همواره بر قراری رابطه تعادلی بین ریسک و بازده معیار اصلی برای تصمیمات سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار بوده است. هر سرمایه گذاری در صدد انتخاب ترکیب بهینه ای از سرمایه گذاری است که با توجه به میزان ریسک و بازده آن ، تابع مطلوبیتش حداکثر گردد. در این تحقیق سعی بر آن بود که مدلی کاراتر از مدل های موجود و مرسوم برای بهینه سازی سبد سرمایه گذاری ارائه گردد. مدلی که با در نظر داشتن شرایط عدم قطعیت و ریسک سرمایه گذاری، بازدهی بیشتری را برای سرمایه گذاران فراهم نماید. به همین منظور از نظریه ارزش فرین برای سنجش ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از جدیدترین سنجه های ارزش در معرض ریسک استفاده شده است. قلمرو زمانی تحقیق از ابتدای سال 1392 تا پایان سال 1397 و جامعه آماری نیز 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران بوده است. در گام اول با استفاده روش گارچ و حداکثر سازی تابع درستنمایی، نوع توزیع بازده شرکت های فعال و برتر بورسی مشخص گردید و در گام بعد مرز کارآ سرمایه گذاری ریسکی در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از یک مدل برنامه ریزی کوآدرتیک با رویکرد ارزش فرین محاسبه و با مرز کارآ مدل مارکویتز مقایسه گردید. ، نتایج تحقیق حاکی از آن بود که تشکیل سبد سهام بهینه، با استفاده از نظریه ارزش فرین تفاوت چندانی با مدل میانگین – واریانس مارکویتز ندارد. Manuscript profile