ساختار طبیعی سیمای سرزمین ایران و جایگاه منطقه کویری آن دارای تنوع منحصر به فرد و ویژه ای است و جاذبه های بسیاری برای جذب اکوتوریست هایی دارد که علاقمند به شناخت , بررسی و گردش در کویر می باشند. سناریوی اکوتوریسم کویر , گستره وسیعی از امکانات و فرصتهای راهبردی را فراهم می کند تا در عین مراقبت از محیط اجتماعی – اقتصادی در قلمرو مناطق هدف , موجب اشتغالزایی و درآمد پایدار شده و این , یک کریدور مهم و حیاتی برای نیل به پایداری ثروت و توسعه می باشد و از انجا که درآمد و ثروت پایدار موتور محرکه ی توسعه پایدار می باشد , لذا با یک سیاستگذاری و برنامه ریزی متقن و باثبات می توان منابع اکولوژیکی کویر مانند آفتاب و ماسه را به عوامل درآمد زا تبدیل کرد و از این طریق راه دستیابی به توسعه ی پایدار و درخور را در مناطق پیرامونی قلمروهای هدف اکوتوریسم کویر تسهیل نمود , از این رو این مقاله کوشش دارد که با رویکرد نظاموار و سیستماتیک و با بهره گیری از مدل تحلیلی سوآت نقاط ضعف و قوت , فرصت ها و تهدیدها را که حاصل گسترش اکوتوریسم کویر در ایران می باشد , شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و سپس به تحلیل و تدوین راهبردها بپردازد و در نهایت سیاست ها و راهکارهای مناسب ارائه دهد. Manuscript profile

بررسی پوشش گیاهی هر منطقه یکی از شاخص های مهم برای شناخت ساختار طبیعی آن منطقه به منظور کاربرد در برنامه ریزی کشاورزی و برنامه ریزی توسعه روستایی می باشد، لذا بررسی پوشش گیاهی ناحیه مورد مطالعه از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. در ناحیه مورد مطالعه علیرغم پتانسیل های بسیار بالا در مؤلفه های فوق الذکر به ویژه پوشش گیاهی به منظور کاربرد در برنامه ریزی های توسعه در حال حاضر شناخت کافی از این ساختار و ویژگیهای زیست محیطی آن به ویژه از دیدگاه پوشش گیاهی وجود ندارد. نوع تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که ناحیه مورد مطالعه یکی از مهمترین نواحی کشور از دیدگاه زیست محیطی و برنامه های توسعه محسوب می گردد. با این دیدگاه در مقاله حاضر ساختار وضع موجود تشریح و ویژگیهای پوشش گیاهی منطقه به تفصیل ارائه گردیده است. با توجه به تنوع اکولوژیکی در ناحیه مورد مطالعه تنوع پوشش گیاهی نیز وجود دارد که متناسب با این تنوع و قابلیتهای آنها در برنامه ریزی های کشاورزی، توسعه روستایی، زیست محیطی، گردشگری و همچنین جغرافیای پزشکی می توان از آنها بهره مند شد. Manuscript profile

شناخت و تحلیل امکانات، پتانسیل ها و سپس تعیین سطوح توسعه یافتگی نواحی روستایی نخستین گام در فرآیند برنامه ریزی و توسعه نواحی به شمار می رود. هدف کلی از این مقاله ، تعیین سطوح توسعه یافتگی نواحی روستایی استان ایلام از لحاظ برخورداری شاخص های زیربنایی ، بهداشتی – درمانی ، آموزشی – فرهنگی ، اقتصادی و جمعیتی می باشد که برای تعیین سطوح توسعه یافتگی از مدل موریس ، با انتخاب 35 متغیر در قالب شاخص های فوق در سطح خردتر (شهرستان) استفاده شده است .در ادامه با بهره گیری از روش ضریب اختلاف ، به تعیین میزان اختلاف و پراکندگی امکانات وخدمات ( شاخص های مورد مطالعه) در شهرستان ها مبادرت شده است . نتایج به دست آمده نشان می دهد که ضریب توسعه یافتگی بین شهرستان های استان متفاوت بوده و دارای اختلاف و نابرابری می باشد . به طوری که از مجموع هفت شهرستان دو شهرستان در سطح توسعه یافته ، دو شهرستان در سطح در حال توسعه و سه شهرستان در سطح محروم یا عدم برخورداری مطلوب از خدمات قرار دارند. Manuscript profile