هدف پژوهش حاضر تبیین سرزندگی تحصیلی در قالب یک مدل علّی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیۀ دانش‌آموزان دختر و پسر ابتدایی شهرستان فسا در استان فارس در سال تحصیلی 97-96 تشکیل ‌دادند که تعداد 209 نفر (96 دختر و 131 پسر) از راه نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از مقیاس جوعاطفی خانواده هیل برن (1964)، خودپنداره تحصیلی چن و تامپسون (2004) و سرزندگی تحصیلی دهقانی‌زاده و حسین‌چاری (1391) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد، جو عاطفی خانواده دارای تاثیر مثبت و معنادار بر خودپنداره تحصیلی بود و خودپنداره تحصیلی نیز دارای تاثیر مثبت و معنادار بر سرزندگی تحصیلی بود. هم‌چنین جو عاطفی خانواده با واسطه گری خودپنداره تحصیلی دارای تاثیر معنادار بر سرزندگی تحصیلی بود. نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که برای ارتقاء سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان لازم است به جو عاطفی خانواده و خودپنداره تحصیلی آنان توجه شود. نتایج بر مبنای شواهد نظری و پژوهشی مورد بحث قرار گرفته است. Manuscript profile