هدف این پژوهش تدوین مدل معادلات ساختاری رابطه علی اتحاد استراتژیک، انعطاف‌ پذیری منابع انسانی و منابع تعارض سازمانی با مزیت‌های رقابتی در صنعت تولیدات ورزشی بود. از نوع علی است و به شکل میدانی انجام شد. جامعه و نمونه پژوهش شامل 306 نفر از مالکان، مدیران، مدیران بازاریابی و مدیران فروش واحدهای تولیدی ورزشی شهر تهران می‌باشد. برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های اتحاد ‌استراتژیک (صمدی،1392، ۸۸/r=0)، مزیت‌رقابتی (ریحانی،1394، ۸۸/r=0)، منابع تعارض سازمانی (خاکپور و همکاران،1394، ۸9/r=0) و انعطاف‌پذیری منابع انسانی (رایت و اسنل،1998، ۸6/r=0) پس از تأیید روایی و پایایی، بین نمونه‌ها توزیع گردید و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد اتحاد استراتژیک اثر مستقیم و معنی‌داری بر انعطاف‌پذیری منابع انسانی (27/0) و منابع تعارض سازمانی (34/0)، و منابع تعارض سازمانی اثر منفی و معنی‌داری بر انعطاف‌پذیری منابع انسانی (47/0-) دارد. همچنین انعطاف‌پذیری منابع انسانی بیشترین ضریب تأثیر را بر مزیت‌ رقابتی (62/0) دارد، این ضریب تأثیر مجموع اثرات غیر مستقیم اتحاد استراتژیک و منابع تعارض سازمانی و همچنین اثر مستقیم انعطاف‌پذیری منابع انسانی بر مزیت‌ رقابتی می‌باشد. بنابراین پیشنهاد می‌گردد که مدیران شرکت‌های تولیدی ورزشی با اعتماد کامل در اتحادها وارد شوند و سعی نمایند موارد درون سازمانی مانند اثربخشی هزینه‌ها و زمان که باعث ایجاد مزیت رقابتی می‌شوند را مد نظر داشته، تا بتوانند مزیت‌رقابتی موقتی را به یک مزیت‌رقابتی پایدار تبدیل نمایند. Manuscript profile