به منظور بررسی روابط همبستگی و خصوصیات مرحله جوانه‌زنی ژنوتیپ‌های مختلف برنج تحت پیش تیمار سالیسیلیک اسید آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه سیتوژنتیک و ژنتیک مولکولی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1394 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل هفت ژنوتیپ (M185، M181، M436، M618، L59، نونابکرا و شصتک محمدی) و سطوح سالیسیلیک اسید (5/0 و 1 میلی‌مولار) بودند. نتایج نشان داد با افزایش اسید سالیسیلیک درصد جوانه‌زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر ریشه چه و وزن خشک ریشه چه افزایش پیدا کرد. وزن خشک ساقه چه با افزایش سالیسیلیک اسید به‌طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. از بین صفات اندازه‌گیری شده، وزن‌تر ساقه چه بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار (823/0) را با وزن خشک ساقه چه داشته و بیشترین همبستگی منفی بین طول ساقه چه و وزن خشک ساقه چه (609/0-) بدست آمد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه به عامل‌ها برای 8 صفت مذکور، تعداد 3 مولفه شناسایی شد، که جمعاً 467/89 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. Manuscript profile

به منظور بررسی روابط همبستگی و خصوصیات مرحله جوانه‌زنی ژنوتیپ‌های مختلف برنج تحت پیش تیمار سالیسیلیک اسید آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه سیتوژنتیک و ژنتیک مولکولی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1394 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل هفت ژنوتیپ (M185، M181، M436، M618، L59، نونابکرا و شصتک محمدی) و سطوح سالیسیلیک اسید (5/0 و 1 میلی‌مولار) بودند. نتایج نشان داد با افزایش اسید سالیسیلیک درصد جوانه‌زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر ریشه چه و وزن خشک ریشه چه افزایش پیدا کرد. وزن خشک ساقه چه با افزایش سالیسیلیک اسید به‌طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. از بین صفات اندازه‌گیری شده، وزن‌تر ساقه چه بیشترین همبستگی مثبت و معنی‌دار (823/0) را با وزن خشک ساقه چه داشته و بیشترین همبستگی منفی بین طول ساقه چه و وزن خشک ساقه چه (609/0-) بدست آمد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه به عامل‌ها برای 8 صفت مذکور، تعداد 3 مولفه شناسایی شد، که جمعاً 467/89 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. Manuscript profile