هدف: هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی تعارضات زناشویی بر اساس راهبردهای تنظیم هیجان با میانجی‌گری منبع کنترل سلامت در زنان بود. روش: روش پژوهش توصیفی - همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متعارض زناشویی مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره اسلامی شهر دزفول در سال 99-98 بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس 200 نفر زن دارای تعارض زناشویی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و همکاران (2002)، مقیاس منبع کنترل سلامت والستون و همکاران (1978) و پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی و براتی (1375) بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان از تأثیر مستقیم منبع کنترل بیرونی و منبع کنترل درونی بر تعارضات زناشویی در زنان، تأثیر مستقیم تنظیم هیجان کارآمد و ناکارآمد بر تعارضات زناشویی در زنان، و تأثیر غیرمستقیم تنظیم هیجان از طریق متغیر میانجی منبع کنترل سلامت داشت. همچنین برازش مدل پژوهش مطلوب بود و مورد تأیید قرار گرفت (001/≥p). نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که راهبردهای کارآمد تنظیم هیجان و منبع کنترل سلامت درونی کاهش‌دهنده تعارضات زناشویی در افراد است. Manuscript profile

این پژوهش با هدف تعیین تفاوت بین تنظیم هیجانی و خودکارآمدی در کودکان کار و عادی انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع علی و مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی کودکان کار با دامنۀ سنی 18-12 سال شهر تهران-منطقه 16 واقع درمحله شوش در سال 99-1398 بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 100 کودک (50 کودک کار و 50 کودک عادی) انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامۀ تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) و پرسشنامۀ خودکارآمدی کودک (موریس، 2002) بود. داده‌ها با کمک روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و واریانس یکراهه تحلیل شد. نرم‌افزار آماری برای تحلیل داده‌ها SPSS نسخۀ 26 بود. سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کودکان کار در مقایسه با کودکان عادی در تنظیم هیجان و ابعاد آن (بازداری هیجانی و ارزیابی مجدد شناختی) نمرۀ پایین‌تری داشته‌اند و تفاوت بین دو گروه معنادار بوده است (05/0>P). همچنین، نتایج نشان داد که کودکان کار در مقایسه با کودکان عادی در خودکارآمدی و ابعاد آن (تحصیلی، اجتماعی و عاطفی) نمرۀ پایین‌تری داشته‌اند (05/0>P). Manuscript profile

پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل ساختاری پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس سبک‌های شناختی تنظیم هیجان و خطاهای شناختی با نقش میانجی خودناتوان‌سازی در دانش‌آموزان انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و در زمره تحقیقات توصیفی و همبستگی (تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری) بود. در پژوهش حاضر جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستان (متوسطه دوم) منطقه 7 و 8 شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 8522 نفر بود. حجم نمونه به تعداد 250 دانش‌آموز بود که با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی و در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های خودناتوان‌سازی جونز و رودوالت (1982)، سبک‌های تنظیم شناختی هیجان گراس و جان (2003)، تحریف شناختی عبداله زاده و سالار (1389) و اهمال‌کاری تحصیلی تاکمن (1991) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها توسط آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد سبک‌های شناختی تنظیم هیجان بر اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان اثر مستقیم دارد. خطاهای شناختی بر اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان اثر مستقیم دارد. خودناتوان‌سازی بر اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان اثر مستقیم دارد. خطاهای شناختی بر اهمال‌کاری با نقش میانجی خودناتوان‌سازی در دانش‌آموزان اثر غیرمستقیم دارد. سبک‌های شناختی تنظیم هیجان بر اهمال‌کاری با نقش میانجی خودناتوان‌سازی در دانش‌آموزان اثر غیرمستقیم دارد. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل پیش‌بینی مطلوبیت اجتماعی بر مبنای سخت‌رویی، تحریک‌طلبی و جهت‌گیری مذهبی بود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش یک مطالعه توصیفی - همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 360 نفر دانش‌آموز مشغول به تحصیل دوره متوسطه دوم مدارس عادی استان مرکزی بود که نفرات به‌طور تصادفی انتخاب شده و پرسشنامه در اختیار آنها قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها شامل چهار پرسشنامه مطلوبیت اجتماعی کارلو و همکاران (2003)، پرسشنامه سخت‌رویی لانگ و گولت (2003)، پرسشنامه تحریک‌طلبی باس و پلامین (1984) و پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس (1967) بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از ضریب آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی و شاخص‌های برازش مدل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان‌دهنده آن است که مطلوبیت اجتماعی به‌طور مستقیم با سخت‌رویی و تحریک‌طلبی در دانش‌آموزان ارتباط دارد (01/0>p). و نیز مطلوبیت اجتماعی به‌طور غیرمستقیم از طریق جهت‌گیری مذهبی با سخت‌رویی و تحریک‌طلبی ارتباط دارد (01/0>p). بنابراین پرورش صفت سخت‌رویی و تحریک‌طلبی با واسطه‌گری جهت‌گیری مذهبی در دانش‌آموزان می‌تواند در افزایش مطلوبیت اجتماعی دانش‌آموزان مؤثر باشد. Manuscript profile

