-ای برای بازسازی مراتع هستند انجام شد. تنش خشکی ایجاد شده توسط پلی‌اتیلن‌گلایکول در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 16- بار) و پرایمینگ با اسید آسکوربیک در چهار سطح (صفر، 3/0، 5/0 و 8/0 میلی‌مولار) به مدت 24 ساعت در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار بود. نتایج نشان داد بیشتر صفات مورد بررسی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه، ریشه‌چه و شاخص بنیه) در هر دو گونه به جز میانگین زمان جوانه‌زنی با افزایش غلظت اسید آسکوربیک و سطح تنش خشکی به طور معنی‌داری کاهش یافتند. این پژوهش نشان داد که آستانه تحمل در گونهA. pectiniforme پرایمینگ صفر میلی‌مولار (شاهد) در تنش خشکی صفر و 4- بار بالاترین میزان درصد جوانه‌زنی، شاخص بنیه و ارزش جوانه‌زنی دارد که تفاوت معنی‌داری بین دو سطح تنش خشکی وجود نداشت که با توجه به این نتایج می‌توان گفت آستانه تحمل به خشکی گونهA. pectiniforme ، 4- بار بود و نسبت به گونه A. desertroum تحمل بیشتری نسبت به تنش خشکی داشت. Manuscript profile

هدف از پژوهش حاضر بررسی صفات جوانه‌زنی بذرهای گونه Agropyron desertroum وAgropyron pectiniforme با پیش‌تیمار اسید آسکوربیک تحت تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی در ژرمیناتور بود. تنش‌های محیطی به ویژه تنش خشکی از عوامل بازدارنده رشد و نمو گیاهان محسوب می-شوند. کمبود آب در مرحله جوانه‌زنی، بسته به شدت و طول مدت تنش موجب عدم جوانه‌زنی می‌شود. تحقیق حاضر بر روی دو گونه مهم مرتعی A. desertroum وA. pectiniforme که از با ارزش‌ترین گونه‌های علوفه-ای برای بازسازی مراتع هستند انجام شد. تنش خشکی ایجاد شده توسط پلی‌اتیلن‌گلایکول در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 16- بار) و پرایمینگ با اسید آسکوربیک در چهار سطح (صفر، 3/0، 5/0 و 8/0 میلی‌مولار) به مدت 24 ساعت در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار بود. نتایج نشان داد بیشتر صفات مورد بررسی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه، ریشه‌چه و شاخص بنیه) در هر دو گونه به جز میانگین زمان جوانه‌زنی با افزایش غلظت اسید آسکوربیک و سطح تنش خشکی به طور معنی‌داری کاهش یافتند. این پژوهش نشان داد که آستانه تحمل در گونهA. pectiniforme پرایمینگ صفر میلی‌مولار (شاهد) در تنش خشکی صفر و 4- بار بالاترین میزان درصد جوانه‌زنی، شاخص بنیه و ارزش جوانه‌زنی دارد که تفاوت معنی‌داری بین دو سطح تنش خشکی وجود نداشت که با توجه به این نتایج می‌توان گفت آستانه تحمل به خشکی گونهA. pectiniforme ، 4- بار بود و نسبت به گونه A. desertroum تحمل بیشتری نسبت به تنش خشکی داشت. Manuscript profile