اثر کشندگی کائولین با نام تجاری کلای و دو نوع خاک دیاتومه با نام تجاری سایان و SilicoSec روی چهار گونه از حشرات آفات انباری در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. سمیت به دو روش سطح آغشته به مواد و مخلوط با ماده غذایی بررسی گردید، در روش اول حشرات کامل شپشه برنج (Sitophilus granarius L)، شپشه آرد (Tribolium confusum Duv)، شپشه دندانه دار (Oryzaephilus surinamensis (L.) و (Cryptolestes ferrugineus (Stephens در داخل پتری دیش هایی که به طور جداگانه حاوی کلای ، سایان و SilicoSec بودند قرار گرفتند و تلفات پس از 24، 48 و 72 ساعت شمارش شد. در روش دوم اثر کشندگی این ترکیبات روی گونه های فوق در مخلوط با ماده غذایی حشره، در دوره های زمانی1، 7 و 14 روز بررسی گردید. مشخص شد که در روش اول، بیشترین تلفات مربوط به SilicoSec و سایان بود که به ترتیب در S. granarius ,56/88 درصد و در C. ferrugineus ,85/75 درصد می باشد. در روش دوم نیز بیشترین تلفات در S. granarius مشاهده شد که به ترتیب توسط سایان 56/88 درصد، و توسط SilicoSec ,68/75 درصد, کائولین 25/55 درصد ایجاد گردید. در بین حشرات مورد آزمایش تلفات ایجاد شده در S. granarius بیشتر از دیگر گونه ها بود. در بررسی اثر حفاظتی مواد مذکور، در حشرات S .granarius وT. confusum معلوم گردید که در مورد ظهور حشرات کامل شپشه گندم و شپشه آرد بین تیمارهای سایان و SilicoSec تفاوت معنی داری وجود ندارد اما بین این تیمارها با کلای از لحاظ ظهور حشرات کامل تفاوت معنی دار مشاهده گردید. Manuscript profile

برای کاهش جمعیت حشرات آفت محصولات انباری معمولا از آفت کش ها استفاده می گردد اما این ترکیبات به دلیل داشتن اثرات سمی بر روی موجودات غیر هدف و همچنین به دلیل بروز مقاومت در حشرات و داشتن باقی مانده روی محصولات توصیه نمی گردند، لذا در چنین شرایطی انجام تحقیقات برای یافتن روش مناسب، ایمن و مقرون به صرفه ضروری به نظر می رسد. از این رو استفاده از ترکیبات دورکننده حشرات را می توان به عنوان یک روش کنترل جدید در انبارها در نظر گرفت. در این تحقیق برای بررسی اثرات دورکنندگی عصاره تجاری اکالیپتوس (پالیزین) روی Tribolium castaneum و Lasioderma serricorne ، لارو و حشرات کامل فوق در معرض غلظت های 5/0، 1، 5 و 10 درصد پالیزین قرار گرفتند. آزمایشات با سه روش پتری دیش، لوله Y شکل باسوین و لیوان های متخلخل انجام شد. در هر سه روش بیشترین میزان دورکنندگی مربوط به غلظت 10 درصد پالیزین بود که برای T. castaneum به ترتیب برابر با 87/78، 27/74 و 93/56 درصد و بیشترین میزان دورکنندگی برای L. serricorne به ترتیب برابر با 70/72، 86/85 و 60/ 45 درصد برای روش پتری دیش، لوله باسویه و لیوان های متخلخل بود. Manuscript profile