         اصطلاح زیست پذیری اشاره به درجه­ی تأمین ملزومات یک جامعه بر مبنای نیازها و ظرفیت‌های افراد آن جامعه دارد. یک جامعه غیر زیست­پذیر به نیازهای افراد آن جامعه بی­اعتنا است و به خواسته­های آن‌ها احترام نمی‌گذارد. زیست­پذیری به طور کلی به سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی تقسیم می‌شود. هدف این پژوهش بررسی زیست­پذیری شهری در مناطق بیست و دوگانه کلانشهر تهران می‌باشد. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی با هدف کاربردی می‌باشد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده­اند که برای سنجش روایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده شد؛ که پایایی آن با میزان 831/0 به تأیید رسیده است. با توجه به تعداد بالای مناطق برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که برای جمعیت 8154051 نفری تهران 385 پرسشنامه محاسبه و سپس به هر یک از مناطق 22 گانه شهری بر اساس تعداد جمعیت، سهمیه متناسب تشخیص داده شد. جامعه آماری شامل سه گروه شهروندان، مدیران شهرداری و بخش خصوصی ساکن در مناطق 22 گانه کلانشهر تهران بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزارهایEXCEL, ARCGIS, SPSS استفاده شد. در تحلیل داده­ها به منظور استخراج نمره نهایی، میانگین نمره در هر گویه پرسشنامه، در طیف پنج گزینه­ای به دست آمد که در سطح بالاتر وزن به دست آمده برای شاخص مذکور ضرب و میانگین نمره به عنوان نمره زیست پذیری در هر منطقه محاسبه شد. در مرحله نهایی با استفاده از آزمون کروسکال والیس به بررسی زیست پذیری و رتبه بندی مناطق 22 گانه پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در میان مناطق 22 گانه، مناطق یک و سه شهر تهران به ترتیب با میانگین رتبه­ای 75/353و 65/301 برای بعد زیست محیطی 75/287 و 88/292 برای بعد اجتماعی و 25/338 و 76/294 برای بعد اقتصادی از بیشترین زیست پذیری نسبت به دیگر مناطق برخوردار است. در مقابل منطقه بیست با میانگین رتبه ای 90/29 برای بعد زیست محیطی، 90/34 برای بعد اجتماعی و 35 برای بعد اقتصادی دارای کمترین میزان زیست پذیری در بین مناطق 22 گانه می­باشد. به عبارتی می‌توان چنین تحلیل کرد که در بین مناطق بیست و دوگانه کلانشهر تهران استانداردهای زندگی که نشان از قابلیت زندگی بهتر و با کیفیت‌تری می‌باشد در مناطق یک و سه کلانشهر تهران وضعیت مطلوب‌تری دارند. در مقابل منطقه بیست که استانداردهای زندگی در آن حداقل می‌باشد؛ قابلیت زندگی غیر قابل قبولی را برای ساکنانش به همراه دارد. Manuscript profile