آبشکن و صفحات مثلثی شکل از جمله سازه­هایی می­باشند که با انحراف جریان فرساینده از قوس بیرونی رودخانه به طرف مرکز آن، فرسایش ساحل بیرونی رودخانه را مهار کردن می­کنند. در این مطالعه به بررسی الگوی فرسایش و رسوبگذاری در اطراف سازه­های آبشکن و صفحه­ی مثلثی شکل، و مقایسه­ی آنها با یکدیگر در قوس ملایم 90 درجه پرداخته شده است. لذا، در این تحقیق، صفحه‌­ی مثلثی شکل و آبشکن بازاء طول موثر یک پنجم عرض مجرا (14 سانتیمتر) و تحت شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود 194/0، 214/0، 233/0 و 253/0) مورد آزمایش قرار گرفتند. در همه­ی آزمایشها تک صفحه­ی مثلثی شکل با زاویه­ی 30 درجه نسبت به ساحل بالادست، و آبشکن با زاویه­ی 90 درجه و در موقعیت بیشترین عمق آبشستگی قوس 90 درجه­ی ملایم، یعنی زاویه­ی 72 درجه نصب گردیدند. نتایج این تحقیق نشان دادند که، بطور متوسط، حداکثر عمق فرسایش صفحه­ی مثلثی شکل و آبشکن به ترتیب 55/0 و 1 برابر طول موثر سازه ­بوده، و متوسط فاصله­ی حداکثر عمق فرسایش سازه­های آبشکن و صفحه­ی مثلثی شکل از ساحل بیرونی به ترتیب 1 و 4/1 برابر طول موثر سازه است. در ضمن، میانگین فاصله­ی پشته رسوبگذاری شده از ساحل بیرونی برای سازه­های آبشکن و صفحه­ی مثلثی شکل به ترتیب 34/0 و 1/0  برابر طول­ موثر سازه می­باشد. Manuscript profile