پژوهش حاضر به منظور مقایسة باورهای غیرمنطقی، خودکنترلی و هیجان خواهی در زنان و مردان تحت درمان متادون (محرک ها) انجام شد.به همین منظور تعداد 100 از افراد دچار اعتیاد تحت درمان متادون (محرک ها) (زن و مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامة باورهای غیرمنطقی جونز برای ارزیابی باورهای غیرمنطقی، پرسشنامة خودکنترلی تانجی برای سنجش متغیر خودکنترلی و مقیاس هیجان خواهی زاکرمن برای اندازه گیری هیجان خواهی استفاده شد. سپس از طریق نرم افزار SPSS-21 تجزیه و تحلیل داده های آماری انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین باورهای غیرمنطقی زنان و مردان تحت درمان متادون تفاوت مشاهده شده و در زنان تحت درمان متادون باورهای غیر منطقی نیاز به تأیید دیگران، تمایل به سرزنش و وابستگی بیشتر از مردان وجود داشته و در مردان تحت درمان متادون نیز باور کمال گرایی غیر منطقی بیشتری نسبت به زنان وجود دارد. همچنین بین متغیر خودکنترلی در این دو گروه تفاوت وجود دارد. این تفاوت به این صورت است که خودکنترلی در زنان تحت درمان متادون بیشتر از مردان است. در بررسی آخرین فرضیة پژوهش یعنی مقایسة هیجان خواهی نیز مشخص شد که در این متغیر نیز بین دو جنس تفاوت های معناداری وجود دارد. نتایج نشان می دهند که گریز از بازداری و ماجراجویی در مردان تحت درمان متادون بیشتر از زنان است و ملال پذیری در زنان تحت درمان متادون بیشتر از مردان است. بین زنان و مردان تحت درمان متادون (محرک ها) از نظر باورهای غیر عقلانی، خودکنترلی و هیجان خواهی تفاوت وجود دارد. بنابراین لازم است محققان، پژوهشگران و درمانگران به تفاوت جنسیتی زنان و مردان تحت درمان متادون نیز توجه نمایند. Manuscript profile

دادرسی افتراقی از اصطلاحاتی می باشد که در علم حقوق دارای جایگاه خاصی بوده و به جهت محدود بودن گستره فعالیت، صلاحیت و افراد تحت الشمول خود به نسبت دادرسی عمومی کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ فلسفه وجودی و چرایی تشکیل و سازماندهی محکمه ای اختصاصی جهت رسیدگی به جرایم افراد نظامی ممکن است ذهن هر حقوقدان و غیرحقوقدانی را به خود مشغول داشته و این سؤال را با خود مطرح نماید که دلایل و علل ایجاد تفکیک و انشقاق بین افراد نظامی و افراد عادی در نحوه و شکل رسیدگی به جرایم گاهاً یکسان چیست و چرا یک فرد نظامی به هنگام ارتکاب جرم می بایست در محاکمی اختصاصی و جدای از سایر افراد بر مسند پاسخگویی بنشیند و در برابر اتهامات وارده از خود دفاع نموده و در صورت احراز جرم و محکومیت به شیوه و روشی متفاوت از سایر افراد عادی مجازات شده و در صورت لزوم مدت زمان حبس خود را در زندانهایی سوای از سایر زندانیان عادی بگذراند؛ آنچه که در این مقاله با روش تحلیلی – توصیفی تحت مطالعه و بررسی قرار می گیرد، تحلیل و نقد افتراقی بودن دادرسی نظامی خواهد بود. Manuscript profile

حقوق سیاسی، بخشی از حقوق بشر است که به حقوق انسان‌ها در حوزه سیاست می‌پردازد و اموری از قبیل حق تعیین سرنوشت و مقدرات سیاسی و حق آزادی های سیاسی را شامل می‌شود. حق تعیین سرنوشت و مقدرات سیاسی مهمترین حقوق سیاسی است؛ حوزه عمومی ملک مشاع انسان‌هاست و میزان رأی مردم است . متصدیان امور عمومی به نیابت و انتخاب مردم انجام این خدمات را به عهده می گیرند. تصرف و دخالت در حوزه عمومی، بدون رضایت و اذن مردم مجاز نیست؛ در نظام مردم سالاری معیار بهره مندی از حقوق عمومی رضایت اکثریت با احترام به حقوق اقلیت می باشد؛ از جمله حق مشارکت سیاسی که شامل حق تعیین سرنوشت، حق شرکت مردم در انتخابات و همه پرسی‌ها، حق شرکت در تصمیم گیری‌ها، حق دسترسی شهروندان به مناصب دولتی، حق انتقاد و اعتراض، حق عزل، حق انتخاب رهبران و شرکت مستقیم و غیرمستقیم در سیاست گذاری عمومی و حق برخورداری از آزادی های سیاسی، حق برخورداری از آزادی بیان و آزادی احزاب می باشد. این حقوق سیاسی ابزارهای اعمال نظارت مردم بر دولت می باشند؛ که هریک از این‌ها نوعی نظارت مردم بر دولت است اگر مردم از هیات حاکمه منتخب خویش ناراضی شوند در انتخابات بعدی فرد دیگر را انتخاب می کنند یا در آن شرکت فعال پیدا نمی‌کنند و بدین طریق مراتب نارضایتی خود را اعلام داشته و ابزار نظارتی را نسبت به هیات حاکمه اعمال می‌کنند. Manuscript profile